***************
Thorin Odelle Alvarez
Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari matapos akong mawalan ng malay, nahihirapan rin akong igalaw ang mga binti at braso ko. Nasaan na ba ako? Si Aurora? Sina ate Trinity?
Sinubukan kong imulat aking mga mata at nadatnan ko ang puting kisame at mga doktor na nakapaligid saakin. "Mr. Alvarez can you hear me? If you can blink your eyes two times". Aniya ng doktor.
I can hear him that's why I blinked my eyes like what he asked. "Good, can you speak?". Muli niyang tanong saakin. I nodded. "Nas....aan si... Auro...ra? I..s she.... alrig...ht? Can.... I se...e her....?". Nauutal kong tanong. Hindi sumagot ang doktor sa tanong ko at sa halip ay tinawag ang aking mga magulang.
"Anak calm down, Aurora is fine okay? You have to rest first". Aniyang pag aalala ni mom saakin. Sinubukan kong tumayo at umupo ng maayos, kaya tinulungan ako ng mga nurse. "Thor just lay down, kaylangan mo pang mag pahinga". Aniya ni dad. What the hell is going on? Bakit ayaw nilang sabihin saakin kung nasaan si Aurora? If she's fine then where is she?!
Napa hawak ako sa ulo ko dahil sandali akong nakaramdam ng kirot, a flashback came in. It's Aurora and her heart rate is 0, then afterwards I couldn't remember anything. "Sir Alvarez? What are you feeling?". Tanong ng doktor saakin.
"Mom answer me where is she!? I remember her heart beat stopped and you're telling me that she's fine?! Stop lying to my face!". Aniya kong pasigaw. I can't control my emotions, I felt agonized and angered. I just want to know the truth, why won't they tell me what happened?
"Thorin anak please, I'm not lying. Aurora is resting just like you, she's next to your room". Malumanay na tugon ni mom saakin. How am I gonna believe her when they are stopping me to see Aurora?
Sinubukan kong tumayo at lumakad ngunit bago pa ako makahakbang ay agad na akong pinigilan ng mga doktor. "Get your hands off my arms, I want to see her". Aniya kong seryoso. Hindi nila ako pinakinggan at sa halip ay pinag tulungan pa ako lalo, una ay tatlong doktor lamang ang humahawak saakin ngunit nag tawag pa pala ng iba pang mga doktor ang mga nurse na babae. Damn it nahihirapan akong kumawala, I feel weak.
"Mr. Alvarez please calm down, you have to rest". Paki usap ng isang doktor saakin. How the fuck am I gonna calm down? You're treating me like I'm an animal, if she's fine then I want to see her then I'll fucking rest like what you wanted.
Pinilipit kong kumawala gamit ang lakas ko, ngunit masyado silang marami para saakin. Hindi ako tumitigil sa pag kalas sa pag kaka hawak nila hanggang dumating sa punto na pati si Tobi at dad ay nakikisali na rin para tumulong, ang ibang nurse ay kumuha na ng gamot para kumalma at maka tulog ako habang ang iba nama'y sinusubukan rin akong pigilan.
Maya maya pa may pumasok sa loob, akala ko ay doktor. Si Primo pala ang pumasok at tumingin siya saakin. "Primo tulungan mo ko! Nasaan si Aurora!?". Pag mamakaawa ko rin sa kaniya. Ang eskresyon niya at tila hindi maipinta at bigla siyang tumakbo palabas, sinubukan ko siyang tawagin muli ngunit hindi na niya ako naririnig dahil nakalayo na siya.
Hindi pa bumabalik ang mga nurse na kumuha ng gamot kaya hanggang ngayon ay kamay pa rin nila ang gamit nilang pang pigil saakin, ang simple lang naman ng gusto ko bakit ba ayaw nila akong pumunta sa silid ni Dawn? Kung ayos lang talaga siya, gusto ko lang naman siyang makita. Is that too much to ask?
BINABASA MO ANG
Before The Lightning Strucks (KOV #1)
Science FictionThis is King's Of Valentine #1- Before The Lightning Strucks. Far past the ocean and beyond the mountains, are you willing to sacrifice for love? She was a warrior with a fury of lightnings and thunder, her brightness captured the eyes of the ocean...