Back In The Netherlands

367 25 9
                                    

Kaylee POV

'Kayleeee opschieten!!' Snel pak ik mijn tas en loop de trap af. Ik zie dat iedereen al in de 2 auto's zit. Ik stap snel in en we rijden naar het vliegveld. De vakantie is alweer voorbij... ja helaas. Ik had het hier nog wel een week vol gehouden. En dan nog een, en nog een en ja zo maar door.

Een paar uur later zitten we in het vliegtuig. Ik zit naast het raampje met een slapende Niall naast me. Ik merk dat ik zelf ook best moe ben. En voordat ik het weet lig ik net zoals Niall in dromenland.

Mijn blik glijdt over het vliegveld. Hij blijft hangen bij een meisje. Ik versnel mijn pas en vlieg Selena in de armen. 'Ik heb je gemist' grinnik ik. Ze glimlacht. 'Ik jou ook' Ik draai me om en geef Niall een onverwachte knuffel. Als ik voel dat hij schrikt grinnik ik zachtjes. 'Bedankt voor de vakantie' Hij glimlacht en ik hoor Louis iets roepen maar weet niet precies wat. Al snel voel ik dat we in een groepsknuffel zijn beland. Ik lach zachtjes als ik een paar mensen naar ons zie staren. Als ze de jongens maar niet herkennen. 'Jongens ge een adem!' Meteen word ik los gelaten. 'Gaat het' Niall kijkt me bezorgt aan. Waar komt dat opeens vandaan? Ik knik glimlachend. 'Dan ehh zie ik jullie maandag weer?' Hij knikt. 'Tot maandag' 'Tot maandag'

Arm in arm lopen Selena en ik naar de parkeerplaats. Ik had daar met mijn ouders afgesproken zodat ik even prive afscheid kon nemen van de jongens. Niet dat het heel bijzonder was maar met mijn ouders erbij zou het vast al snel gênant zijn geworden.

als we naar de auto lopen zie ik een klein meisje op ons afrennen. 'Milou' Er siert een glimlach op mijn gezicht. Ik open mijn armen en ze springt erin. Heel dramatisch draai ik rond met haar in mijn armen. Ze kan soms enorm vervelend zijn. Maar we hebben soms onze momenten. Ik laat Milou los als ik mijn ouders zie staan. Ik geef ze een knuffel en loop dan met Selena naast me en Milou huppelend voor ons uit naar de auto. Het is net alsof ik een jaar weg ben geweest. Heel die aankomst. En dan dat afscheid met de jongens terwijl we elkaar maandag weer zien.

Als we in de auto zitten geef ik Selena zo'n hier-gaat-het-komen blik. 'Hoe was je vakantie schat?' Mijn moeder kijkt achterom van de voorbank in de auto. 'leuk' Mompel ik zo zacht dat ik het zelf amper versta. Op dit soort momenten heb ik nooit zin om te vertellen hoe het is geweest. Maar mijn moeder kennende neemt ze geen genoegen met een simpele leuk. 'Hebben de jongens wel goed op je gelet?' 'Ja hoor mam' Ik snap niet waarom ze dit aan mij vraagt. Alsof ik daar eerlijk antwoord op ga geven. 'Ben je niets vergeten?' Er verschijnt een onzekere blik op mijn geziet. Ik tast naar mijn mobiel en kijk mijn moeder en Selena hopeloos aan. 'Shit' Ik zie dat mijn moeders ogen groot worden. 'Peter omdraaien NU' (ik weet niet of ik haar vader al ooit eerder een naam heb gegeven....) 'Mam rustig, rustig ik maakte gewoon een grapje.' Ik zie haar opgelucht ademhalen. 'doe dat nooit meer' tussen de woorden door neemt ze een lange rust. 'tuurlijk mam'

'Tot maandag!' Ik geef Selena een knuffel. Ze zwaait nog even en loopt dan haar huis in. Mijn ouders hebben haar opgehaald zodat ze niet weer helemaal naar huis zou moeten fietsen vanaf ons huis.

Thuis aangekomen dump ik mijn koffer op mijn kamer en laat ik me op mijn bed vallen. Nu ik hier lig merk ik dat ik eigenlijk best moe ben.

Ik open de garage en haal met wat gestompel mijn fiets eruit. Met een zucht laat ik mijn tas op mijn fiets vallen. Ik trek de mouwen van mijn jas over mijn handen en stap op mijn fiets. 'Kayleee' Ik kijk verbaasd achterom. 'Oh hey Sel' Ik begin wat langzamer te fietsen en wacht tot Selena naast me komt fietsen. 'Geweldig meteen een blok uur wiskunde' Ze zucht. Ik haal mijn mobiel uit mijn jas zak en bekijk mijn rooster. Ik zie inderdaad dat blok uur wiskunde staan. Ik laat mijn ogen over mijn rooster glijden totdat ik weer een geweldig woord zie staan. Engels! Gelukkig zie ik Niall vandaag nog.

Met een zucht laat ik me achterover in de houten stoel vallen. De vloer kraakt als de docent zijn rondje maakt door de klas. Kan hij geen schoenen aandoen die niet piepen. Naast mij zit Selena met haar pen op haar tafel te tikken. 'Kan je daar please mee ophouden?' Meteen sla ik een hand voor mijn mond 'sorry ik ehm dat kwam er een beetje te bot uit' 'Maakt niet uit, ik verveel me gewoon kapot' Ik knik 'same here'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sorry sorry sorry sorry sorry!!!!!!!! Het spijt me echt zooo erg dat ik al zo lang niet meer heb geupdate. Ik kan jullie wel allemaal redenen gaan geven niet dat jullie dat dan interessant zullen gaan vinden dus doe ik dat maar niet. Ik ga proberen deze week minstens nog 1 keer te update maar ik kan niks beloven. Nogmaals Sorry!!!!!

xxxxx Lots of Love, Lotte

Change ~ a dutch Niall Horan fanfic ~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu