© ကျွန်တော့်မိန်းမကကျွန်တော်သူ့ကိုမချစ်ဘူးလို့ပဲထင်နေတယ် [ဘာသာပြန်]

Chapter 37.2

[Unicode]

" တစ်ဆိတ်လောက် " ရှယောင်က သူတို့အတန်းစုဝေးသည့်နေရာသို့မရောက်ခင် အခြားအတန်းကသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့်စကားပြောနေသည်။ ဝမ်ဟောင်ကရှယောင်ကိုတွေ့သွားသည့်အချိန် သူကရှယောင်ကိုအသံကျယ်ကျယ်ဖြင့်အော်ပြောတော့သည် " ရှယောင် မင်းခွေးကောင် ကျိုးတုကမင်းကိုရှာဖို့သွားပြီကွ " ရှယောင်တခဏလောက်အေးခဲသွားခဲ့သည်။ သူက ကျန်းယန်၏ဆွဲခြင်းခံထားရသည့် ဝမ်ဟောင်ကိုသတိထားမိလိုက်သည့်အချိန် သူ့မျက်လုံးများကလုံးဝနီရဲလာခဲ့သည်။

ဆရာများအခန်းမှာ ရှယောင်မရှိကြောင်းသိသွားသည့် ကျိုးတုကခပ်မြန်မြန်ပဲ အောက်ထပ်တွင်ရှိသောစာသင်ခန်းသို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ နံရံထက်ကအချက်ပေးခောင်းလောင်းသံက သူ့ကိုအတော်လေးစိတ်သောကရောက်စေ၏။ အမှန်တိုင်းပြောရလျှင် သူကြောက်နေခဲ့သည် သူရှယောင်ကိုရှာတွေ့ဖို့အခွင့်အရေးမရသေးခင် နောက်စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်း အဆောက်အဦးများပြိုကျမှာကိုသူကြောက်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သူ့အသိများပြန်ရလာပြီးနောက် စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေသော ဝမ်ဟောင်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ ရှယောင်က သူ့အနားမြန်မြန်လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ရှင်းပြလိုက်သည် " စိတ်မပူပါနဲ့ ဒါကလေ့ကျင့်ရေးတစ်ခုပါ " စီချွမ်ငလျင်ကြောင့် အတော်များများပျက်စီးဆုံးရှုံးသွားပြီးထဲက စာသင်ကျောင်းတိုင်းသည် ငလျင်လေ့ကျင့်ရေးကိုပြုလုပ်ရန်ပိုမိုအလေးထားလာကြသည်။ ထိုလေ့ကျင့်ရေးများသည် ကြိုတင်အသိပေးခြင်းမရှိ ကြိုတင်လေ့ကျင့်ထားခြင်းမျိုးမရှိသော အရေးပေါ်လေ့ကျင့်ခန်းမျိုးဖြစ်သည်။ ဆရာတွေသည်တော့ကြိုတင်အသိပေးခံထားရတာကြောင့် သမ္မတကတော်ကြီးကအတန်းထဲအရင်ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပြီး အင်္ဂလိပ်ဆရာနောက်လိုက်သွားသော ရှယောင်ကိုလည်း သတိပေးခေါင်းလောင်းမြည်ပြီးသိပ်မကြာခင်ပဲ ဆရာကရှင်းပြခဲ့တာဖြစ်သည်။

ရှယောင်နှင့်အင်္ဂလိပ်ဆရာတို့က ကျောင်းသားများအဆောက်အဦးအပြင်မရောက်ခင်ထဲက အပြင်သို့ရောက်နေခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ သူက သူ၏အတန်းကိုအတော်နှင့်ရှာမတွေ့နိုင်ခဲ့ပေ နောက်ဆုံးသူရှာတွေ့သွားသည့်အချိန်မှာလဲ ဝမ်ဟောင်ဆီက သတင်းတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသေးသည်။ သူက သူ့ခေါင်းကိုမော့ပြီး စာသင်ဆောင်များဘက်သို့ကြည့်လိုက်သည် သူ၏မျက်နှာအမူအရာသည်လည်း ရှုပ်ထွေးနေခဲ့၏။ သို့သော်လည်း ထိုအချိန်တွင် ကျိုးတုသည်တော့ စာသင်ဆောင်အလွတ်တိုင်းတွင် ရှယောင်ကိုလိုက်လို့ရှာနေခဲ့သည်။