My Boss, My Boyfriend [PART 2]

• 246 •

De volgende ochtend word ik wakker, maar Nate ligt niet meer in ons bed. Ik loop naar de keuken, nog steeds een beetje suf van de slechte nachtrust die ik vannacht heb gehad. Het valt me op dat er een briefje op het aanrecht ligt en ik weet meteen dat hij van Nathan is.

-
Goedemorgen lieverd,
Ik wou je niet wakker maken door gedag te zeggen, dus doe ik het op deze manier. Heb een fijne dag en relax een beetje, oké? Ik zie je snel.
Alle kusjes op de wereld,
Nate x
-

Hoe lief... Mijn maag begint datzelfde moment te rommelen in een poging mij te laten weten dat ik wat moet eten. Best wel logisch nadat ik alles er vannacht weer uitgegooid heb...

Ik maak een sandwich voor mijzelf en ga daarna op de bank zitten om een film kijken. Ik heb maar een half uurtje ervan meegekregen, want ik ben in slaap gevallen. Niet omdat de dilm saai was, want die was juist heel erg spannend, maar ik kon mijn ogen gewoon niet open houden. Ik ben zo vermoeid...

Tegen de tijd dat ik weer wakker werd, was het al weer twee uur in de middag. Ik heb wat fruit voor mijzelf gesneden, heb een lekkere warme douche genomen en ben daarna met een boek op de bank gaan zitten. Het is lang geleden dat ik dat heb gedaan...

Ik vond het verrassend genoeg nog erg vermakelijk ook. Ik had het naar mijn zin en ik was daadwerkelijk aan het ontspannen, iets dat ik al lang niet meer gedaan heb... Ik genoot ervan om de romantische woorden van Anna Todd te lezen. Ondanks dat ik het boek 'After' al een keer heb gelezen en de film al een meerdere keren gezien heb, blijft het vermakelijk.

En voordat ik het wist, was de zon al onder en gaat de voordeur open. "Hey baby, sorry dat ik zo laat ben," zegt Nathan terwijl hij zijn colbert uittrekt en ophangt aan de kapstok, "het was een hectische dag en ik moest zo veel contracten reorganiseren."

Ik sluit mijn boek en zeg hem dat het niet geeft omdat ik zelf ook de tijd vergeten was. Hij lacht even en beseft dan wat er zojuist gebeurd is. "Was je nou aan het lezen?"

"Oh hou op hoor," zeg ik hem lachend terwijl ik het boek op de salontafel neerleg en daarna naar Nathan toeloop, "ik hou van lezen."

"Sinds dat wij samen zijn, heb ik jou nog nooit een boek zien aanraken." Zegt hij me lachend. Ik rol met mijn ogen en zeg dan dat ik weer vaker ga lezen, aangezien ik daar de afgelopen tijd niet veel tijd voor gehad heb.

"Hoe voel je je trouwens?" Vraagt hij me terwijl hij zijn handen op mijn billen legt en me wat dichter tegen zich aantrekt. Ik lach en zeg hem dat ik me de hele dag nog niet ziek heb gevoeld, dus dat is een goed teken. Ook Nate zegt dat hij het fijn vindt om dat te horen en daarna vraag ik hem hoe het op werk was.

Hij lijkt even te gaan zeggen dat er problemen waren aangezien hij lang de tijd neemt om te antwoorden, maar hij zegt juist dat het heel erg goed is gegaan. "Dus ze namen de deal aan?" Vraag ik hem als bevestiging.

"J- ja, daar lijkt het wel op." Stamelt hij een beetje twijfelachtig. Ondanks dat hij niet enorm enthousiast klinkt, voel ik me ineens zo veel beter. Nathan kan weg bij het bedrijf, dan zijn we hier vanaf en kunnen we ons nieuwe leventje beginnen.

"Dit is de beste dag ooit," zeg ik enthousiast terwijl ik in zijn armen spring, "ik ben nog nooit zo blij geweest.

"Laten we nog niet al te blij zijn," zegt hij me, "het kan nog altijd veranderen."

"Ik weet het," zeg ik voorzichtig, "maar dit is fantastisch nieuws."

"Ja, dat is het zeker," zegt hij nog altijd wat terughoudend, "maar wat wil je eten? Zullen we wat bestellen?"

"Je maakt deze dag alleen maar beter." Zeg ik hem met een grote glimlach. Nog altijd heeft Nathan geen glimlach op zijn gezicht, ik snap het niet... Wat is er toch?

"Oh kom op, meneer Serieus, kan je nog glimlachen?" Zeg ik hem terwijl ik hem een plagend zetje tegen zijn schouder geef. "Sorry lieverd, het was nogal een lange dag."

"Ik vergeef je als we eten gaan bestellen." Zeg ik hem terwijl ik mijn wenkbrauwen ophaal. "Daar doe ik het voor," zegt hij me lachend, "laten we de menu's bekijken."