4. BÖLÜM

1.1K 106 3
                                    

Gözlerimi açtığımda bembeyaz tavanla karşılaşınca hastanede olduğumu anlamıştım. Etrafı tatarken  serumumu değiştiren hemşire ile göz göze geldik.

-Kendinizi nasıl hissediyorsunuz ?

-Bilmiyorum. Boşlukta gibiyim. Başım çok ağrıyor. Ne oldu bana ?

-Henüz bilmiyoruz bayılmışsınız bir kaç test yaptık çıksın doktor bey size gerekli açıklamayı yapar. Arkadaşlarınız dışarıda uyandığınızı haber vereyim ben.

Hemşire çıkar çıkmaz odaya yüzü gözü kızarmış bir adet Su dalmıştı. Şu kızdaki olayları abartma kabiliyeti Sedef ablada bile yoktu.

-Saye iyi misin ? Bir yerin acıyor mu ? Niye bayıldın ki ? Seni dinleme...

-Su lütfen kızı rahat bırakır mısın ? Zaten şaşkın bir şey sende üstüne gidip iyice sudan çıkmış balığa dönderme.

Bu o. Tabi ya ben onu görünce bayılmıştım değil mi ? Kafamı kaldırınca ilk önce Can'ı onun yanında Kerem'i sonra Sena'yı onun yanında ise bir kız vardı ve o kız Bulut'un elini tutuyordu. Hepsi de  benden bir cevap bekliyordu. Seslice yutkundum.

-Eee ben iyiyim sadece biraz başım ağrıyor.

- Tabi ağrır kızım artık nasıl bayıldıysan kafana iki tane dikiş attılar.

Konuşan Kerem'e baktım. Ne ben o kadar da sert düştüğümü hatırlamıyordum. Şu an tek isteğim yalnız kalıp olanları sindirmem gerekiyordu. Ne tuhaf ama değil mi sabah sadece babamım yapacağı hamleleri düşünmek isterken şimdi sevdiğim adamın sevgilisini sindirmem gerekiyordu.

-Su ben buradan ne zaman çıkarım. Benim bir otele gitmem lazım. Biliyorsun bu gün benim için zor bir gündü bünyem kaldırmadı sanırım. Yalnız kalmaya ihtiyacım var.

-Olmaz öyle Saye Hanım! Ben seni bilmiyor muyum düşünerek kendi hırpalayacaksın.

Tam konuşmaya başlıyacaktım ki gelen doktorla susmak zorunda kaldım.

- Nasılsınız ?
-Daha iyiyim teşekkürler. Mmm ne zaman çıkabilirim?
-Testleriniz temiz çıktı. Bayılma nedeniniz stresten kaynaklı bir durum. Bu aralar stresten uzak dursanız iyi olur. Serumunuz bitsin çıkabilirsiz.

Doktor çıkar çıkmaz Bulut'un yanındaki kız yanıma geldi. Benden uzundu , yüzünde ise Selim Bey 'den aşinası olduğum bir ifadeyle  elini uzattı ;

-Ben Sinem Özden . Bulut'un kız arkadaşıyım.

Zoraki bir gülümsemeyle kendimi tanıttım.

-Saye.

Bulut ile tanışmak için bakışlarımı ona yönlendirdiğim de o da anlamış olacak ki yanıma bile gelmeye tenezzül etmeden yasladığı duvardan;

-Bulut Atasoy

Yaptığı hareket zoruma gitmiş olsada bozuntuya vermedim. Zaten ondan sonra da hemşire gelip serumumu çıkartmış onlar evlerine gitmişti ben de bir otele yerleşmiştim. Su her ne kadar ısrar etsede o evde kalamazdım çünkü Su ve Can'ın evlerinin yanında Bulutlar kalıyormuş Sena ve Kerem de ailelerinde.

Şimdi de elime kahvemi almış mis gibi boğaz manzarasının tadını çıkarıyordum. Yarın benim için çok yorucu bir gün olucaktı. Ben bu gün olanları düşünürken telefonumu elime aldım. Sedef ablayı artık aramam lazımdı.

Çalıyor...

-Alo . Sedef abla iyi misin ?  O adam hırsını senden çıkarmadı değil mi?

- Aaaa ayıp olmuyor mu sevgili kızım (!) İnsan babasına o adam diye hitap eder mi ?

- Boş boş konuşmada Sedef ablanın telefonunu sen niye açıyorsun ? Seninle konuşmaya tenezzül etseydim seni arardım. Şimdi telefonu Sedef ablaya ver!!

-Aaa kızım ama kalbimi kırıyorsun gerçekten(!) İyice terbiyesizleştin sen bir evlat babasıyla böyle konuşur mu ?

-Adam gibi baba olamıyorsan evladının da seninle böyle konuşması gayet doğal değil mi babacığım (!)

-Kes şunu!! Bana bir daha sakın baba deme!!

-Aaa ayıp oluyor ama babacığım sen benim babam değil misin?

-Seninle fazla konuşmayacağım. Sen hamleni yaptın. Sıra bende . Emin ol sen yaptığın hamle ile beni sadece şaşırttın ama ben yapacağım hamle ile seni bitireceğim.Bu kez başına öyle bir bela saracağım ki. Her zaman o sürtüğün yanında olmak istiyordun ya bu kez fırsatın olucak sevgili kızım (!)

Dıtdıtdıtdıt....

Hıh kapatmıştı korkak kapatmazsa ne olucağını biliyordu tabi . Yine içmişti sanırım. Saçma sapan şeyler söyleyip canımı sıkmaya çalışıyordu aklınca.

Sabah gözlerimi telefonun sesiyle açtım. Arayan Sedef ablaydı.

-Saye kızım olanlardan dün haberim oldu. Kızım kusura bakma haberim olsaydı engel olurdum.

-Önemli değil abla . Sen nasılsın , sana bir şey yaptımı o ?

- Yok kızım bişey yapamaz o bana. Sen onu boşver ne yaptın yerleştin mi ?

-Evet abla . Bir sorun yok şimdilik.

-Tamam kızım. Kendine iyi bak baban geliyor. Öptüm kuzum. Bay bay.

-Bay bay abla.

Sedef abla ile konuştuktan sonra güzel bir duş alıp hazırlandım. Buraya gelmeden önce bir kreş sahibiyle konuşmuştum. Özel bir kreşti. Mimarlığı o adam zoruyla okurken aynı zamanda da ondan gizlice anasınıfı öğretmenliği okumuştum. Çocukları severdim. Daha fazla geç kalmadan çıktım.

Her şey çok çabuk gelişmişti. İşe kabul edilmiştim. Bir hafta sonra başlayabirdim. Şimdi de bir emlakçıdan evimi seçiyordum.

-Saye Hanım yarın gelirsiniz imzaları hallederiz sizin için uygun mudur ?

-Uygundur. O zaman ben gideyim. Tekrardan görüşmek üzere.

Emlakçıdan çıkmış otele doğru giderken aniden kolumdan tutulup çekilmem ile bir bedene tosnadım.
Tam ne olduğunu anlamaya çalışırken  onun sesini duydum bağırıyordu.

-SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN ?!

Bir dakika ne diyordu bu. Ayrıca bana neden bağrıyordu ki  seviyorum diye ağzıma sıçmasına da  izin verecek halim yoktu ya!

-Şu sesinin tonunu ayarla! Senin karşında deli dana gibi bağırmanı dinleyecek biri yok. Neyden bahsettiğini bile anlamıyorum!!

-Hıh. Bir de anlamamazlığa mı yatıyorsun ? Senin gibileri iyi bilirim kızım ben!!

-Hadi ya benim gibiler nasılmış söyle de ben de bileyim!!

-Sırf bana yaklaşmak için o gün Amerika'da bilerek çaptın. Ben de o gün orada sana ne saf bir kızmış ya diyordum. Yetmedi arkadaş grubuma önce arkadaşını sızdırdın sonra da onun vasıtasıyla sen girmeye çalışıcaktın değil mi?!! Yazık Su' ya gerçekten çok yazık senin gibi berbat bir arkadaşı olduğu için!! O da yetmedi değil mi yeğenimin okuduğu kreşte işe başlamışsın biz de seni mimar biliyorduk bir de. Ama asıl bomba ne biliyor musun senin Selim Özdemir'in kızı olman. Vay be ezeli düşmanım kendi kızını önüme atıyor ne ayaksınız kızım siz!!!!

Babamla düşman mıydılar yani? Şuan bi kamera şakasında falan olabilir miydim ? Kolumu daha da fazla sıkan adama döndüm. Ne de çok büyütmüşüm hâlbuki onu gözümde. O da bana aynı o adam gibi bakıyordu onun gibi davranıyordu  şuan. Yine ve yine Selim Özdemir yüzünden bir umudum daha soluyordu.








Hikayeme destek olursanız çok sevinirim. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...
Desteğiniz için şimdiden teşekkür ederim.
Sağlıcakla kalın.

VeylHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin