2.9

2.1K 78 33
                                    


fb maçı izledim ve yine her hafta olduğu gibi iyice sinirlendim. 

Ben de dedim ki bölüm yazayım.

Yüksek ihtimalle bu bölümü yarın yayımlayacağım.

Herneyse keyifli okumalar.

Ve her zaman ki gibi,

sizi çok seviyorum. 

----

Uçaktan iner inmez gözlüklerimi ve kepimi kafama geçirdim. Tanınmamam gerekiyordu. Aksi halde basının bizim için yazacağı saçma sapan şeylerden kaçışımız olmazdı.

Telefonumun titremesiyle cebimden telefonumu çıkardım. Merih arıyordu.

''Efendim?'' dedim. 

''İndin mi?''

''Evet. Bavulumu bekliyorum.'' 

''Çıkıştayım bekliyorum.''

''Tamam.'' diye mırıldandım ve telefonu kapattım. 

Bavulumu görünce hızlıca onu aldım ve çıkışa doğru yürümeye başladım. Artık ağlayamıyordum bile. Yol boyunca öyle çok ağlamıştım ki Yanımdaki adam en son neyim olduğunu sorup benimle dertleşmişti. 

Acınası durumdasın melanie.

Öyleyim.

Senden nefret ediyorum. 

Çıkışa geldiğimde hızlıca dışarıya çıktım. Gözlerim merih'i bulunca onun yanına gittim. Beni görür görmez kollarını açtığında gülümseyerek ona sarıldım. 

''Mel..ne oldu güzelim sana?'' dediği şey karşısında ağlama isteğim ne kadar artsa da gülümsedim. ''Bunu sonra konuşabilir miyiz?'' diye mırıldandım. Merih kafasını salladı ve bavulumu aldı. O bavulumu bagaja koyarken ben de arabaya bindim. 

---

Çalan telefonum ile uyandığımda hava hala karanlıktı arayanın shakira olduğunu görünce aramayı cevapladım. ''Efendim.'' diye mırıldandım uykulu sesimle. 

''Nerdesin sen melanie?'' dedi telaşlı bir şekilde. 

''Merihleyim shakira,güvendeyim.''

''Neymar her yerde seni arıyor mel.''

''Kapatmalıyım şu an shaki.'' diye mırıldanıp telefonu kapattım. 

Onun hakkında bir şey duymak istemiyordum,yaramı iyice deşiyordu.

Merih ile eve geldiğimizde duşa girip hemen uyumuştum,yol gerçekten beni yormuştu. Şimdi ise geri uyuyamıyordum ve saat 5'ti. Bu saatte ne yapacaktım bilmiyordum. 

----

Başım deli gibi ağrıyordu..Gözlerim ise her kırptığımda mümkünmüş gibi daha da yanıyordu. Kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Yıllarca çektiğim acılar bir şeye değer sanmıştım oysaki..

Elimdeki kadehi masaya bıraktım ve içeriye girdim. Saat nerdeyse 7 olmuştu merih birazdan uyanırdı. Bu gün maçı olmalıydı.

 Odama çıktığımda telefonumu elime aldım. Neymar'dan gelen mesajları gördüğüm an nefes alamadığımı hissetmiştim.

Neymar: Melanie konuşmak zorundayız.

Neymar: Tanrı aşkına melanie!

Neymar: Nerde olduğunu söyle melanie.

Neymar: Bir kez daha beni bırakıp gidemezsin



Melanie - NeymarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin