Dina's life

Chapter 56.

Perspectief; Dina

Hakim is heel mooi enzo maar ik heb iets met yassin. Ik hoor hier niet naar mijn "neef" te kijken en hem knap te vinden. Ik moet ook zeker niet te close met hem worden. Dat levert alleen maar problemen.

We zaten aan de eettafel soep te eten. Deze soep was zo lekker. Mijn tante is wel echt pro dus. Wollah dit is gewoon beter dan het eten dat je in een 5 sterren restaurant geserveerd krijgt.

Ik voelde me bekeken dus ik keek even naar Hakim. Iets in mij zei dat hij naar mij keek. Of ik hoopte het gewoon😐.

Hij keek mij ook aan. Shit. Gesnipet door mijn "neef". Ik deed alsof ik iets op de muur zat en alsof het toen weer weg was. Deze tnawies zijn zo dodelijk maar komen goed goed van pas.

Ik zag Hakim zachtjes lachen en keek naar hem. Hij is echt heel mooi. Damn. Als hij lacht maakt dat alles  100 keer beter maar ook gelijk slechter.

Het is trouwens niet echt mijn neef. Of nouja zo moet ik hem volgens mijn moeder wel zien maar we zijn niet van hetzelfde bloed. Geen gehandicapte kinderen dus. :)

Mijn "tante" was blijkbaar vroeger beste vriendinnen met mijn moeder. Toen verloor zij haar ouders en namen mijn grootouders haar op. Ze adopteerde haar dus een soort van. Ze waren nog jong en ze hadden een goede band met haar ouders.

Ze hebben altijd al een goede band gehad en hebben elkaar beloofd om altijd bevriend te blijven en familie.

Toen iedereen uitgegeten was praatten we nog aan tafel en toen bracht ik de kommen naar de keuken. Ik spoelde ze af en legde ze in de vaatwasser. Ik hoorde dat iemand de keuken inliep maar ging er gewoon van uit dat het mijn "tante" was.

Perspectief; Hakim

We hadden nog wat aan tafel gepraat en toen mijn moeder op wou staan op de kommen en lepels enzo op te ruimen stond Dina snel op en deed ze dat zelf. Ze liep naar de keuken en ongeveer een minuut later liep ik ook naar de keuken. Ik zag dat ze de vaatwasser aan het vullen was.

Dit meisje is gewoon al ready om te trouwen. Maar alleen als het met mij is.

Toen ik zag dat ze bijna klaar was liep ik de keuken binnen. Ik probeerde expres een beetje geluid te maken zodat ze zou weten dat er iemand in de keuken was gekomen.

Ze draaide zich niet om? Heeft ze het niet gehoord? Nee joh misschien denkt ze dat het maar mijn moeder is.

"Ewa" zei ik. Ze draaide zich om "ewa" zei ze. "Thnx voor t helpen van me moeder" zei ik maar. "Geen probleem" "maar uh vertel is wat over jezelf." Zei ik. "Wat wil je weten?" Zei Dina. "Wie is Dina?" "Aah zo oke uhm ik ben dina ben 17 jaar maar over een maand ofzo 18. Als ik mijn examen haal ga ik naar de hbo. Dat was het wel toch?" "Jaa de rest kom ik zelf wel te weten" "en jij" "ik ben Hakim. Ik ben 21 jaar oud. Werk in het bedrijf van mijn ouders, als manager. Heb geen vriendin en uh ja dat was em wel denk ik. Ohnee ik ben zelf ook bezig met een bedrijf op te starten die dan samen gaat werken met dat van mijn ouders." "Nuttige informatie" "zekers" zei ik en stond op.

"Wil je iets te drinken?" Vroeg ik haar. "Nee hoor bedankt" zei ze. "Je hoeft niet verlegen te zijn hoor jullie blijven hier nog even je kunt beter snel beginnen met jezelf thuis te voelen." "Dat klopt maar ik wil echt niks te drinken ahahhaha" "oke is goed hebben jullie, jullie kamers al gezien?" "Nope we zouden dat straks doen" "nee kom nu ik laat het wel zien." "Okee" zei ze en sprong van het aanrecht af.

Ik liep met haar mee naar haar kamer en liet ondertussen ook gewoon andere delen van het huis zien. Ze vondt alles heel mooi zei ze. Ik liet haar haar kamer zien en ze was er heel blij mee. Dat kon je van haar gezicht aflezen...