Dina's life

Chapter 65.

We reden naar huis en in de auto vroeg mijn moeder steeds hoe het ging en hoe het was. Mijn vader trouwens ook hij kon niet stoppen over het feit dat ik zijn beste vriend wel heb kunnen zien en hij zelf niet. Mijn oom en mijn vader zijn altijd al beste vrienden geweest.

Thuis aangekomen rende ik weer als een hyena naar de deur toe. Mijn broertje maakte open en sprong mij om de hals. Ahw wat heb ik hem toch gemist zeg. Ik liep verder naar binnen en trof de hele familie daar aan. Ik begroette iedereen en vroeg ze wat ze hebben gedaan in deze 2 weken dat wij niet thuis waren. Het enigste wat ik de hele tijd hoorde was: "we hebben jullie echt gemist" dat mocht ook wel want ik heb ze ook ècht gemist.

We aten het heerlijke eten dat mijn moeder voor ons bereidt had en zaten te smullen. Na het eten hielp ik mijn moeder met het opruimen van de borden en bekers etc.

Ik liep naar boven en legde mijn koffers neer op mijn bed. Ik opende ze en pakte er alle kleren uit die gewassen moesten worden. De kleren die al gewassen waren voordat ik vertrok naar Nederland heb ik in mijn kast gedaan. Ik pakte een joggingsbroek en een sweater van adidas en trok die aan. Het was een zwart pak. Ik deed zwarte sokken aan met zwarte adidas slippers. Ik pakte mijn telefoon van mijn nachtkastje af en haalde mijn lader uit het stopcontact. Ik liep naar beneden en ging met de scooter naar Romaissa toe.

Daar aangekomen was ik heel blij om mijn vriendin weer te zien maar ik vroeg me wel af hoe het zou zijn als ik Yassin nu zou zien? Gaat hij me negeren of juist doen alsof er niks gebeurt is?

Ik belde aan en enkele seconden later werd de deur geopend door een verdrietige Romaissa die nog net een glimlach op haar gezicht kon toveren. "Romaissa wat is er?" Zei ik en liep naar haar toe waarna ik haar knuffelde. Ze huilde het uit op mijn schouder. "Kom binnen Dina" zei ze toen ze een beetje uitgehuild was. Ik zag haar moeder in de keuken en liep naar haar toe. "Hoi gelti" "hey Dina" zei ze slapjes. "Gaat alles wel goed met jullie wat is er gebeurt?" Vroeg ik en keek van Romaissa naar haar moeder en terug. "Yassin" zei zijn moeder. "Wat is er met hem?" "Hij is al 2 weken niet thuis gekomen" "2 weken?" Vroeg ik in shock. What the fuck.

Waar is Yassin? Wat is er met hem gebeurt? Waarom zo opeens? Waarom?

Ik bleef nog even met Romaissa en haar moeder. Ze hebben vooral veel gehuild om hun zoon. Logisch is dat. Ik ben daarna naar huis gegaan. Ik wil ze hun privacy geven. Thuis aangekomen maakte ik mijn tas klaar voor morgen want ik heb gewoon weer school. Ik heb het zeker niet gemist maar het is mijn laatste jaar dus ik ben er bijna vanaf.

Nadat ik mijn tas heb klaargemaakt trok ik mijn kleren uit en trok mijn pyjama aan. Ik poetste mijn tanden, waste mijn gezicht, deed een nachtcrème op en liep naar mijn bedje waar ik maar al te graag in wil gaan liggen voor een heerlijke nachtrust. Ik probeerde in slaap te vallen maar het lukte niet. Ik dacht steeds aan Yassin. Misschien gaan het niet goed met hem? Misschien heeft hij pijn? Hij mag het dan wel uitgemaakt hebben maar dat weerhoudt niet het feit dat ik van hem houd.
~
Na veel gedraai en gezucht is Dina eindelijk in slaap gevallen. Dromend over haar en Yassin in de hoop hem nog een keer te kunnen zien. Met Yassin gaat het op dit moment niet goed. Hij wordt niet goed behandeld door bys. Mo (yassin's trouwe vriend) is van bys ontsnapt maar kan zijn vriend niet achterlaten. Hij moet hem helpen en dat gaat hij ook zo snel mogelijk doen. Hij is bezig met het plan opzetten. Hij is samen met nog een paar anderen van hun drugsbende. Ze gaan het alleen doen. Pas nadat ze Yassin terug hebben gaan ze opzoek naar andere mensen. Ze hebben nog een dag of 2 nodig om het plan tot het puntje uit te stippelen.