''Her şeyi topladığımızdan emin misin simmons?'' dedim kolileri bantlarken. Simmons oflayarak beni kucağına aldı ve tezgaha yasladı. ''Bebeğim neden bu kadar gerginsin?''
Kollarımı boynuna doladım. ''Gergin değilim sadece biraz üzgünüm o kadar.'' diye mırıldandım. ''Onlar da seni anlayacaklardır eminim.'' gülümsedim ve dudağımı dudağına bastırdım.
Nefesimiz kesildiğinde ayrıldık. ''Eğer daha fazla devam edersen kendimi tutamaycağım ve uçağa geç kalacağız.'' diye fısıldadı.
Kıkırdayarak kucağından indim,haklıydı.
Koliler için şirketle anlaşmıştık,bizim ardımızdan eve getireceklerdi. ''Yeni evi görmen için sabırsızlanıyorum.'' dedi simmons bavullarımı arabaya yerleştirirken heyecanlı heyecanlı konuşuyordu.
İtiraf etmeliydim bu haliyle çok tatlı görünüyordu. Gülerek bavulları yerleştirmesine yardım ettim. İşimiz bittiğinde arabaya bindik ve havalanına geçtik.
--
Yolculuk boyunca halsey ve g-eazy'in şarkısı olan him&ı dinlemiştik. Bu şarkı beni gerçekten duygusallaştırmıştı. Her ne kadar simmons ile birlikte olsam da neymar ile geçirdiğimiz zamanları özlüyordum.
Beraber ettiğimiz ufak kavgaları bile özlemiştim. Gülümseyerek akan gözyaşımı sildim. Ağladığım belli olmasın diye gözlüklerimi gözüme taktım.
Onu unutmak için gidiyordum. 8 yılımızı unutmak için gidiyordum. Aşkımızı unutmak için..
Derin bir nefes aldım ve kafamı cama yasladım.
Simmons'a haksızlık ettiğimi düşünüyordum. Onunla geçirdiğim her anda neymar olmasını hayal ederek geçiriyordum. Ve bu bana kendimi suçlu hissettiriyordu. Fakat onun da sakladığı bir şeyler olduğunu biliyordum.
Ama kurcalamak da istemiyordum,kapanmış bir yarasını açmak istediğim son şeydi.
''Geldik.'' simmons'un sesi ile düşüncelerimden sıyrıldım. Birlikte el ele arabadan indik ve içeriye girdik.
Daha uçağımıza 1 saat vardı bu yüzden bekleme alanına oturduk. Ben yine düşüncelerime dalmışken simmons fotoğrafımı çekiyordu,ona el haraketi çekmiştim.
Aptal çocuk,bu halleriyle ne kadar tatlı olduğunu bilmiyordu.
@simmons: çok düşünceli,benden nefret ettiğini düşünmeye başladım.
4.1 milyon kişi bunu beğendi.
@melanie: salak çocuk.
48: LOL
93: MELANİE ARTIK NEYMAR İLE GÖRMEK İSTİYORUZ SENİ
94: Nereye böyle?
38: abovvvv
--
''Zamanı geldi.'' başımı salladım. Tam o sırada hava alanında bir ses yankılandı. ''Melanie!'' arda?
Çocuklar bana doğru koşuyorlardı. Şaşkınlıkla onlara bakarken bir anda kendimi kollarının arasında buldum. ''Veda etmeden gideceğini mi sandın eşek?'' arda kafama vururken herkes ile sarılıyordum.
''sonsuza dek kalmayacağım çocuklar lütfen.'' dedim gülerken. Gerard hep yaptığı gibi saçlarımı karıştırırken shakira beni öpüyordu.
''Çok uzun süre kalıp özletme kendini,tamam mı?'' marc kırmızı peçetesiyle gözyaşlarını silerken hala konuşuyordu. Gülerek kafamı salladım.
''Sen olmazsan bizim kim ısınmada ağızımıza sıçacak?'' dani'nin sorusuyla güldüm. ''Sizi seviyorum çocuklar,kendinize iyi bakın.'' son kez herkese sarılıp veda ettim.
Vedalardan hep bu yüzden nefret etmişimdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melanie - Neymar
FanfictionHayatları 13 yıl sonra çok farklı bir şekilde yolları aynı kapıya çıkmıştı melanie ve neymar'ın. İki yabancı olarak. Sadece eski anılarından ibaret olarak. -- Tüm hakları Barcelona'nın müzesinde saklıdır. FORÇA BARÇA!