My Boss, My Boyfriend [PART 2]

• 284 • Nathan •

De volgende ochtend heb ik me snel en stil omgekleed en ben gelijk door naar werk gegaan. Mila lag nog te slapen en dat is ook maar beter. De klap die Stefan me vannacht heeft gegeven was harder dan ik dacht. Ik heb een lelijke snee op mijn wang en mijn huid is blauw gekleurd.

Zodra ik op werk aankom en Liam ziet me, vraagt hij dan ook meteen wat er is gebeurd. Ik lieg en zeg hem dat ik ben gevallen, maar daar trapt hij niet in. "Nate, als je ze wat hebt aangedaan kan dat de zaak veranderen."

"Het spijt me, bro, maar het vreet aan me," zeg ik hem waardoor de boosheid in mij weer naar boven komt, "zij hebben Mila pijn gedaan."

"Ik weet het, Nate," zegt hij me, "maar denk aan de zaak. We moeten neutraal blijven, anders gaat dit niet lukken." Ik knik instemmend en ik weet dat hij gelijk heeft. "Mooi," zegt hij me, "laten we maar gaan dan. En laten we hopen dat Mila ons allebei vergeeft als we dit gedaan hebben."

"Ik hoop het ook..." Zeg ik met een zucht.

Liam en ik lopen de vergaderzaal in en begroeten Henri Dawson, een succesvol zakenman. Hij heeft een tevreden glimlach op zijn lippen staan en zegt dat hij het fijn vindt mij weer te zien. "Ik had niet verwacht dat KosterBV ooit te koop zou staan," zegt hij me met een grijns, "dus ik ben zo snel mogelijk gekomen toen je me belde en zei dat je dit gaat verkopen."

"Ik ben ervan overtuigd dat je goede bedoelingen hebt met mijn bedrijf, meneer Dawson," zeg ik hem, "Ik ben zeer blij dat u degene gaat zijn die het gaat overnemen."

"Perfect, zullen we maar beginnen dan?"

Ik knik en leg uit dat Liam mijn advocaat is en dat hij alle documenten gaat opmaken. De man pakt de papieren aan en zet zijn handtekening op de plekken waar het nodig is. Hij kijkt tevreden en vraagt me vervolgens waarom ik het bedrijf wil gaan verkopen.

"Ik wil een ander pad in mijn leven gaan volgen. KosterBV heeft me veel gebracht, maar het is tijd om het te laten gaan," leg ik hem uit, "En het doet me goed dat ik het kan nalaten aan iemand zo succesvol en respectvol als u, meneer Dawson. Ik waardeer het ook heel erg dat u het van te voren in cash heeft betaald. Ik zal voor altijd bij u in het kwijt staan."

"Nonsense," zegt hij me, "jij bent degene die bij mij in het krijt staat."

Ik schud hem de hand en loop dan samen met Liam de kamer uit. Hij vraagt me hoe het met me gaat. Ik haal mijn schouders op en zeg dat het wel eens beter is geweest. Hij knikt begrijpelijk en vraagt me of ik binnenkort een drankje met hem wil doen.

"Graag," zeg ik hem zuchtend, "ik kan wel een drankje gebruiken na al dit gedoe."

"Mooi, want ik ook," zegt hij me met een zenuwachtige glimlach, "ik heb vanavond een date."

"Toch niet weer met één van mijn exen, hé." Grap ik.

"Goed om te weten dat je ondanks alles nog steeds dezelfde sarcastische lul bent als altijd," zegt hij me lachend, "maar nee, geen exen en geen familieleden."

Ik loop het gebouw uit. Ik kijk achterom en zie het glazengebouw. Het is niet langer mijn bedrijf, maar gewoon een gebouw...

"Meneer Koster, wacht," roept Lauren die achter me aan gerend komt, "oh mijn god, uw gezicht. Je ziet er vreselijk uit."

"Je zou die andere gast eens moeten zien." Grap ik terug. Ze lijkt er niet eens meer van te schrikken en vraagt me of het iets te maken heeft met de ontvoering van Mila. "Ja, zoiets..."

"Arme Mila, hoe is het met haar en de baby?"

"Met Mila gaat het beter dan dat het zou moeten," zeg ik haar waardoor ik een beetje ongerust word, "en met de baby gaat alles goed. We krijgen een meisje."

"Oh mijn god, gefeliciteerd," zegt ze vrolijk, "heb je de gasten al te pakken die haar dit aangedaan hebben?"

Mijn kaak spant zich weer aan als ik denk aan Stefan en Sawyer. Die monsters...

"Ja, en ze zullen hiervoor boeten." Zeg ik haar met mijn kaken op elkaar. Ze lijkt opgelucht te zijn en kijkt dan wat ongemakkelijk. Ik vraag haar wat er aan de hand is.

"Een man zei me net dat ik hier niet meer werk, wat is er aan de hand?" Vraagt ze me ongerust.

"KosterBV bestaat niet meer, Lau. Het spijt me," zeg ik haar, "ik heb KosterBV verkocht op de avond dat Mila verdwenen was. Het spijt me heel erg, Lauren. Ik zal een nieuwe baan voor je vinden, dat beloof ik je. De nieuwe eigenaar, meneer Dawson, zoekt vast nog wel nieuwe werknemers. Ik zal een goed woordje voor je doen."

"Dat waardeer ik heel erg, Nathan, dank je," zegt ze me duidelijk gekwetst, "Dat is vast een erg lastige keus voor je geweest."

"Ik ben helemaal klaar met Dante, ik ben overal klaar mee. Het is tijd om het los te laten."

"Ik vind het erg voor wat mijn oom je allemaal heeft aangedaan, Nathan. Dit verdien je niet. Je bent een goed persoon," zegt ze me gemeend, "ik hoop dat we vrienden kunnen blijven."

"Natuurlijk, Lauren. Ik zal er altijd voor je zijn." Zeg ik haar eerlijk. Ze zegt dat het wederzijds is en bedankt me voor alles wat ik voor haar gedaan heb. Met haar hoofd naar beneden hangend, loopt ze weer naar binnen. Ik kijk haar na en zie de glaze deur achter haar dicht vallen.

Dit was het dan...
Dit is het einde van KosterBV.