Dina's life

Chapter 66.

Dina werd wakker in de ochtend en trok haar kleren aan nadat ze een douch had genomen en ze zichzelf klaar had gemaakt. Ze pakte haar tas van de grond en liep naar beneden. Ze nam een snel ontbijtje en ging alweer naar school. Ze was laat opgestaan dus ze moest snel naar school voordat ze te laat zou komen. Op school aangekomen keek iedereen op het schoolplein haar aan. "Wat is er nu weer aan de hand?" Zei ze zacht en geïrriteerd. Ze parkeerde haar scooter bij de andere scooters en liep de school binnen.

In haar lokaal aangekomen ging ze gelijk naast Romaissa zitten. Ze spraken wat en toen begon de les. De hele dag door verliep soepel. Mensen bleven Dina wel steeds aankijken. Waarom? Dat wist ze niet.

~ 1 week en 3 dagen later ~

Het is januari. 13 januari op precies te zijn. (Niet echt natuurlijk maar in het boek is het 13 januari.)
Ik ben jarig. Zaka natuurlijk ook maar dat is minder belangrijk. Grapje. We gaan geen feestje geven. Puur omdat we hier geen zin in hebben. Tijd met ons eigen gezin vinden wij genoeg. Ik stond blij op uit mijn bed. Ik heb maar een paar uurtjes geslapen maar goed. Ik was wel blij dat ik jarig was en dat ik 18 ben geworden maaaaar ik mis Yassin. Ik wil weten hoe het met hem gaat en waar hij is. Ik wil hem helpen maar ik kan niks doen. Ik liep naar mijn badkamer en kleedde mij aan in een leuk jurkje. Ik liep naar beneden en ontbeet. Mijn ouders feliciteerden ons. Met ons bedoel ik Zaka en ik. Ik had een paar cadeau's voor Zaka gekocht. Een parfum die nieuw uit was gekomen van guess en een van Gucci. Ik had een witte blouse voor hem gekocht omdat het hem wel leuk zou staan. Een horloge en AirPods omdat hij die van hem kwijt was geraakt.

Ik haalde zijn cadeau's boven en liep weer naar beneden waar ik heb zijn cadeau's gaf. Hij zei "ohja wacht even ik ben zo terug" en liep naar boven. Hij kwam naar boven met een paar tasjes en gaf deze aan mij. We pakten tegelijk onze cadeau's uit. Hij had 2 leuke jurkjes voor me gekocht. Één paar hakken van Christian Louboutin. En een parfum van Gucci. We gaven elkaar een knuffel en gingen zitten op de bank. We kletste met zijn allen en ik en Zaka besloten om naar het centrum te gaan. We wouden gaan shoppen ofzoiets. We gingen met de auto. Zaka reed.

In het centrum aangekomen liepen we als eerst de Bijenkorf binnen. We vonden verschillende dingen die we kochten. Het was inmiddels 3 uur in de middag. We keken nog wat verder en kochten natuurlijk ook meer kleding. Rond een uur of 5 gingen we ergens eten. Na het eten gingen we naar huis. Thuis aangekomen opende we de deur en er was niemand thuis. Huh? Waar is iedereen dachten ik en Zaka. We liepen door naar de woonkamer en zagen een brief op tafel liggen. We pakten de brief op en lazen deze. Er stond dat we naar een bepaalde locatie moesten gaan. Waarom stond er niet bij maar we hadden al een sterk vermoeden. We legden alle tassen binnen neer en reden vervolgens naar de aangegeven locatie. Daar aangekomen reden we door de poort en zagen we een soort huisje. Wel groot dus eigenlijk een heel groot huis. We stapten uit de auto en liepen naar binnen. De deur stond op een kiertje open. Zaka duwde de deur open en zag nog niks. Een paar seconden later gingen de lichten aan en werden er confetti kanonnen afgevuurd. Je hoorde iedereen heel hard "happy birthday" schreeuwen. De lach kon je niet van onze gezichten afslaan. Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het zien van iedereen. Al mijn vriendinnen waren er en dan heb ik het niet alleen over mijn vriendinnen die ik hier pas heb gekregen maar ook mijn vriendinnen uit Rotterdam. Ik renden op ze af en probeerde ze allemaal tegelijk te knuffelen. Daarna knuffelde ik mijn ouders en later nog de familie. Ik was zo blij het wat gewoon niet normaal.

Er was een grote taart waar onze namen op stonden en onze leeftijd. Voor mij 18 kaarsjes en voor Zaka ook 18 kaarsjes. We bliezen de kaarsjes uit en sneden stukjes taart voor iedereen. Daarna pakten we alle kado's uit. Het waren er kei veel. Ik was heel blij met mijn cadeau's en Zaka ook.

We hebben nog gedanst op het feest en ook een karaoke avond gehad. Ik heb er echt van genoten. Ik miste Yassin wel op het feest. Misschien wou hij gewoon niet meer bij mij zijn en is hij daarom weg gegaan? Dat hoop ik eigenlijk wel want als hij problemen heeft in de onderwereld gaat het denk ik niet meer goed komen. Ik heb liever dat hij weg is door mij dan dat hij weg is omdat hij problemen had en hij niet veilig is of was...