The Unchained Melody (Moonstone Series: 1)

Chapter 24

Walang palya ang pag tetext at calls sakin ni Zarius matapos ang gabi na iyon. Minsan naman ay nag rereply ako pero madalas talaga ay wala ako sa mood. Hindi ko pa alam sa ngayon, naguguluhan pa ako. Ayoko namn syang mag bago, pero kung palagi na ganoon ang inaakto nya sakin sa tingin ba nya makakaya ko?

I woke up in the morning, parang ng bigat na ewan ko. Tiningnan ko naman ang phone ko na nasa bed side table at nakitang tumatawag si Zarius. Nagdadalawang isip pa nga ako kung sasagutin o ano.

Pero in the end, I choose to answer it.

"Good morning, love. Have you eaten your breakfast yet?" Nahimigan ko sa boses nya ang pag aalala at tila masigla. Gosh, wag marupok Ysla!

"Just woke up." I just said lazily.

"Ah okay, did I disturbed your sleep then?" Hindi nakatakas sakin ang sakit sa boses nya at inaamin kong nasaktan din ako. Hays!

"No."

Malapit na, Ysla. Bibigay ka na. Lalo pa at narinig kong napahinga ito ng malalim.

"C'mon love, its almost a week since you ignored me. Please, dont be cold." I bit my lip.

"Do you need anything pa ba? I am---" naputol ang sasabhin ko nang kumanta sya!

Gosh! I missed him...

"Itong awitin'g ito ay alay saiyo...

Sintunado man tong mga pangako sayo

Ang gusto ko lamang, kasama kang tumanda."

Ilang beses ko na bang kinakagat ang labi ko? Gosh! Bakit mas lalo pa atang gumanda ang boses nya? Lalo at tagalog ang kinakanta nya! Bagay na bagay kainis! Napapangiti na rin ako ng palihim dahil sa pagkanta nya.

"Patatawanin kita pag hindi ka masaya

Bbuhatin kita pag nirayuma ka na.

O kay sarap isipin, kasama kang tumanda."

Me too, Zar. I wanna grow old with you.

"Sasamahan kahit kailanman

Mahigit kumulang hindi mabilang

Tatlumpung araw sa isang buwan.

Umabot man tayo ng three thousand one."

Hindi ko na nga maisara ang labi ko dahil sa pag ngiti ko, nabubulol din sya sa pagbigkas pero kahit ganon maganda parin pakinggan.

"Arf arf!" Mas lalo akong napangiti nang tumahol si Soobin at pilit na umaakyat sa higaan ko ngayon, tila alam na kausap ko ang daddy nya.

"Ssssshh, daddy is singing baby..." I whispered to Soobin before lifted her up then put on my lap while listening to the angel's voice.

"Mag mukha mang bruha pag gising sa umaga

Pupunasan ko pa ang mga muta sa mata.

O kay sarap isipin kasama kang tumanda..."

Hindi ko maiwasan mapa simangot, what the hell?! I dont have muta! Lalo at narinig ko pa ang pag tawa nya.

"Are we okay now?" He asked after he laughed!

Okay, I admit I am such kinikilig pero hindi ko ipapahalata!

"No!"

"Alright, love."

Nangunot ang aking noo, yun lang?! Hindi nya ako susuyuin?!

"Tsk!"

"Come down now love hahaha, we're waiting for you downstairs." Nanlaki naman ang mata ko at napatuwid ng upo.