1. BÖLÜM

2.8K 168 7
                                    

Normal zamanlarda bulutlu havalar insanın içini karartırdı değil mi ? Ama dedim ya normal zamanlarda... Bu gün bu bulutlu hava bile benim içimi karartamayacak , ben sanki memleketimde güneşli bir güne uyanmışım gibi olucak çünkü bu gün  babamın bu her şeyiyle ben pahalıyım diyen çöplüğünden kurtulabilceğim bir gün. Fakat bu günün güzelliği bile beni geçmişe götürmeden duramıyor. Yatağımda öylece beynime nüfuz eden anılardan sıyrılmaya çalışırken odamın kapısı açıldı. Gelen Sedef ablamdı.

- Kuzum sen hala kalkmadın mı ? Kahvaltı hazır aşağıdan sana sesleniyorum on dakikadır . Hayır yani o bağırmama sağır sultan bile uyanmıştı.

- Kusura bakma Sedef sultan dalmışım. Eee sabahın köründe ne bu koşuşturmaca?

- Kuzum dün sana söyleyemedim erken yatmıştın. Eeee şey yavrum mmmmm...

- Ooo Sedef sultan konuşacak mısın ?

- Saye kızım biliyorsun bu gün üniversiteden mezun oldun. Babanı da biliyorsun illaki gösteriş yapacak o yüzden bu gün senin mezun olma şerefine bir kutlama düzenliyor. Kızım valla ikna etmeye çalıştım ama biliyorsun biz de emir kuluyuz.

Bu adam hiç mi vazgeçmeyecekti. Hıh güya sorumlu baba rolünü oynuyor ama dur ben de Saye isem bunu senin burnundan getirirdim. Hâla bana endişeyle bakan Sedef ablayı daha fazla endişelendirmemeliydim sonuçta o da babama benim için katlanmıyor muydu bunca sene?

- Sedef Abla bir sorun yok siz hazırlıklara devam edin.

- Kızım emin misin yani ben sen olay falan çıkarırsın zannetmiştim sonuçta sırf baban istedi diye mimarlık okumuştun.

Eee kadın haklı tabi sırf kendi itibarı yüzünden benim iç mimar olmamı istiyordu. Halbuki ben şirkette falan çalışmak istemiyorum ki aklınca beni kendi şirketinde çalıştıracak. Tabi o zamanlar ne fırtınalar estirmiştim ama her şey anını bekler değil mi ? Bu gün gerçekten çok eğlenceli geçecek. Hem o itibarını zedeliyeceğim hem de anneme yaptıklarını ödetmek için ilk adımı atmış olucağım. Benden hâla cevap bekleyen Sedef ablaya döndüm.

- Eminim tabiki de Sedef sultan. Sonuçta o benim babam . Ben de gitmeden önce son bir kez evlatlık vazifemi yapayım değil mi ?

- Ne gitmesi sen ne saçmalıyorsun Saye!

- Hadi sen aşağıya in beni bekle gelince sana her şeyi analatacağım tamam mı ?

Sedef abla gider gitmez önce bir duş aldım sonra elime ne geldiyse gelişi güzel giyinip aşağı indim. Salonda oturmuş elleriyle oynayan Sedef ablanın yanına gidip ellerini tuttum.

- Sedef  abla bak senin bendeki yerin hep ayrı olmuştur. Her şeyden önce sen anneme yoldaş , sırdaş, dost oldun şimdi de bana. Senin hakkını nasıl öderim?

-Ona nasıl söz Saye kızım. Annen benim ahiretliğimdi  sen de kızımsın. O yaşasaydı seni beraber büyütürdük ama olmadı be yavrum.

-Biliyorum biliyorum ama ben daha fazla dayanamıyorum. O adamın yüzünü her gün gördükçe anneme yaptıkları aklıma geliyor. Küçüktüm o zamanlar belki aklım yetmiyordu bazı şeylere ama anılar beynimi işgal ettikçe her şeyi tüm saydamlığıyla anlıyorum. O adam her gece eve geç gelirdi annem benimle kalmak isterdi ama onu zorla götürürdü. Götürdü ve ona zorla... tecavüz ederdi.   Annem hep bana geceleri masal diye kendi saf masum aşkını anlatırdı. O adam her gün ikimizi de döverdi ama sorsan anneme deliler gibi aşıktı . O yüzden demi annem öldüğünde eve her gün bir sürtük getirirdi...   Ben o okulu sırf o istedi diye değil bu evden gitmek , kendime yeni bir hayat kurmak için okudum. Ben bu gün kutlamadan sonra Türkiye'ye dönüceğim yeni bir hayat kuracağım. Kalacağım ev falan hazır. Annem de ben daha doğmadan  bana hesap açtırıp birikim yapmıştı ya hani düzenimi kurana kadar o para bana yeterde artar bile hem zaten sevgili babacığımın öyle bir itibarı var ki sırf itibarım zedelenmesin diye bana düzenli olarak para gönderecektir sen merak etme .Hani geçen yaz Su buraya gelmişti ya biz o yaz bir kaçış planı yaptık. Şimdi de senin de rızan olursa gitmek istiyorum.

- Bir gün gideceğini biliyordum ama bu kadar çabuk gideceğini bilmiyordum. Hem niye acale ediyorsun ki bir kaç hafta sonra git. Daha babanı ikna etmemiz lazım.

Ben o adamdan izin falan almam annemle bize yaşattıklarını nasıl unutursun. Başka gün de gidemem o zaman asla ama asla beni göndermez yoluma taş koyar. Sen dert etme her şey benim kontrolümde sen izin veriyor musun vermiyor musun? Benim için önemli olan bu.

-Ah be yavrum git . Annen yapamadı onun hayallerini sen gerçekleştir.

İşte benim asıl hikayem şimdi başlıyordu. Ben Saye Özdemir. Şu hayatta annemin tek bir amacı tek bir hayali vardı. Babamdan kurtulmak. Onsuz sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordu. Onu babamın canavarlığından kurtaramadım ama hayallerinin bir hiç olmasına da müsade etmeyeceğim.

Umarım beğenirsiniz. Sonunda cesaretimi toplayıp yazabildim. Eksiklik falan olursa lütfen kusura bakmayın . Ve ayrıca lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

VeylHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin