• 239 •

3.2K 68 2
                                    

Ik heb een half uurtje ontspannen in het warme water dat in de badkuip lag. Ook heb ik een paracetamol genomen tegen de pijn, het is belachelijk hoe zo'n klein mensje al zo veel pijn kan bezorgen. Met moeite trek ik mijn skinny jeans aan, deze kan ik binnenkort ook al niet meer aan...

"Niet zo snel groeien, doperwtje," zeg ik wrijvend met mijn hand over mijn buik, "ik hou van deze kleding."

Ik loop naar het kantoortje van Nathan en zeg hem dat ik naar Julia toe ga. Hij stond met zijn rug naar me toe gedraaid, maar zodra hij zichzelf omdraait bekijken zijn ogen mij van top tot teen. "Moet je nou eens naar jezelf kijken," zegt hij bijna kwijlend, "kan ik je nog overtuigen om te blijven?"

"Gedraag jezelf, Koster." Zeg ik lachend, ook hij lacht en wens me dan een fijne dag. Ik wens hem ook een fijne dag en loop dan weg, maar ik vergeet bijna om hem een kus te geven en dus ren ik terug. "Ik hou van je." Zeg ik hem voordat ik mijn lippen snel tegen zijn wang aan druk. "Ik hou ook van jou."

Ik ga met de metro naar Julia's huis en eenmaal daar moet ik meerdere keren aanbellen voordat ze eindelijk open doet. Ze draagt een overhemd van een man en haar haar zit warrig. "Sorry, kom ik ongelegen?" Vraag ik har een beetje beschaamd voor mijn slechte timing.

"Nee, nee, het is niet erg," zegt ze meteen, "alles goed?" Het moment dat ze dat vraagt, bedenkt ze zich dat ik dit weekend bij mijn vader zou zijn. Ze vraagt me wat hij me geflikt heeft en zegt dat ik maar snel binnen moet komen zodat we erover kunnen praten. We gaan aan de keukentafel zitten, Juul biedt me nog wat te drinken aan en ondertussen begin ik uit te leggen wat er allemaal gebeurd is.

"Babe, wie was er aan de deur," vraagt een heel bekende stem dan plots vanuit de woonkamer, "oh, hey Mila. Dit is nogal ongemakkelijk."

Geschokt kijk ik naar Dylan die enkel een boxershort draagt, Julia lijkt boos te zijn.

"Je hebt dit jeer gelukkig wel een broek aan." Grap ik maar om de situatie wat luchtiger te maken. Julia zegt Dylan dat ze hem had gevraagd om in de slaapkamer te blijven en zegt me vervolgens dat hij een lastpak is.

"Kan je ons nu weer alleen laten," vraagt Julia hem, "we proberen elkaar weer even up to date te brengen."

"Je hebt geluk dat je knap bent, Koster," zegt hij terwijl hij met zijn ogen rolt, "zie ik je zo in de slaapkamer dan?"

"We zullen wel zien." Zegt ze terug. Dylan rolt nogmaals met zijn ogen en neemt dan snel afscheid van mij, vervolgens verdwijnt hij weer in de slaapkamer. "Die arme Dylan," zeg ik zodra hij weg is, "je bent wel erg gemeen tegen hem."

"Hij verdient het, geloof me."

"Dus jij en Dylan?" Vraag ik haar plagend. Ze zucht en zegt dat ik hierheen kwam om over het weekend met mijn vader te praten, niet over haar seksleven.

"Daar heb je gelijk in," geef ik toe, "maar we komen hier jog op terug. Oké, maar dus... het ging allemaal wel goed met mijn vaders gezin enzo, maar toen..."

Ik vertel Juul alles en ze schrikt er overduidelijk van dat mijn vader zijn vrouw sloeg. Ze zegt dat ze het heel erg voor me vind dat het zo gelopen is, maar zegt ook dat Melanie gelukkig wel heel erg aardig klinkt. Ik knik en zeg haar dat ik inderdaad heel erg blij ben dat ik Melanie heb leren kennen.

"Zullen we zo wat gaan lunchen," stelt Julia voor, "ik heb honger."

"Dat zal vast wel na al die seks," zeg ik haar plagend waardoor ze met haar ogen rolt, "maar lunch klinkt als een goed plan, maar wat ga je tegen Dylan zeggen?"

"Hij redt zich hier wel, hij heeft de sleutel," zegt ze alsof er niets aan de hand is, ik daarentegen kijk verbaasd, "oh doe normaal hoor. Het maakt mijn booty calls zo veel makkelijker."

"Anders vragen we hem mee." Stel ik voor. Ze kijkt me verbaasd aan, maar stemt er uiteindelijk wel in mee. Ze zegt dat ze zich alleen even moet omkleden en verdwijnt in haar slaapkamer. Ik neem plaats op de bank en scroll door mijn instagram tijdlijn totdat Julia en Dylan aangekleed de slaapkamer uitkomen.

My Boss, My Boyfriend [PART 2]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu