Mijn verhaal gaat over een meisje genaamd Dina, zij is 17 jaar oud. Ik neem jullie mee ik haar leven. Er gebeuren zowel goede dingen als slechte dingen. Dina gaat verhuizen vanuit Rotterdam naar Amsterdam. Dit betekend ook dat ze naar een nieuwe sch...
Ik werd in de ochtend wakker gemaakt door mijn broertje. Hij zei dat we naar mijn tante gingen. Ik heb geen idee welke tante maar dat vraag ik straks wel aan mijn moeder. Ik pakte mijn telefoon even waarna ik door instagram scrolde en een beetje op snap zat. Ik keek naar verhalen etc. Toen ik alles wel een beetje gezien had stond ik op en nam een douche in de badkamer. Ik koos mijn outfit uit en trok dat aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit is wat ik aantrok maar dan wel met andere schoenen. (Witte adidas)
Ik kamde mijn haren door want die waren nu nat en makkelijker uit te kammen. Deed wat leave in conditioner in en arganolie.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zo zagen mijn krullen eruit. Het was wel 2 keer deze lengte. (Dit is Dina niet maar het gaat gewoon even om het haar 😂)
Ik was helemaal klaar en liep naar beneden. Mijn moeder was nog bezig met het ontbijt dus ik begon haar te helpen. Toen we klaar waren dekte we samen de tafel en aten we met het hele gezin. Mijn vader zat er ook bij. Het zal nu vast wel beter met ze gaan want ze lachte steeds naar elkaar.
Ik vroeg naar welke tante we zouden gaan en mijn moeder antwoordde daarop dat we naar gelti selloua zouden gaan. Daar hadden we de vorige keer gelogeerd. You know? Ik was wel blij want dan kan ik me beste vriend weer zien. Ik heb hem wel gewoon gesproken enzo via snap en insta enzo maar niet meer gezien.
Na het ontbijt deed ieder nog zijn eigen ding en rond een uur of 4 vertrokken we naar gelti selloua. Daar aangekomen dronken we eerst thee met koekjes. We kletste veel en praatte bij over wat we gaan doen en wat we hebben gedaan en hoe het op school gaat etcetera.
Rond 6/7 uur lag het avondeten op tafel en aten we gezellig met de familie het lekkere eten. Mijn tante kan zo goed koken. Haar hrira (soep) is zoooo lekker. Na het eten gingen de ouders weer verder praten en gingen we met de kleintjes naar buiten. We gingen weer bij die speeltuin van de vorige keer spelen. Er was een groepje jongens. Ik zag niet precies welke afkomst en hoeveel maar dat kwam omdat we nog best ver stonden. Bij het speeltuintje aangekomen liep ik naar binnen met een 2 kindjes in mijn handen en de rest liep om mij heen. Ik keek naar beneden toen ik het groepje jongens passeerde. Ik vond het niet zo prettig om hier te zitten maar omdat ik moeilijk tegen al die kinderen kan zeggen dat we naar huis gaan besloot ik maar gewoon om hier te blijven. Ik voelde me elke keer aangekeken door dat groepje. Ik heb nog 0 keer die kant opgekeken. Geen interesse. Ik bleef op de kinderen letten en liep af en toe naar de glijbaan ofzo om ze op te vangen of om te helpen met het klimmen.
Ik liep weer terug naar het bankje waar ik plaats nam en pakte mijn telefoon erbij. Ik appte Youssef of hij naar de speeltuin wou komen omdat hier veel jongens zijn en ik een beetje bang begin te worden. Je kent het wel het gevoel wanneer je ergens bent met veeeeeel jongens. Dan heb ik het niet over jongens van 15/16 jaar maar over jongens van 18/21 jaar. Youssef zei dat hij onderweg was en na een paar minuten was hij er al. Hij liep even naar het groepje jongens waarna hij hen groette. Huh kent hij ze of doet hij dat zomaar. Ik wachtte even af en later kwam hij naar mij toe lopen. "Heyy zusje" "joo" "dat zijn een paar van me vrienden je hoeft niet bang te zijn" "oh oke" "dan ga ik weer" "nee je blijft" "nee ze doen je niks jonge niet bang zijn" "Youssef ik app je niet om hier te komen zodat je gelijk weer kan gaan als je ziet dat ik leef" "wejow zeg wollah je bent zo bang voor groepje jongens" "jaaa en hoe jij begrijpt dat niet" "tazz zeg wollah ik moet hier naast jou zitten en kijken naar kinderen die rennen en huilen?" "Nee ga maar met je vrienden praten als je maar bij mij in de buurt bent" "oke dan beslema" zei hij en liep naar dat groepje toe. Ik keek even naar dat groepje en zag dat mijn neven er ook bij stonden. Wauw ben ik zo dom. Zij zouden sowieso niks doen. Lol.
