My Boss, My Boyfriend [PART 2]

• 251 •

Midden in de nacht word ik wakker. Nate en ik liggen nog altijd op de bank, maar ik word wakker doordat het baby'tje in mijn buik daar voor zorgt. Het is moeilijk te omschrijven, maar het lijkt alsof ik ons dooreten voel bewegen. Misschien is het niet eens ons doperwtje, maat is het mijn maag. Volgens het internet is het namelijk niet mogelijk om je baby nu al te voelen bewegen...

"Damn, Koster." Mompel ik hardop doordat mijn buik zo raar aanvoelt. Blijkbaar praatte ik iets te hard want Nathan wordt wakker en vraagt me wat hij misdaan heeft.

"Niet jij, maar ons kind," zeg ik hem slaperig, "Dit is jouw schuld, Koster. Dit kind heeft nu al het irritante gedrag van zijn vader."

Nathan plaatst zijn hand op mijn blote buik. De gedachte dat hij zo dichtbij ons kindje is, geeft me kippenvel. "Je maakt het mama wel moeilijk he," fluistert hij tegen het kindje in mijn buik, "en dat op haar verjaardag. Je mag niet meer zo gemeen zijn tegen je moeder, doperwtje. We hebben genoeg tijd om haar samen te irriteren als je hier bent."

Ik moet lachen door zijn woorden en vervolgens plaatst hij een zachte kus op mijn voorhoofd. "Fijne verjaardag, baby." Fluistert hij daarna.

"Dank je wel." Zeg ik met een glimlach.

"Hmm, dat is vreemd..." zegt hij plots.

"Wat?"

"Ik denk dat ik je leuker vindt nu je 24 bent." Zegt hij met een grijns op zijn lippen. Ik rol met mijn ogen en zeg erbij dat 23 verleden tijd is. Hij begint te lachen en zegt me dat dat het sufste is wat ik ooit gezegd heb. Ik geef hem een plagend setje waardoor hij bijna van de bank af valt. Hij kan nog net zijn evenwicht bewaren en slaat dan zijn armen om me heen zodat hij er niet weer af kan vallen. "Ik hou zo veel van je." Zegt hij me vervolgens.

"Een bepaalde vrouw van 24 houdt ook heel erg veel van jou." Zeg ik hem lachend. Hij glimlacht als hij dat hoort en stelt vervolgens voor om te verkassen naar het bed omdat dat toch iets lekkerder ligt en we een goede nachtrust nodig gaan hebben.

Ik knik en loop met hem mee naar ons bed. Hij gaat er als eerste in liggen en lift het dekbed op en tikt op het matras om zo te laten merken dat hij wil dat ik dicht bij hem kom liggen. Ik klim het bed in en ga dicht tegen hem aanliggen. Zijn warmte verwarmt mijn lichaam, hij is net een kacheltje.

"Ik hou van je, Nate."

"Ik hou ook van jou, Mila," fluistert hij terwijl hij zijn armen om me heen slaat en me dicht tegen hem aan trekt, "maar kan je nu je mond houden zodat ik kan gaan slapen. Het is vier uur in de fucking ochtend."

Ik lach en leg mijn hand op de hand die hij om me heen geslagen heeft. Zijn vingers wikkelen in de mijne en hij kust me op mijn achterhoofd. Zijn armen om me heen, zijn warme adem in mijn nek. Ik voel me veilig bij hem. Hij is mijn safespace.