Salak Aşık

Bölüm 7

Uyandıgımda tepemde beyaz bir ısık vardı. Etrafımda insanlar bir seyler konusuyordu. Sanırım hastanedeydim. Bacagımda buyuk bir acı vardı. Bana ne olmustu ? Tepemde bir hemşire ;
H : araba kazası 2 ölü 2 yaralı
O an basımdan asagıya kaynar sular dokuldu. Karnıma bir yumruk yemiş gibi oldum. Bu bir ruya olmalıydı. Peki ne zaman uyanacaktım. Ayağa kalkmaya calıstım ama izin vermediler. Bana ilac verip uyuttular.
2 saat sonra ;
Herhalde ameliyatım bitmişti. Biri elimi tutuyordu. Kafamı cevirdigimde odada bir dolu insan oldugunu gordum. Annem, babam ve kardeşim yaşlı gozlerle bana bakıyorlardı. Galiba bu bir ruya degildi. Kendime geldim, doktor : artık her seyi anlatmalıyız, tek konusabilecek olan o
Annem : bu kadar uzuntuyu kaldırabilecegini zannetmiyorum
Doktor : Kumrucum siz arkadaslarınızla bir kaza gecirdiniz ve iki arkadasın hayatını kaybetti.
Kumru : ki-kim ö-öldüüüü
diye bagırarak aglamaya basladım.
Annemle babam beni sakinlestirmeye calısıyorlardı.
Doktor : Kaya Başaran ve Buse Yılmaz hayatını kaybetti. Bir haftadır senin kendine gelmeni bekliyorduk.
K : se-selim na-nasıl ?
Doktor : hala kendine gelemedi ama umudumuzu yitirmemeliyiz.
Beynim uyuşmustu. Arkadaslarım ölmüstü ben bu olayı asla atlatamazdım.
Bayılmısım. Kendime geldigimde basım cok agrıyordu. Annem elimden. Tuttu ve bugun taburcu olacagımı soyledi. Gözlerimden yanaklarıma dogru bir yaş suzuldu. Hayatım kabuse donmustu. İceri bir kadın girdi. Kayanın annesiymis
KA : kızım iyimisin ?
Kadın yaslı gozlerle bana bakıyordu. Ağlamaktan gozlerinde yaş kalmamıs garibimin.
K : i-iyiyim, teşekkur ederim, siz nasılsınız ?
Dememle kadın aglamaya basladı. Bendekide laf yani kadın nasıl iyi olsun kafasız kumru.
KA : iyi olmaya calısıyorum kızım, calısıyorum ama olmuyo. Oglumu bir daha gorememek bana agır geliyor. Ben Kayam olmadan nasıl yasarım o beni hayata baglayan tek şeydi.
Dedi ve gitti. Arkasından annemde goz yaslarına boguldu. Yazık benim anneme kim bilir bir haftadır neler yasadı. Ben hala olayın sokundaydım ama eminim bunun acısı sonradan cıkacaktı. Beynime bir acı saplandı. Kafamı tutarak bagırmaya basladım. Annem " doktoorr " diye bagırdı. Ağrı o kadar agırdı ki o an olmek istedim. Olayları kaldıramadıgım icin beynime fazla baskı yapmısım o yuzden olmus. Bir an aklıma selim geldi ve anneme beni selime goturmesini soyledim. Bir iki mırın kırın etsede sonra halimi anladı. Megerse selim benim odamın yanındaki yogun bakım unitesindeymis. Ben selimi hic bu kadar mutsuz gormemistim. O hep gulerdi oyle bir gulerdiki hemde insana hayat enerjisi verirdi. Onu boyle gormek bana cok agır geldi. Doktordan izin alıp iceri girdim. Elini tuttum gözlerimden yaşlar bosandı.
K : Ah benim guler yuzlu arkadasım, ah benim can yoldasım.Bak arkadaslarımız bizi bırakıp gitti bari sen gitme. Ben o zaman dayanamam. O kazadan tek yasayan ben olamam. Hep sen demezmiydin. Ben seni bırakmam sen benim can yoldasımsın diye. Nolur geri don selim ne olur bana geri dön !
O an makineler otmeye basladı cıglık cıglıga aglıyordum. Doktorlar gelip beni dısarı cıkardı. Annemde beni dısarıda bekliyordu. Kapının onunde bekledik. Yarım saat sonra doktorlar gulerek dısarı cıktı.
Doktor : hastamız hayati tehlikeyi atlattı ve kendine geldi.
Selimin annesi sedef teyze mutluluktan havaya uctu. Bende mutluluktan aglıyordum. Artık gozumde yas kalmamıstı. O an bir seyi farkettim oradaki aynada kendimi gordum fakat suratımda buyuk bir yara vardı. Alnımda yanagıma kadar.