COLD-BLOODED PHANTOM: A Sweet Nightmare (COMPLETED)

Chapter 8: Seemed So Sweet Yet It's Bitter

11:45 am

Natapos na ang lahat ng pang-umagang klase namin na walang ibang nangyari kundi introduction at orientation lang para sa subjects. And for sure ganoon rin ang mangyayari mamaya.

Muli akong napatingin kay Arche na nakaupo pa rin at mukhang walang planong lumabas. Inayos ko na lang ang gamit ko para makalabas na...

"May I borrow your pen?" sabi nito. Napatingin ako sa kaniya na ngayon ay nakatalikod pa rin.
Ako ba ang kausap niya? Wala naman kasing ibang tao na malapit sa amin at halos lahat ay nag-aalisan na.

"A-ako ba ang kausap mo?" nauutal na tanong ko.Aiishh, why am I acting stupid in front of him. Gosh, this is frustrating..

Tumayo siya at humarap na saakin at tumango. Hindi ko maiwasang hindi mapako ang mga tingin ko sa kaniyang mga mata. Good, kung lagi kong makikita ang kulay ng mga mata niya lagi rin akong mareremind na hindi siya si Luna...

Kinuha ko na ang ballpen ko sa loob ng bag ko at inabot ko ito sa kaniya. I felt his skin touched mine when he gently grabbed my pen. Bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko at nanindig ang aking mga balahibo. This feeling is so familiar it reminds me noong panaginip ko dati..

Yung nakahiga ako sa bisig ni Haedeth at noong hinalikan niya ang forehead ko. Yung naramdaman ko is very similar sa nararamdaman ko ngayon. Aiishshh..

"Babe-- Oh My God, it's the stalker again?" Napalingon ako sa isang pamilyar na boses ng babae na kakapasok lang.

"Hi, Ms. stalker na very good at pretending na she's allergic to red roses. Who do you expect to believe that? Duh? You're the one who sends Arche the roses pero bigla na lang naging allergic ka doon. Tsk.. Ang galing mo ring magpalusot.."

Hindi na lang ako umimik sa kaniya. I believe I don't have anything to discuss with her. If she misunderstood my existence then it's not my problem anymore. I just don't want to waste my energy explaining and defending myself to her because no matter how I sound just and right, it'll be useless for someone who already made a conclusion.

"How dare you ignore me" she was about to grab me pero biglang humarang sa gitna namin si Arche.

"Thanks" sabi niya at iniabot na saakin ang ballpen ko, tumango na lang ako sa kaniya at kinuha ko na ang ballpen ko. Pagkatapos nito ay agad na siyang umalis at hindi man lang hinintay yung girlfriend niya.

"Psh.. Hindi pa tayo tapos... Arche wait for me!!"

Tsk. Panira talaga ng araw ang babaeng iyon. Ibinalik ko na lang ang ballpen ko sa bag ko at lumabas na ng classroom.

"Hay.. mukhang mapapadalas na masisira ang araw ko..."

Kinuha ko na ang cellphone ko para magmessage kay Haedeth kung lunchbreak na pero as I was to get my phone bigla namng sumulpot si Haedeth sa harap ko.

"Buti na lang nagpunta na lang ako dito. Sabi ko na nga ba hindi mo'ko itetext" sabi nito at sumabay na saakin sa paglalakad.

"Wait itetext kita , now na" sabi ko at umakmang kukunin na ang cellphone ko sa bag ko.

"Hay.. ewan ko sa'yo bilisan mo na nga nagugutom na ako." sabi ko at hinila na ako. Makaraan ang ilang minuto ay nakarating din kami sa cafeteria. Dahil nga sa alas dose na eh medyo marami na ang tao.

"Maghanap ka na lang ng uupuan natin ako na ang pipila."

"wow so libre na naman!" Sabi ko with napakalapad na ngiti sa labi.

"Tsk. hindi, libre mo!" sabi nito at agad na kinuha ang cellphone ko. Kinuha niya ang credit card na nakasiksik sa case ng cellphone ko..

"Psh.." sabi ko na lang.