met | chanrose

MO74。

LISA

Gamit namin ang kotse ni Sehun para papunta kina Sè. Syempre, siya nagmamaneho. Ilang minuto lang kaming nagbiyahe at nakarating na kami agad sa kanilang bahay.

Pagkatapos i-park ni Sehun yung sasakyan, bumaba na kaming dalawa at pumasok na kami sa kanilang mansion. Mukhang tahimik nga dito. Mga maids at butlers lang ang kasama dito ni Sè. Kawawa naman siya. I'm sure na naboboring yun dito.

Nasa loob kami ng nakasalubong namin yung kanilang maid.

"Magandang gabi po." sabay naming bati sa kanya ni Sehun.

Ningitiam niya kami, "Magandang gabi din sa inyo."

"Saan po si Rosè?" nakangiting tanong sa kanya ni Sehun.

"Nandoon sa kwarto niya. Puntahan niyo doon." nakangiting sambit sagot niya.

"Salamat po." nakangiting sambit ko sa kanya. Tsaka niya lang naman kami ningitian at nilampasan niya na kami ng lakad.

"Tara na. Kanina pa tayo hinihintay nun." sabi ni Sehun at napatango naman ako doon. Medyo kasi kami matagal ni Sehun. Sana hindi siya nainip sa amin. Hahahaha!

Paakyat naman kami sa room niya. Tsaka pagkapasok namin ni Sehun sa room niya, nagulat nalang kami na nakita namin siyang umiiyak habang nakatingin sa phone niya. As in, grabe na yung iyak niya.

Bakit naman siya umiiyak? Anong nangyari?

Mabilis naman namin nilagay ni Sehun sa gilid dito yung dala naming bag at agad naming nilapitan si Sè at tinabihan siya. Nung tinignan niya kami, halos naawa ako sa kanya ng nakikita siyang nanghihina. Mas lalo lang siyang umiyak nung tinignan niya kami. Yung nasasaktan na talaga siya.

"Bakit ka umiiyak ka Sé?" nag-aalalang tanong sa kanya ni Sehun.

"Anong nangyari?" tanong ko din.

Pagkatapos namin tinanong yun, mukhang hindi siya makasagot at mas lalo lang siyang naiyak. Halata talagang nasasaktan siya sa isang tao. Tsaka parang tama nga kami ni Sehun.

Parang alam na namin.

"Ang sama ko. Ang sobrang sama sama ko." naiiyak niyang sambit. Tapos nakita naming nililipat niya ang tingin niya sa phone niya.

Nilipat naman namin ni Sehun ang tingin sa phone niya.

Conversation nilang dalawa ni Chanyeol.

- - -

ROSÈ

Wala akong tigil sa pag-iyak dito habang inaalala lang yung mga pinagsasabi niya sa chat. Hindi ako makapaniwala.. mahal niya ako?

Mahal ako ni Kuya Chanyeol? Matagal na? Hindi ko yun alam. Wala akong alam. Hindi ko yun inaasahan kasi iniisip ko.. ang imposible.

Pero totoo.. mahal niya talaga ako? Bakit? Bakit ako pa? Sa dinami dami ng babae.. bakit ako?

Sana ngayon.. hindi siya nasasaktan tulad ng ganyan.

Pero bakit ganon? Iniiwasan niya ako? Nang dahil ba nakita niya yung status na pinost ko? Yung sa amin ni Yugyeom?

Hindi naman totoo yun! Dare lang yun!

Pero kasalanan ko 'to, nang dahil sa akin nasasaktan siya sa akin. Matagal niya na pala akong mahal, pero hindi ko yun napansin.

Ang sama sama ko, sinasaktan ko si Kuya. Hindi niya yun deserve.

Edi sana kung hindi dahil sa akin, hindi siya magkakaganyan. Sana hindi siya nasasaktan ng ganyan. Ang sobrang bait bait niya.