Dina's life

Chapter 33.

XL deel, 1009 woorden.

-maandag-
"Dina wordt wakker" hoor ik Zaka roepen. "Hou je mond" zeg ik dan met moeite. Ik ben echt moe maar weet niet hoe dat kan aangezien ik gewoon goed heb geslapen. "Dina yallah opstaan" zegt Zaka dan weer waarna hij me heen en weer schudt. "Ggga weeeg" fluister ik dan. Ik ben echt veels te moe om naar school te gaan. "Wat is er met jou?" "Ik ben ziek" "niet liegen sta op" "nee echt waar ik kan niet opstaan" zeg ik dan weer half slapend. "Dina keh seni (sta op)." "La (nee)" "ik ga je uit je bed trekken hè" "doe dan" zei ik terwijl ik me kussen en deken alvast vastpakte met mijn handen dan hoef ik die zometeen niet te pakken, slim hè.

Nadat Zaka 15 minuten heeft geprobeerd om mij wakker te maken kwam hij met het idee om water op mij te gooien. Yeh boizan tfoe. Elke manier van wakker worden is niet fijn maar water in je gezicht is toch wel het ergst. Het lijkt gewoon alsof je verdrinkt ofzo wollah zo'n apart gevoel heb ik nog nooit gehad, maar ik ben uiteindelijk wel opgestaan en ging gelijk douchen want als ik ergens nat ben en droog dat af ofzo voel ik me echt heel vies, vandaar dat ik besloot om te douchen. Ik zou trouwens wel te laat komen maar dat boeit me vrij weinig. Ik was aan het kijken wat ik aan ging trekken en besloot om gewoon wat simpels aan te trekken. Ik pakte een denim broek uit mijn kast met een paar gaten en een shirt van de lion king. Het shirt viel een beetje oversized en ik vind dat echt chill zitten en het ziet er ook nog eens leuk uit. Ik trok mijn zwarte yeezy's aan en pakte mijn tas. Ik liep naar beneden en liep gelijk door naar de keuken. Ik maakte de koelkast open en zag genoeg dingen die ik zou kunnen eten maar ik had er geen zin in. Ik sloot de koelkast en keek op de eettafel er lag een bord die bedekt was met folie. Ik haalde het folie eraf en zag dat er msemen (Marokkaanse pannenkoek) in het bord lag. Heerlijk. Ik pakte er 2 en at die onderweg op. Ik stapte op mijn scooter en reed naar school. Aangekomen op school parkeerde ik mijn scooter en zag dat Yassin ook zijn scooter aan het parkeren was. Ik heb sinds die ene dag niet meer tegen hem gepraat. Hij kijkt me wel steeds aan en wilt dan naar me toe komen om een gesprek te beginnen maar telkens als hij de kans krijgt loop ik weg, kap ik hem af of wordt hij verstoord door iets of iemand anders. Ik probeerde zo snel mogelijk mijn scooter te parkeren en op slot te doen zodat hij niet de kans krijgt om met me te praten. Ik vond hem leuk nu walg ik van hem.

Ik wil me net omdraaien en bots tegen een gedaante aan. Shit man hij is eerder klaar. Wat voor preek staat me nu weer te wachten. "Het Dina lang geleden hè" "hoi, ja, ga aan de kant ik ben te laat" raffelde ik aan een stuk door in de hoop dat hij aan de kant zou gaan. "Zo snel kom je niet van me af madame" "yassin ga weg ik moet naar me les" "luister eerst naar wat ik te zeggen heb" "nee niet nu ik moet naar me les die dit maar een andere keer" "straks na school vertel ik het je" "er valt niks te vertellen maar oke"

Hij ging aan de kant en ik liep naar mijn les. "Jij hebt dus blijkbaar ook besloten om op te komen dagen" zei mijn docent. Ugh ik haat hem hij is zo hinderlijk. Hij praat kei sloom en alsof dat niet genoeg is laat hij je ook een gele kaart halen als je 2 keer te laat bent in zijn les. Dit is al mijn 4e keer dat ik te laat kom in zijn les maar goed. "Ja meneer, mijn scooter wou niet opstarten" "oh dan is het goed aangezien jij dat niet kon weten." Ik keek rond in de klas en zag een nieuwe jongen zitten. 100% van Marokkaanse afkomst, dat kun je aan zijn uiterlijk makkelijk verraden. Het hele lokaal zat vol ik kon nergens meer zitten of nou ja ik kon naast Ties zitten, hij is echt raar. Zo'n neuspeuter type of naar die Marokkaan. Voor mij is de keus al snel gemaakt, Ties natuurlijk. SIKE tuurlijk ga ik naast die Marokkaan zitten. Hij is knap, hij is niet Ties en de enige lege stoel in het lokaal naast die van Ties dan. "Ik ga daar zitten" zei ik en weer naar de Marokkaanse jongen. Ik nam plaats en heb gelijk al spijt van deze keus. Hij is veels te groot om naast te zitten. Ik voel me echt een spaghetti sliertje ofzo. Ik pakte mijn boeken uit mijn tas en plaatste ze op tafel. Shit ben me etui thuis vergeten. "Heb je een pen" vroeg ik aan die jongen naast me. "Ja" zei hij maar gaf me nog geen pen. "Waar wacht je op?" Vroeg ik hem. "Waar wacht jij op? Je vroeg alleen of ik een pen had" "ja oftewel heb je een pen die ik kan lenen?" "Ja hoor" zei hij en gaf me een pen. "Thnx" zei ik. Hij is echt knap damn. Sowieso dat hij expres deed alsof hij me niet begreep. "Hoe heet je?" Vroeg hij na een tijdje. "Aisha Kandisha" antwoordde ik, even kijken of hij dezelfde humor als mij heeft. "Oh echt wat een mooie naam zeg" zei hij met zijn mond open. Ik mag hem nu al. "No joke, ik heet Dina" "aangenaam Dina ik heet Oussama" "aangenaam kennis te maken" zei ik terwijl ik hem een box gaf.

_____________________________________
Wat zou Oussama in het dagelijkse leven doen? Zou hij Dina een mooie dame vinden? Wat wilt Yassin aan Dina vertellen? Wat wacht er thuis af?