The Unchained Melody (Moonstone Series: 1)

Chapter 22

Gosh! Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako, today is saturday! At ilang sandali nalang ay pupunta na ako sa bahay nila. I am wearing now a black dress with a pair of my straps. Nagilang pabalik balik pa nga ako sa closet ko dahil hindi ko alam ang susuutin ko! I have so many dress but I dont know which one is beautiful!

I was busy combing my hair when my phone rang, I look at my phone on the bed side table. Mas lalong dumoble ang kaba sa dibdib ko nang makita kong si Zarius ang natawag.

Sinagot ko naman agad ang tawag nya.

"I'm here already..." I heard his baritone voice.

Gosh! Bakit feeling ko may mangyayaring hindi ko magugustuhan? Wag naman sana.

I sighed heavily before answer him.

"Okay, palabas na ako."

"I'll wait here outside, I love you."

"I love you too." Then I hang up the call, nagpaalam naman na ako kila Mommy na aalis kami ni Zar ngayon ngunit hindi ko lang nabanggit na sa bahay nila at ipapakilala ako. Ewan ko ba, basta ayoko muna. Ngayon pa nga lang na ipapakilala nya ako eh.

I look at my dog who's peacefully sleeping on her mini bed. I kneeled in front of her and caressed her hair. Tapos ay lumabas na btbit ang pouch ko.

Wala na ring tao sa baba, hindi naman na ako sasamahan ni kuya Maru dahil pinaalam ko rin kay Daddy na si Zarius naman ang kasama ko. Naka ilang pilit pa nga ako sakanya bago nya ako payagan then luckily he agreed naman.

Isinara ko ang main doors, at lumabas na. I even saw the two guards na nagbabantay sa gate. Tumayo ang isa upang pagbuksan ako ng gate.

"Thank you po." I said after he open the gate for me.

"Welcome po ma'am." Tapos ay tumango sya, lumingon na ako at nakita kong nasa gilid na si Zar nakansandal sa isang poste. Walang dalang sasakyan dahil malapit lang naman ang bahay nila dito. He's wearing a sky blue longsleeve na naka tupi hanggang siko nya at isang black pants with his boots.

Dahan dahan naman syang lumapit sakin.

"Hi..." Then I smiled at him, God why does he have to be handsome everyday? Or should I say everynight too?

He smiled at me and kissed me in my forehead before held my hand.

"Let's go?" Tumango naman ako. At iginaya nya na akong maglakad. Sakto naman ang kalangitan sa pag lalakad namin. A sky full of stars, what a beautiful timing. Actually, namimiss ko na ngang lumabas ng hating gabi para mag star gazing. Pero simula ng maging kami ni Zar hindi na namin ulit nagawa.

Half moon ang buwan ngayon, at may isang bituwin na nasa baba nya.

"I missed star gazing with you..." Zarius said while we're walking. Our hands are intertwining together. Naiisip nya din pala iyon akala ko ako lang.

"Me too.." I whispered while looking at the stars, then one of my hand reach of my necklace given by him.

"We can do that sometimes, dont worry." Tumango naman ako, lahat naman gusto ko gawin basta kasama sya. Lahat ng gusto nya susundin ko din, kasi ganoon ko sya kamahal.

"Are you still nervous?" Now that he mentioned that again, nanlambot na naman ang tuhod ko sa sobrang kaba, nakita kong ilang hakbang nalang ay bahay na kila kaya agad ko syang hinila para mahinto sa pag lalakad.

"Hey don't be..." He let go of my hand and face me tapos ay hinaplos ng isa nyang kamay ang pisngi ko.

"I can't... You see its my first time." Saad ko na nakayuko.