© ကျွန်တော့်မိန်းမကကျွန်တော်သူ့ကိုမချစ်ဘူးလို့ပဲထင်နေတယ် [ဘာသာပြန်]

Chapter 51

[Zawgyi]

ရွေယာင္ကထိုလူႀကီးရဲ႕ပုံကိုျမင္႐ုံျဖင့္ကို ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သူကထိုလူကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း တစ္စုံတစ္ခုကျဖည္းျဖည္းခ်င္းကပ္လာၿပီး ကားဒရိုက္ဘာကရွေယာင္ေဘးတြင္ကားကိုရပ္လိုက္သည္။ ေက်ာင္းသားေတြကထြက္လာၾကၿပီး ေဘးကျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾကသည့္အခ်ိန္ ရွေယာင္ဆီသို႔တၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ေနၾကသည္။ ရွေယာင္ကသူ႕ရဲ႕လက္သီးကိုဆုပ္လုပ္လိုက္ၿပီး ကားထဲသို႔ ဒရိုက္ဘာေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လိုက္သည္။

"အမ်ိဳးသားေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ အိမ္ျပန္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိလား" က်ိဳ႕ဝမ္ဟြာက ကားေနာက္ဘက္ခုံမွာထိုင္ေနရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမးလိုက္သည္။

ရွေယာင္ကသူ႕ေခါင္းကိုသာငုံ႕႐ုံသာငုံ႕ထားၿပီး ထိုလူႀကီးအားေျပာဖို႔စိတ္မပါခဲ့ေပ။

" မင္းႏွလုံးသားထဲမွာေတာ့ ငါ့ကိုမင္းအရမ္းမုန္းေနမွာပဲ " က်ိဳးဝမ္ဟြာ ကသူ႕ေခါင္းကိုေစာင္းလိုက္ၿပီး ရွေယာင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္ခုံးေထာင့္ေလးေတြကေအာက္သို႔စိုက္က်ေန၏။ ဒါက သူငယ္ငယ္တုန္းကႏွင့္တကယ္ကိုတူသည္။ သူ႕ရဲ႕ႏွလုံးအတြင္းနက္နက္ထဲကေန ထူးဆန္းသည့္ခံစားခ်က္တစ္ခုေပၚလာ၏ ဒါကသူမ်ားေတြေျပာၾကသည့္ အေဖတစ္ေယာက္၏အခ်စ္ႏွင့္တူပါရဲ႕။

က်ိဳးဝမ္ဟြာကသက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး " ငါကမင္းေကာင္းဖို႔တစ္ခုထဲအတြက္လုပ္ခဲ့တာပါ မင္းကငယ္ေသးတယ္ ဒီကမၻာႀကီးရဲ႕ အျဖဴေတြ အမဲေတြကိုမခြဲျခားနိုင္ေသးဘူး မင္းလမ္းမွားေလွ်ာက္သြားမွာကို ငါမျမင္ခ်င္ခဲ့႐ုံေလးပါ "

ရွေယာင္က႐ုတ္တရက္ ေခါင္းေမာ့လာၿပီး ေလွာင္ေျပာင္သည့္အၾကည့္တစ္ခ်က္ေပးလိုက္ၿပီး ေလွာင္ၿပဳံးၿပဳံးလိုက္လွ်က္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာလိုက္သည္ " ကြၽန္ေတာ္လမ္းမွားေလွ်ာက္သြားေတာ့ေရာ ကြၽန္ေတာ္ကေကြးေနခဲ့တာျဖင့္ အခုဆိုဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီေလ "

က်ိဳ႕ဝမ္ဟြာရဲ႕မ်က္ခုံးေတြက ကူကယ္ရာမဲ့စြာျဖင့္ တြန့္သြားၿပီး ရွေယာင္၏စကားကိုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏။