Before The Lightning Strucks (KOV #1)

One Step Behind

****************

Aurora Isabelle Alonzo

Matapos ang usapang iyon ay umuwi akong kasama sina mommy, Daddy at kuya Primo, habang nakiusap ako kay West na batukan si Thor dahil hindi niya sinabi saakin na pupunta rin siya dito.

"Ako na ang bahala sa kaniya, pupwede ka ng mauna". Wika ni West saakin. Naka ngiti si Thor saakin at tila ng aasar pa dahil hindi ako makaganti sa kaniya. Siningkitan ko siya ng mata kaya lalo pa niyang ginawang mas nakaka asar ang ekspresyon niya.

Aba gago to ah! Humanda ka saakin kapag nag simula na tayong mag training! Babarilin talaga kita! ng pag mamahal.

"I love you Dawn". Thor mouthed. Tipid akong ngumiti sa kaniya. "Humanda ka pa saakin pero I love you too". I mouthed as well. Hindi naman kami pupwedeng mag landian sa harap ng mga single, may respeto ako sa kanila kaya dapat tahimik kaming mag harutan.

"Oh tama na yan baka matunaw na kayo parehas, Tara na lover boy ako ang hahambalusin ng doktor mo kapag nalaman niyang lumabas ka". Natatawang wika ni Jared. Bahagya rin kaming natawa, I smiled atsaka tumalikod. Nag lakad na ako ng dahan dahan papunta sa direksyon nila kuya Primo.

"Nakapag paalam ka na ba sa boyfriend mo?". Mom teased. I blushed, napayuko ako dahil sa hiya. "Dalaga na ang anak ko, kinikilig na rin". She added. Damn it! Mommy naman eh!

Malaki naman na ako, hindi nga lang sumasang ayon ang height ko saakin kaya medyo maliit ako. Nauna na kaming lumabas at dumiretso sa parking, sumakay ako sa sasakyan ni kuya dahil hindi ako pupwede sa sasakyan nila mommy at daddy dahil two seaters lang rin iyon.

Pag pasok ko sa loob ay nag suot ako ng seat belt at na tulala na kaagad, sumakay si kuya at inistary ang engine ng sasakyan. "Hey you okay?". He randomly asked. Tumingin ako sa kaniya ay tipid lamang na ngumiti.

I'm just probably tired, ikaw ba naman mag karoon ng insomnia? Not to mention my nightmares about what happened. Lahat ng pagod, gutom at antok ko nag backed fired lahat saakin, halos buong mag hapon akong natulog pag dating sa mansyon. Madaling araw na ako nakakain dahil naalimpungatan ako dahil sa gutom, pag tapos ay agad rin akong natulog muli dahil pakiramdam ko ay matagal na akong hindi natutulog.

May mga araw pa ring napapanaginipan ko ang nangyari, first it would start on my song then everything that follow will also happened. Kahit anong sigaw at pag pigil ko, paulit ulit lamang ang nangyayari sa panaginip ko.

How can I forget about that? That day was supposed to end happily, I thought that day was the happiest. We would remember that day as a tragedy instead of remembering it as the best night. Some St. Valentine students were traumatised liked me, some of them didn't attend the school fair because of the fear that it might happened again.

"Wag kayong lalapit please! Lumayo ka dito Thor! Pabayaan mo na ako!". I shouted. He didn't listen and still ran towards me. He's.. He's.. No! Please! Make this stop! Please I'm begging you don't come near me.

"NOOOOO!". I shouted. I woke up with tears on my eyes, why can't I forget about it? How can I forget?

I heard foot steps from outside, it must be them. "Dawn? Are you okay? Can you open the door?". Boses iyon ni mommy, her voice sounded bothered. I stood up and walked towards the door, I opened it and I saw all of them standing in front of my door room.

Mommy immediately hugged me tight, my tears suddenly fell again."Shhh, it's just a dream anak. Tapos na iyon don't cry". Malumanay na wika saakin ni mommy. "Mommy hindi ko makalimutan, I'm scared". I sobbed. Dahan dahan niyang hinahaplos ang buhok ko. "Don't be anak, walang masamang mangyayari okay? Everything's gonna be alright". She assured me. Sandaling bumaba si daddy para kuhanan ako ng tubig, naupo kami ni mommy sa kama ko habang si kuya naman nakaupo sa maliit na upuan ng kwarto ko.