Playing with the playboy (Girl series #1)

Wakas

Wakas

I start blaming myself at everything when I saw Amanda's tears. Kinakapos na ako ng hininga ng marinig ko ang boses ni Amanda na may kasamang hikbi. Naihiga na ako sa stretcher, ramdam ko ang sakit sa likuran ko.

"D-don't cry.." I said, almost whispered.

"Wake up!"

"Akala ko mag uusap tayo?" Tanong nito sa akin.

Bigla akong napatigil. "Damn!" Umupo ako sa aking tabi. Akmang hahawakan nito ang kamay niya ng bigla akong lumayo.

She's mad at me. Damn it!

"Shit.." ginulo ko ang aking buhok sa sobrang inis. Eloise had to with this!

"Totoo ba?" Panimula nito. I closed my eyes. "Buntis si Eloise at ikaw daw ang ama--" fuck! Nagmamadali akong lumabas ng pinto at kinalampag ang pintuan ni Eloise.

"Dylan--" hinawakan ko ang panga nito.

"What the fuck is your problem? I'm not the father, Eloise!"

"N-nasasaktan ako--"

"You fucking deserve this, Eloise. What do you want me to do after hearing those words at my girlfriend?! Want me to celebrate?!"

"B-bitawan mo ako--"

"Bawiin mo ang sinabi mo." May diing sabi ko. Hindi pwedeng masira kami ni Amanda dahil kay Eloise.

"Then tell her. Tandaan mo, Dylan. Once na sinabi mo ang totoo kay Dylan, they will kill your parents. Just marry me! End of discussion."

"Stop making yourself fool, Eloise! Stop being a dog!"

"I'm doing this for the sake of my family!"

"You were breaking another family. Is that what you want?!"

"Yes!"

"Hindi ako ang ama ng dinadala mo, Eloise. And I won't marry you!" I slammed the door. I ran towards my room. I clenched my fist. Umalis si Amanda.

Sinipa ko ang center table bago napaupo sa sofa. This is all Eloise's Fault!

Napag alaman ko na umalis si Amanda ng condo. Tinanong ko sa papa niya kung nasaan ito.

"Girlfriend ko ang nariyan." Kanina pa ako hindi makapasok.

"Sir!"

Matagal akong naghintay hanggang sa dumiretso na nga kami sa restaurant.

"I'll explain everything--" napatigil ako. "I'm sorry.."

"Bakit napatigil ka yata?"

"Wala." Umiwas ako ng tingin.

"Mahal mo ba talaga ako?"

"Mahal kita, Ada."

"Gan'yan ba talaga ang pagmamahal sa inyo?"

"Ada, magpapaliwanag ako.." damn, Dylan! Such a fucking gay!

"I love you."

"Ada.."

"Mahal din kita.."

"Hindi kita iiwan.." hindi ko na nagawang ngumiti.

"Ada.."

"Tatanggapin pa din kita.."

"Hindi ko gusto--"

"Pero bakit ikaw pa ang ama?" Napatigil ako sa tanong nito. I'm sorry, Amanda. I can't explain my self.

"Stop crying.." I almost pleaded.

"Stop lying then." She smiled.

"Ada..Let's eat."