Change ~ a dutch Niall Horan fanfic ~

Back to school

Kaylee POV

"Bye London!' Ik kijk nog even achterom en loop dan het vliegtuig in. Nadat Niall ons naar ons hotel heeft gebracht hebben Selena en ik nog geshopt, London een beetje verkend, nog meer geshopt, wat dingen bezocht, nog meer geshopt, naar het Harry Potter dinges (iets waar het is opgenomen ofzo...) en natuurlijk: nog meer geshopt! Na wat moeite mochten we van het vliegveld 2 extra koffers meenemen die we ergens hebben gekocht. Het zou anders toch zonde zijn om al je kleding hier te laten.....

'Zouden de jongens wel terug naar Nederland komen?' 'Tuurlijk waarom niet?' Selena kijkt me vragend aan. 'Omdat wij weten wie ze echt zijn,,' 'Dat zou kunnen maar als het aan Niall ligt komen ze zeker terug' Niet begrijpend wat ze zojuist zei, kijk ik haar aan. 'Hoe bedoel je?' 'Nee laat maar' Ik besluit maar niet door te vragen en kijk naar de stewardessen die voordoen wat je moet doen bij een noodgeval. Ik luister niet echt. Dit heb ik echt al zo vaak gehoord.

~~~~

Als ik mijn ouders zie staan begin ik te springen en te zwaaien. Ik zie dat ze zoekend om zich heen kijken. Blinde vogels... Ik trek Selena mee naar mijn ouders. meteen spring ik in mijn vaders armen. Hij omhelst me en zet me dan weer neer. Ook geef ik mijn moeder een knuffel. Daarna draai ik me om naar mijn zusje. Ik til haar op. 'Ik heb je gemist kleintje' fluister ik zachtjes in haar oor.

~~~~

Nadat we afscheid hebben genomen van Selena en haar familie lopen we richting de parkeerplaats. Zoals gewoonlijk krijg ik allemaal vragen over hoe het was, wat we hebben gedaan en dat soort dingen. Ik beantwoord alles kort en kijk dan uit het raam. Ik mis Engeland nu al. Hier is alles zo... Ja zo normaal.....

'Paaaap kun je me helpen' Hopeloos probeer ik mijn koffer uit de achterbak te tilllen. Echt triest is dit. 'Wat zit hier wel niet allemaal in.' Met een dreun zet mijn vader de koffer op de grond. 'kleren enzo' Hij knikt begrijpend. Als hij ook mijn andere koffer heeft gepakt lopen we ons huis in. Ik zie dat mijn moeder al in de keuken staat om het eten voor te bereiden en Milou is vrolijk door het huis aan het huppelen. Ik ren naar boven, mijn koffers in de hal achterlatend en start mijn laptop op. Ik had Niall belooft om te skypen als ik was aangekomen. Als ik zie dat hij online is bel ik hem.

'heyyyy'Vrolijk zwaai ik naar de camera.

'hooooi' Er valt een korte stilte. Redelijk awkward dit. Plotseling begin ik heel hard te lachen. Neee niet nu please shit.... Soms als ik lach begin ik heel genant te knorren. Je weet wel hoe dat gaat. Ik schiet daardoor nog erger in de lach en moet me aan mijn bureau vasthouden om niet te vallen. Niall schiet opeens ook in de lach. Lachend wankel ik naar de deur om die snel dicht te doen. Ik wil weer gaan zitten maar dan klapt de rugleuning van mijn bureau stoel er af. Met een bonk val ik op de grond. ( Dat heb ik altijd nu is hij er helemaal af omdat er een schroef loszat ofzo hij is dood... :( ) Heel even valt er een stilte. Dan schiet Niall weer in de lach. Meteen begin ik ook weer te lachen.

~~~~~~~~

'Kayleeeeee' Selena komt vrolijk op me af gerend. 'wat' mompel ik chagerijnig. 'Good morning' Ik rol met mijn ogen. 'Het is maandag morgen NA de vakantie! waarom ben jij zo vrolijk?' Ze haalt haar schouders op. 'Heb je nu ook wiskunde?' Ik knik 'helaas wel ja' 'ik weet zeker he' 'wat weet je zeker?' ze kijkt me grijnzend aan. 'Dat jij in de pauze weer vrolijk bent' 'Waarom zou ik?' Op dat moment gaat de bel. 'Engels' roept ze over het geluid van de bel heen in mijn oor. Fijn nu ben ik dus doof. 'droom lekker verder Sel' Maar stiekem weet ik dat ze gelijk heeft. We lopen vrolijk, ik bedoel Selena loopt vrolijk naar wiskunde met mij achter haar aan als een chagerijnig monster met een ontploft vogelnest op haar hoofd.

'Huiswerk is 61 tot en met 77!' De docent roept het nog snel voordat iedereen de klas uit loopt. Ik kijk even op mijn mobiel waar ik heen moet. Oh ja Engels. Ik kijk even in mijn camera of mijn haar nog een beetje goed te krijgen is en loop dan naar Engels.

Teleurgesteld ga ik zitten. Natuurlijk komt hij niet meer nu ik weet wie hij echt is. Ik hoor de bel gaan en laat me achterover in mijn stoel vallen. 'Sorry meneer ik kon er.... ' De deur vliegt met een klap open. 'Het is al goed James, pak je boeken en ga zitten dan kan ik beginnen met de les'

Ik dacht dat je niet meer zou komen..Ik twijfel even of ik het wel zou geven maar schuif dan toch het briefje door naar Niall.

waarom niet?

Omdat Sel en ik weten wie jullie echt zijn...

Ik kijk naar hem terwijl hij het briefje leest. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht.

maar dan zou ik jou hier alleen achter moeten laten.

Er verschijnen blosjes op mijn wangen. Vanuit mijn oog hoeken kijk ik of hij naar me kijkt. Shit...

'Geen briefjes daar voor aan' Geschrokken kijk ik naar de docent.

Meteen hoor je mensen fluisteren. Ik kijk even achterom en zie dat iedereen naar ons kijkt. Wat is er nou weer zo bijzonder aan briefjes schrijven? Dat doet iedereen hoor... 'Stilte graag'

'Kayl?' 'Ja' Ik draai me om naar Niall. 'Komen Selena en jij bij ons zitten deze pauze?' Ik knik 'Als Selena dat wil natuurlijk.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'HEEYYYYYYYYY

Eindelijk is hij er dan.... Ik update een beetje laat maar huiswerk en toetsen gaan toch echt voor..... Waarschijnlijk geen updates deze week. Ook niet bij mijn andere boek. Als er mensen zijn die ze allebei lezen.. Sorry dat ik daar al lang niet meer heb geupdate maar ik heb het echt druk... Die mensen denken dat het leuk is om alle toetsen in 1 week te plannen en dan vervolgens ook nog huiswerk opgeven. Nee dankje....

BTW IK WEET NIET WAAROM IK DIT NOG NIET HEB VERTELD.... MAAR IK GA NAAR BRUSSELLLLLLLLLLLLLLLLL IK HEB STAANPLAATSEN !!!!!!!!!!!!!!!! ik woon btw gewoon in Nederland.... MAAR IK HEB ER ZOVEEEEEL ZIN IN. GAAN JULLIE OOK??????????? XXXX

PLEASE VOTE & COMMENT !!!!!!!!!!!

LOTS OF LOVE

xxxxx