Moje Życie Bez Niego

40. Dom wariatów.

Ewelina

Odkąd Wójcik znowu pojawił się w moim życiu, staram się go unikać. Niestety jest to cholernie trudne, bo Maks nie odpuszcza i pojawia się na każdym spotkaniu, z naszymi przyjaciółmi. Nawet bezczelnie wprosił się do nas na pępkowe i na sylwestra do Moniki i Mata. Na szczęście nie zbliża się do mnie. Nasi przyjaciele zdążyli się już przyzwyczaić do naszej dziwnej relacji i nikt już się nie obawia, że dojdzie do jakiejś kłótni, bo w ogóle ze sobą nie rozmawiamy. O dziwo, czasem rozmawia z Adrianem, ale tylko na neutralne tematy. Dopiero po ponad roku, zaczęliśmy rozmawiać, ale nadal jestem i będę bardzo ostrożna. Na pewno już nigdy nie będzie miedzy nami tak, jak za szkolnych lat.

Mimo, że od narodzin Lili minęło prawie dwa lata, ja już nie wróciłam do swojej wagi sprzed ciąży. 74kg to jest wszystko, co z siebie wycisnęłam, ale i ja, a tym bardziej Adrian, jest zachwycony moją figurą.

W tym roku mój pierworodny od września pójdzie do szkoły średniej, a tak dokładnie, to do tego samego liceum, do którego chodziłam z Natką, Oskarem i Maksem. Zawsze był wyższy od rówieśników, ale teraz jest prawie tak wysoki, jak Adrian, a jego ciało w ogóle nie przypomina ciała nastolatka. A to wszystko dzięki treningom piłki nożnej oraz kickboxingu, do którego uczęszcza, na indywidualny trening do samego Wójcika. Z urody jest tak podobny do Adama, że kiedy stara się zrobić jego minę ze zdjęcia, to aż mi serce ściska. Mimo swojego nastoletniego wieku, Aleksy nadal uwielbia zacieśniać więzy rodzinne i nie wstydzi się tego. Już nas nie dziwi, że czasami w piątkowe wieczory lubi spędzać czas z nami na wspólnych grach, oglądanie filmów, czy po prostu na zabawie z Lili. Nie mamy z nim żadnych problemów. Nie musimy się martwić, że przez treningi zaniedbuje szkołę lub obowiązki. To bardzo dobry chłopak i chyba... za dobry, jak na takie czasy.

Za to eLki, już dają nam popalić.

Sam Leo jakoś się nie buntuje przeciwko nam, jak Liwka, ale często jesteśmy wzywani do szkoły, bo wdaje się w dyskusję z nauczcielami wytykając im błędy i nie tylko w nauczaniu ale i też te pedagogiczne. To on z całej trójki jest najinteligentniejszy. Jemu wystarczy to, co usłyszy na lekcji, żeby zapamiętać na amen. Być może tą cechę odziedziczył po cioci Zuzi, która zawsze miała lekko w szkole. Leon zawsze był dojrzalszy od swoich rówieśników, których nadal uważa za bandę idiotów. Tak jak Alek, wyskoczył wzrostem do góry i tylko z nudów oraz żeby nie zniszczyć sobie kręgosłupa, ciągle siedząc przed komputerem, trenuje krav magę.

Za to Liwka, już nie przypomina tej słodkiej dziewczynki sprzed dwóch lat. To młodziutka kobietka, którą już przyciąga wzrok płci przeciwnej, swoją rozwijającą się sylwetką, przez co chłopaki na czele z Adrianem pilnują jej, jak oka w głowie. Ale to Alek jest wobec niej najbardziej zaborczy, a ona coraz bardziej się przez to buntuje. Może nie jesteśmy wzywani do szkoły, bo Liw jest całkiem dobrą i grzeczną uczennicą, ale kłótnie z braćmi są prawie na początku dziennym. Jej pasją jest taniec, do którego często ucieka od problemów. Chodzi na zajęcia z tańca nowoczesnego, a w wolnych chwilach, to Adrian uczy ją towarzyskich. Nasza córka jest też na takim etapie, że próbuje dobrać do siebie styl, w którym czułaby się komfortowo. Co rusz zmienia swoją garderobę oraz wystrój pokój. W końcu jej to ukróciłam, bo przez jej zachcianki, nie zliczę ile razy chłopcy malowali jej pokój. Teraz jeśli chce zmian, to proszę bardzo, ja jej nie zabraniam, ale niech to robi z własnej kieszonkowego.

Dzięki Bożence, nasza Lili jest aniołkiem i to dosłownie. Nie tylko tak wygląda, przez długie, bardzo jasne włoski, które lekko się kręcą, ale też jak na małe dziecko, jest bardzo cicha i nieśmiała. Zachwyca wszystkich swoim uśmiechem, który na tle bursztynowych oczu, robi piorunujące wrażenie. Jest oczkiem w głowie każdego domownika, ale nie jest rozpieszczona. Martwi nas trochę jej wycofanie. Swobodnie czuje się tylko wśród rodziny i naszych przyjaciół.