Tanıtım;
Sessiz, sakin ve işsiz olan Orion Black' in haftalar boyu evde kalarak düzensiz beslenmesi ve günlerce uykusuz kalması sonucu 26 yıllık hayatı kitap okurken ölmesiyle sonuçlanmıştı.
Ancak ölüm onun için bir son olmamıştı.
Şimdi ise tanrını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili)
"Hayır, ağlamıyorum. Refleks olarak verilen bir tepkiydi."
...
"Büyümüş..."
Şemsiyenin altındaki sarışın kadın ufak bir sesle fısıldadı. Daha cümlesini tamamlayamadan maske takan küçük kız tarafından fark edilmişti. Sarışın kadın efsunlu maskenin arkasındaki hoş yakut rengi gözleri, her ne kadar göremese de, çoktan göz göze gelmişti. Belkide hissetmişti.
Maskeli küçük kızı daha fazla izleyemeyeceğini fark ederek bulunduğu yerden ayrıldı. Sarışın kadının seviyesi o kadar yüksekti ki okul müdürü dışında kimse ne olduğunu fark etmemişti.
...
Odasında müdür yardımcısıyla birlikte Go oynayan okul müdürü akademi bölgesinde ortaya çıkan hafif mana dalgalanmasıyla kaşlarını çattı.
"Akademide bir yabancı var."
"Ne demek istiyorsunuz efendim?"
"Sessiz ol." Dedi okul müdürü ortadan kaybolmadan önce.
...
Okulun 100 mil ilerisinde ortaya çıkan müdür hayretler içerisinde yerinde donmuştu. Okula izinsiz giren kişinin arkasından yetişememiş anca ardında bıraktığı silulete ulaşabilmişti. Garipti. Çünkü onun okulunda ne işi olabileceğine dair en ufak bir fikri yoktu. Tek bildiği imparatorluğu terk eden kişinin geri döndüğüydü.
______________________
Az önce şemsiyenin altında kendini gizleyerek adlandıramadığım bir bakışla bana bakan o kadın hem çok tanıdık hemde fazlasıyla uzaktı.
Gözümden yaş akması da muhtemelen bir yerlerde ona karşı içerlemiş olmamdandı. İronik olan ise benim gibi tatlı bir bebeği istememesiydi. Çünkü az önce gördüğüm kadın beni bu hayatta dünyaya getiren kişiydi. Yani kısacası biyolojik annemdi. Göz göze gelmemiz yanlızca bir saniye sürmüştü. Ve ardından bir anda ortadan kaybolmuştu. Bana da az önceki döküntüleri toplamak kalmıştı. O sırada Kiera'nın anlattıkları evet üzücüydü. Ama bir duygu olarak ifade edecek olsaydım daha çok tiskindirmişti. Dünyada fazlasıyla iğrenç düşünceye sahip ve bu düşünceleri gerçeğe dönüştüren insanlar vardı. Bunlardan bir kaçının hemen dibinizde olması ise korkutucu olduğu kadar da üzücüydü.
Yerinde bir tesadüf olan hikayenin bitişi ve annemle göz göze gelmem bir bakıma iyiydi. Ne de olsa fazla bir açıklama yapmak zorunda kalmamıştım. Ancak önümde cevapsız kalan bir çok soru vardı. Mesala, benim şu an ki halimle kendi kızı olduğumu biliyor muydu? Biliyorsa neden gelmişti? Göz göze geldikten sonra -bu maskeden dolayı pek olası değil ama bir histi sadece- neden ortadan yeniden kaybolmuştu? Buraya kadar gelmesinin benimle bir alakası var mıydı? Fazla mı ben merkezli olmuştum, belki de konu okulla ilgiliydi. Belkide okul bu güzel kadını gücendirecek bir şey yapmıştı.
