The Unchained Melody (Moonstone Series: 1)

Chapter 33

Napapikit ako at dinama na lamang ang hangin habang naaalala lahat ng napagsamahan namin ni Zarius noon, kasabay ng malakas na hangin ang syang pag bilis ng pag iwan ko sakanya. Sikat na sya, tama ang naging desisyon ko. Naisip ko, kung nanatili ba ako magiging ganyan sya ngayon?

Napangiti ako nang mapait habang tinitingnan ang billboard nilang magpipinsan sa edsa. Huminga ako ng malalim nang magsimula nang umandar ang traffic at umalis na.

Its been five years, Ysla.

Kinuha ko naman sa dashboard ang phone ko nang bigla itong magring. It was Dashiel,

"Hello? Mama..." bigla namang parang may tumalon sa dibdib ko nang marinig ko ang munti kong anghel sa kabilang linya.

Gosh! Two weeks, I've been on a business trip in California. Kaya miss na miss ko na ang anak ko! Mabuti na lang ay naalagaan sya ni Dashiel.

"Hello baby..."

"Mama, you're going home na ba? I missed you..." I chuckled, ang cute ng boses ng anak ko.

"Yes baby, I missed you too... Inaway ka na naman ba ni dada?" Hindi ko mimaiwasan mapangisi, baliktad ata dahil palagi nyang inaaway si Dashiel.

"Yes mama! He didn't want mo to eat chocolates because he didn't want me to get bungi." Napailing naman ako,

"Where's Dada?"

"He went out for a while, mama. And I just woke up lang po, but before he went outside po he make sure Im eat na." Hindi ko maiwasan matawa nang namana nya rin ang kakonyohan naming dalawa ni Zarius.

"Okay baby, malapit na si mama. Do you want someting?"

"No mama, I only want you so can you make it faster na so I can hug you." I can imagine her pouting her cute lips!

"Awww my baby is sweet, opo baby malapit na si mama."

"But I want donuts mommy!" Galing talaga mambola ng anak ko, umoo nalang ako.

"I love you, mama! Take care po!"

"I love you too, Zari. Wag pasaway kah Dada okay?"

Matapos non ay ibinaba ko na ang phone, at nag drive na pauwi ng Ilocos Norte. Yeah, doon ako pumunta nang simulan kong iwan si Zar. At walang nakakaalam bukod sa mga magulang ko na nasa Alta Vista lamang ako. Kahit sila Ayarene ay hindi ko pinaalam, even Bench. Wala akong iniwan na paalam sakanila.

Pero sa tingin ko naman ayos na ang lahat, in that situation hindi na ako makakagulo.

Kasabay ng pag iwan kong mga alaala ay sya din pagiwan ko ng mga bagay na nakaalala sakanya. Ito lamang ang itinira ko at sinama ko, yung engagement ring at kwintas na suot suot ko ngayon. This is the last thing that I had with Zar, and of course si Zari.

Kahit saan ako magpunta, ay pangalan na Moonstone ang lagi kong naririnig. Sikag na sikat na nga sila, I wonder if he continue his engineering too?

Hays tama na kakaisip sakanya, Ysla!

Lumipas pa ang ilang mga oras ay nakarating na ako sa Ilocos, marami din akong pinagdaanan sa lugar na ito. Marami akong nakilalang talaga naman naging parte na ng buhay ko, katulad ni Lani at Dashiel dalawa sila na naging katulong ko sa pagpapalaki kay Zari.

Im thankful that I have them, kahit sa mga panahong kailangan ko ng masasandalan nandiyan sila lagi para sakin.

"Mama!" Napangiti naman ako nang makita kong palabas na ng gate si Zari habang nasa likod si Dashiel at may mga ipit ipit sa buhok. Nakakunot ang mga kilay na nakatingin samin.