Bölüm 12

203 9 0
                                    

Yaz gelene kadar bir selim buraya geldi bir ben bodruma gittim. Her aksam saatlerce telefonda konusuyorduk. Çok güzel geçiyordu günlerlerimiz. Her sabah gunaydın mesajıyla uyanıyorum. Selim bana tum gecmişimi unutturdu. Çok seviyorum onu....

3 ay sonra :
Sonunda yaz geldiii!!!! Selimime kavuştum... uçaktan iner inmez koştum aşkımın boynuna. sonra el ele siteye girdik herkes görsün istiyordum selimin benim olduğunu. Bundan sonra her şey değişicek ben eski kumru olacağım.
Geçmiş bir yandan da geçmemiştir. Geçmiş yakamızı asla bırakmaz, asla kim olduğumuzu unutamayız. Bugün selim beni değişik bir plaja götürdü, gerçektende çok eğlenmiştim ama dönüşte kaza yaptığımız o yolu kullanmak zorunda kaldık. Seliminde benimde gözümüz doldu.
K : selim ?
S : efendim hayatım ?
K : asla içimdeki bu acı bitmeyecek dimi ?
Selim arabayı kenara çekti ve elimi tuttu.
S : Kumru bu yaşadıklarımız zor biliyorum ama yaşadıklarımızı geri alamayız. Bununla yasamayı ogrenmelisin. Hem benim durumum daha zor Kumru. Eğer Kaya ölmeseydi biz birlikte olamayacaktık.
K : selim sen ne dediginin farkındamısın kayaya duydugum sadece begeniydi. Bunu sende biliyorsun.
S : Kumru bizim sevgili olmamızı sağlayan da o. Eğer ölmeseydi birbirmizin farkına varamayacaktık.
K : selim sen ne ara bu kadar bencil oldun. Artık ben seni tanıyamıyorum. Utanmasan iyiki öldü diyeceksin.
Selim uzanıp elimi tuttu.
S : kumru bizim aşkımız her seye deger.
K : yeter selim yeterrr. Her şeye değer ama iki masum insanın canına değmez. Keşke onlar yaşıyo olsaydıda seni hiç tanımasaydım.
S : demek öyle kumru hanım.
K : arabanın kilidini aç ben inicem.
S : kumru sacmalama her kucuk tartısmada boyle kacıcakmısın ?
K : selim sen kafayı yemissin. Küçük tartışma oylemi ? Selim bu her şeyin bittiği nokta.
Dedim ve arabadan indim. Selime inanamıyordum. Bu benim tanıdıgım selim degildi. Benim selimim küçük bir karıncayı bile incitemezken, onun gözünü bu kadar kör edenin bir tek bana olan aşkı olmadıgını biliyordum.
Sabah saat 8 de dayandı kapıma selim.
S : kumru dun cok sacmaladım biliyorum ama aşkından gozum dınmustu. Seni herkesden kıskanıyorum beni anlamaya calıs ne olur.
K : selim ben seni çok iyi tanıdıgımı sanıyordum. Dun oyle bir konustun ki kalbim parcalandı. Birinin hayatı pahasına mutlu olmak bana acı veriyor. Bu hiç aklıma gelmemişti ama sayende aklım basıma geldi. Selim biz olamayız.
S : Kumru yapma boyle çok pismanım boyle konusmamalıydım. Özür dilerim, ne olur kumru ne olur affet beni ?
K : selim lütfen daha fazla birbirimize acı vermeyelim. Kendine iyi bak.
Dedim ve kapıyı kapattım. Canım cok yanıyordu ama daha fazla yapamazdım. Selim su an kendine kızıyor ama dogru soyledi. Kaya olmeseydi biz olamazdık. Belki ileride pişman olacagım ama simdilik dogru olanı yaptım. Kapıyı kapatınca bacaklarım gucsuzleşti ve yere oturdum. Saatlerce ağladım. Her şey için tüm yaşanmışlıklar için ağladım.

Salak AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin