My Ex- Boyfriend is a Pop Star [FAN FICTION]

Chapter 22

Again

Bakit niya ba ako niyakap ganon ba makipag kaibigan sa pinuntahan niya? Ngayon tuloy ay awkward na kaming dalawa dito. Tumayo ako at hinawakan ang dalawang balikat niya. So naniwala naman siya sa mga sinabi ko ganon ba iyon? Kase friends na kami uli? So dito ko na sisimulan ang plano ko?

"Ahh.. ngayong magkaibigan na tayo ulit." Tinaasan niya ako ng isang kilay bago ngumisi. "Dapat magsasabi ka sa akin." Umupo ako uli "Magkwento ka naman." Pinilit kong gawing normal yung paligid pero sa totoo ay sobrang hindi na talaga nakakatuwa.

"Just tell me exactly what you want to know." Ngumisi muli siya. "I don't have a girlfriend ever since..." hindi niya tinuloy ang sinabi pero gets na naming dalawa iyon "And I don't do flings, I just chill on bar sometimes with my co-artists and... that's all." Puro naman pambabae ang nabanggit niya. Ayon ba ang akala niyang interasado ako? Tss.

"Ahhh ganon ba.." plastik na pagsang-ayon ko.

"Yes so I am single. You? Are you single?" Nagulat ako sa diretsang tanong niya pero sinagot ko pa rin.

"Oo."

"Hmm okay. That's good." Tatango tango pa siya. Hindi ko talaga mabasa ang iniisip niya.

"Why is it good then?"

He shrugged. "Nothing. Anyways how do you want me to help you with your FRIEND which name is AIMEE'." pagdidiin niya sa friend at aimee na parang may ibang kahulugan.

"Hehe.. N-naniwala kasi siyang close tayo. Ayun sabi niya magsend daw ako lagi ng picture mo or what kung asan ka daw lagi. Sabi niya willing pa siya magbayad kahit magkano so napasubo na ako kase napagtalunan pa namin eh." Thank God! I didn't stutter. Sorry Diyos ko sa pagsisinungaling, trabaho lang . I think what I said is believable. He should believe it.

"Maybe.. I can help you if lagi tayong magkasama. In that way you can send her some photos." Sabi na eh papaniwalaan niya. "What do you think?" Ano iyon sasama ako sa kaniya lagi? Pwede na din iyon.

"Sige.. pero may trabaho din kasi ako."

"Ano bang trabaho mo?"

"Ah writer ako.. pero sure sasama ako sayo lagi." pagiiba ko ng topic.

"Good." Tumayo siya at tiningnan ang mga litrato na nakadisplay. Sinundan ko lang siya ng tingin. "What happen to you after that year'?" Paghihiwalay namin ang tinukoy niya.

Pagkatapos naming maghiwalay ay tinapos ko ang kurso ko. Ganoon din sila Aaron at Stacy. Agad akong pumasok ng trabaho ng makatapos para makaalis sa bahay dahil may ayaw akong tao ang nandon. Ang walang kwentang ama ko. Bumalik ito bago kami maghiwalay ni Jon. Galit na galit ako kase bakit pa siya bumalik ng parang walang nangyare and mas nagalit ako non kase tinanggap siya ni Mama. Araw-araw ko na siyang nakakasalamuha magmula non. Tinuon ko sa paginom at pagaaral ang oras ko ng taon na iyon dahil bukod sa bumalik ang ama ko ng parang walang nangyare ay naghiwalay kami ni Jon. Talagang gabi na ako parati umuwi para paguwi ko sa bahay ay tulog na sila ni Mama. Ngayon okay naman na kaunti dahil nakabukod naman na ako.

"Nagipon." Bumuntong hininga ko ng maalala ko na naman. "Para makalipat." dugtong ko na agad niya naman akong nilingon. "Ikaw? Kamusta? Mukhang sobrang okay na ang buhay mo." Ngumiti ako. "Worth it din na naghiwalay tayo." Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

"It's not. Nagsayang lang tayo ng oras." sabi niya bago lumingon uli sa ilang litrato.

So ang sinasabi niya ay sayang lang ang panahon na pinagsamahan namin. Tss siya naman itong lumandi sa akin. Napakayabang talaga.

"Grabe ka naman. Hindi ka ba nagenjoy sa past natin? "Nilagyan ko ng pagbibiro ang aking tono para wala siyang isipin sa sinabi ko ."Anyways..Okay naman na kayo ng mga kapatid mo diba? And see.. successful na Pop-Artist kana ngayon.. natupad din ang passion mo sa music industry." Well it depends.. if wala ka talagang tinatago. TSK.