© ကျွန်တော့်မိန်းမကကျွန်တော်သူ့ကိုမချစ်ဘူးလို့ပဲထင်နေတယ် [ဘာသာပြန်]

Chapter 41

[Unicode]

ဆောင်းရာသီအားလပ်ရက်ကစတင်လာခဲ့သည်။ မနက်ခင်းတွင် သူ့ရဲ့အိမ်စာတွေလုပ်ပြီးသည့်နောက် နေ့လည်ဘက်တွင် ရှယောင်က သူ့အမေ၏ဆိုင်ခန်းလေးဆီသို့လာခဲ့လိုက်သည်။ ရှယောင်အမေကတော့ သူ့သားလေးကိုအိမ်မှာနေပြီး စာလုပ်ဖို့ အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီးဖြောင်းဖျသော်ငြားလည်း ရှယောင်သည်တော့ နေ့တိုင်းလာကူညီနေဆဲသာဖြစ်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ သူ့မှာကျောင်းတက်ရသည် သို့သော်လည်း စာမေးပွဲပြီးလို့ အားလပ်ရက်ရသည့်အချိန်တွေမှာတော့ သူ့အမေကိုမကူညီပေးဖို့က သူ့အတွက်တော့ လုံးဝကိုမဖြစ်နိုင်ပေ။

ရှယောင်က ကြော့ရှင်းပြီး ကြည့်ကောင်းသော အသွင်အပြင်နှင့်အတူ ဆိုင်ခန်းလေးထဲမတ်တပ်ရပ်နေပြီး ဈေးပိုရောင်းရအောင်လို့သာ ကြိုးစားနေသည်။ ရှယောင်အမေကတော့ သူ့ကိုအိမ်သို့ပြန်ရန်သာ ကြိုးစားဖြောင့်ဖျနေပြီး ရှယောင်ကိုဒီလိုမောပန်းသည့်အလုပ်မျိုးတွေကိုမလုပ်စေချင်ပေ သို့ပေမယ့် ရှယောင်က သူ့အမေကိုခွေးချေခုံလေးပေါ် ထိုင်စေလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည် " မား ကျွန်တော်ဒီမှာရပ်နေတာဖြင့် ဆယ်မိနစ်တောင်မရှိသေးဘူး စက္ကူထက်တောင်မှမားကပိုအားနည်းနေသေးတယ် "

သူတို့ဘေးနားတွင်ရှိသော အခြားဆိုင်ခန်းကစျေးရောင်းသူများက ရှယောင်အမေကို ထိုကဲ့သို့သော သားလေးမွေးဖွားခြင်းအတွက် ချီးမွမ်းခဲ့ကြသည်။ ရှယောင်အမေက ထိုချီးမွမ်းမှုများကိုနှိမ့်ချ၍ ငြင်းပယ်လိုက်သော်ငြားလည်း သူမ၏မျက်ဝန်းထဲက ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ဂုဏ်ယူခြင်းများကိုတော့ ဖုံးကွယ်ထားလို့မရနိုင်ခဲ့ပေ။ ရှယောင်ကအရမ်းကိုလိမ္မာသည့်ခလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူ့လိုပင်ပန်းခက်ခဲသည့်ဘဝထဲ ရှယောင်လေးကို ကြံ့ကြံ့ခံပြီး ပင်ပန်းခံ၍ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့သည် သူမဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် ရှယောင်လေးကိုမွေးခဲ့တာကသူမအတွက်ကျေနပ်အရဆုံးဖြစ်ခဲ့ပါ၏။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကျန်းမာနေတုန်းလေး ရှယောင်နောက်ပိုင်း အိမ်ထောင်ပြုရာတွင်ကူညီပေးနိုင်ဖို့အတွက် အနည်းငယ်လောက်အပိုဝင်ငွေရှာချင်ခဲ့သည်။