Playing with the playboy (Girl series #1)

Kabanata 33

Kabanata 33

Jealous

"Ada. Will you open the door or i'll break this, too?"

Sa irita ko ay binuksan ko na ang pintuan at inis na tinabig siya. Hindi ba talaga siya nahihiya sa akin or makapal lang talaga ang pagmumuka ng isang 'to? May manliligaw ba na lumalandi pa sa iba?!

May lipstick pa siya at gulo gulo ang buhok. Sinulyapan ko ang pintuan ko na may sira sa gilid bago nilaksan ang volume ng tv.

"Ada.." tumabi ito sa akin pero hindi ko siya pinansin.

"Bayaran mo ang pinto ko, Dylan!" Sigaw ko kahit hindi nakatingin sa kaniya.

"Sleep in my condo, then." Tumawa ito kaya hindi makapaniwalang napatingin ako sa kaniya saka ngumiti na naaasar sa kanya.

"Nababaliw ka na ba talaga?"

"To you? Yes." He noddeds. Argh, talaga naman.

"No."

"You'll sleep in my condo."

"At bakit naman?"

"Because I'd break your door."

"It's your fault--"

"I know. Change your clothes I'll wait for you outside." Tugon nito bago ako iniwan sa salas na nakatunganga. Wait, what?!

Hindi ko alam pero ang tanging sinuot ko na lamang ay off shoulder at high waist na naman. Na naman? Aish. Inilugay ko ang aking buhok saka naglagay ng pulbos sa muka.

Mapula na naman ang labi ko kaya hindi na ako nag abalang mag lagay ng lipstick doon. Muli kong sinilayan ang sira kong pintuan saka inis na lumabas. Oo nga pala, may pinto pa!

"What's with your face?" Agad na tanong nito pag ka bukas niya ng pinto. Padabog akong pumasok doon at binangga siya. Nung sulyapan ko si Dylan ay mangha itong tumingin sa akin.

Ngayon lang ba siya binangga ng isang babae? Tss.

"What?" Tinaas ko ang kilay ko.

"Nothing. Let's go." Hinila ako papatayo nito. Bakit nga ba pumasok pa ako dito sa condo niya? Sabi niya hihintayin niya ako sa labas, eh!

Nung makarating kami sa mall ay irita akong bumaling sa isang babae doon sa sulok. Tuloy na yata ang laway ng makita si Dylan. Damn, bakit ba kasi naka sando siya dito sa mall?

"Nababaliw ka na ba?" Mariing bulong ko dito. Pinagtitinginan na kami ng mga tao dito.. or siya lang talaga.

"What's wrong?"

"Yung damit mo!"

"Tss. You want me to change?"

"Yes!"

Tamad akong nakaupo habang hinihintay siya na magsukat ng damit. Sino ba namang lalaki ang pupunta sa mall na naka black sando? Edi si Dylan. Manhid yata 'to, alam naman niya na malamig, eh.

"Let's go." Nabigla ako ng hilahin ako nito sa kamay. Naka black shirt na siya ngayon, binayaran niya 'to sa counter. Wow, hanga na talaga ako dito.

"Dylan!" Napabitaw ako sa kamay ni Dylan ng may babaeng tumakbo papalapit sa kaniya at bigla itong niyakap.

Nag halo halo ang emosyon ko ng yumakap si Dylan pabalik dito sa babae na'to. Sino ba siya? Biglang nag init ang gilid ng mga mata ko kaya agad akong tumalikod doon at tumingala para pigilan ang luhang nagpupumilit bumagsak.

"Bye." Rinig ko ang boses ni Dylan na nagpapaalam.

Hahakbang na sana ako palayo ng maramdaman ko ang yakap niya sa likuran ko. Bigla na lamang may tumulong luha sa mata ko kaya kinalas ko ang yakap niya sa likod ko at yumakap sa kaniya.

"Damn. Why are you crying, Ada?"

Mahigpit lamang ang yakap ko habang umiiyak.

I hate this feeling, nagseselos ba ako?!

Agad akong kumalas sa yakap at nakatungong pinunanasan ang luha ko bago ako taas noong tumalikod. The fuck.

"Ada, talk to me.." pang sampung beses na ulit na niya pero mas binilisan ko pa ang ang aking lakad.

Nakakainis na siya. Sa harap harapan ko pa, ha!

"Ada.." galit akong humarap sa kaniya ng bigla itong tumawa sa akin at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. "You look hell, baby."

Tinabig ko ang kamay nito at itinirik ko ang mga mata ko.

"Ada naman.."

"Wag mo akong kausapin. Malandi ka."

"Are you jealous, baby?" Ngumiti ito sa akin.

"Why would I?"

"Why did you cry, Ada? Tell me."

"It's none of your business."

Bumuntong hininga ako. Nakatukod ang dalawang braso ko sa lamesa habang pinagmamasdan si Dylan na nagluluto. Yes, kauuwi lang namin. Nasa condo niya ako ngayon, bukas pa raw kasi maayos ang pinto.

"Akala mo gwapo." Napatakip ako sa aking bibig ng lumabas ang mga katagang iyon. Dapat sa isip ko lang 'yan, eh.

"Gwapo naman talaga ako, Ada."

"Asa ka."

Nung ihanda niya na ang pagkain namin ay kumain na din kami. Irita akong bumaling kay Dylan na sa bawat subo ko ay nakatingin sa akin.

"Gusto mo pa bang subuan kita?" Inirapan ko siya at itinuloy ang kain ko. Nagulat na lamang ako ng biglang tumabi sa akin si Dylan na nakangisi.

"Sure, baby."

Napatitig ako sa kaniya. Sana nagbago ka na, Dylan.