Melanie - Neymar

3.6

Selam bebeklerim!

Bölüm atamama sebebim bu sefer bilgisayarımın bozulmuş olmasıydı ahgajwhsjw

Yeni bilgisayar alana kadar bölüm atmamazlık yapamazdım,bu yüzden telefondan yazıyorum.

Eğer yazım yanlışlarım olursa özür dilerim.

bu arada psg finalde🥳🥳

rafaella'nın storilerini gördünüz mü? kuzum ağlıyordu ya. 🥺

rakip bayern umarım bir 8 de psg yemez.

Neyse çok konuştum yine.

Keyifli okumalar,sizi seviyorum!❤️

----------

"sanırım sakatlandım." arda kendini yere
atarken ben ona haraket çekiyordum. "penaltı! yemin ederim penaltı!"

Çizgi içinde şut çekmek üzereyken topa müdahale edip ayağından almıştım,bu yüzden kendini yere atmış sanki ayağına vurmuşum gibi kıvranıyordu.

"kalk lan ayağa yavşak." dedi messi poposuna tekme atarken. maç 2-1 bitmiş messi'nin kaptan olduğu takım kazanmıştı,bir yerde messi varsa karşı taraf yenilgiyi kabul etmeliydi.

Sularımızı trübünde bırakmıştık,suları almak için trübüne koşarken trübünde oturan kişiyi fark ettim.

Neymar'ı.

Bana dalgın bir şekilde bakıyordu,top oynarken yok olan stresim bir anda geri gelmişti.

Eskiden böyle olmazdı,onu gördüğümde içimde kelebekler açardı. Şimdi ise sanki o kelebeklerin kanatlarını koparıyorlardı.

Trübüne geldiğimde yanındaki suyu aldım ve "selam." dedim. "Konuşmamız gerekiyor melanie." çok soğuktu,gözlerimin dolduğunu hissediyordum.

Derin bir nefes aldım. "Tamam,ben üstümü değiştireyim sonra eve geçeriz." diye mırıldandım ve soyunma odasına doğru yürüdüm.

"Melanie! Orospu arda susmuyor onu bir tek sen susturabilirsin! buraya gel!" marc arkamdan bağırsa da ona aldırmadan içeriye girdim.

Kabinlerde kısa bir duş aldım ve üstümü giyindim. Saçlarımı ıslak bıraktım,zaten yağmur yağacağa benziyordu. Bıraksam da bırakmasamda aynı sonucu alacaktım.

Soyunma odasından çıktım ve trübüne geçtim. Oradan neymar ile arabaya binmiş ve eve gelmiştik.

Eve girer girmez salona geçtim.

Dökül bakalım neymar da silva santos juniour.

Karşımdaki koltuğa oturdu ve boş bakışlarıyla konuşmaya başladı. "Melanie,sizin şirketin durumu düzeldi. Dedem artık gerçekten bir şeyleri hatırlayacak durumda değil.."

Hayır.

Hayır bu konuşma olamaz.

Hayır.

"Artık evli kalmamız için bir sebep kalmadı melanie." titremiştim. Bu sözler ile adeta olduğum yerde titremiştim.

"Sen ne saçmalıyorsun?" sinirle neymar'ın gözlerinin içine baktım.

"Melanie biz bunun için evlendik." dedi tepkisini bozmadan.

"Bunca yaşadıklarımız? Bana aşık olduğunu söyledin seni orospu çocuğu!" ayağa bir hışımla fırladım.

Benimle beraber o da kalkmıştı. "Sakin ol."

"Sakin mi olayım? Biz birbirimize aşıktık! Biz yıllar sonra kavuşmuştuk seni adi pislik! Bir daha gerçek bir evlilik yapmayı bile düşünmüştük!" nefes alamadığımı hissetmiştim.

"Bunların hepsi yalan mıydı neymar?" sorum karşısında sessiz kalmış,Kafasını aşağıya eğmişti.

Ona doğru yaklaştım ve başını kaldırdım. Kızarmış gözlerimi elalarına diktim. "Bunların hepsi yalan mıydı neymar?" diye fısıldadım.

"Evet." sağ gözümden firar eden göz yaşımla elimi yüzünden çektim. Çantamı aldım ve evden çıktım.

Kullanılmış hissediyordum.

Değersiz hissediyordum.

Kandırılmıştım,sevdiğim adam tarafından.