Waves (ft. Harry Styles 1D)

27. Sweets, movies & a boyfriend

Het was moeilijk om een geschikte plek te vinden om met Harry te spijbelen, aangezien niemand ons mocht zien en we ons in het midden van Londen bevonden. We sprongen meteen in de auto waarmee Harry naar hier was gekomen en bedachten een plek waar niemand ons zou ontdekken. Soms was het toch wel vreselijk vervelend. We konden niet eens normaal door de straten slenteren! En wie wou nou niet met haar vriendje uit eten gaan en rondhangen in de gezellige straatjes die verlichte werden door de ondergaande zon en lantaarnlampjes of samen uitgaan en naar feestjes gaan? Ik wilde onze relatie ook graag bekend maken, het maakte me niet uit of fotografen ons zouden lastigvallen of wat anderen dachten van ons, maar ik wilde ook graag zonder problemen mijn school afmaken. En dus had ik het er voorover om stiekem met Harry om te gaan. Het was eigenlijk best spannend. We besloten uiteindelijk om naar de cinema te gaan. Niet naar de grote cinema in hartje Londen, maar naar dat klein bioscoopje net buiten de stad. Het had maar 1 zaaltje en speelde afwisselend klassiekers en nieuwe films af. Ik was dan ook een echte film kenner, ik had echt alle klassiekers al zeker meer dan 5 keer gezien. Harry had er natuurlijk minder tijd voor, maar hij hield er ook wel van. Harry startte de auto en begon te rijden. Gelukkige waren de ramen donker. "Vanwaar heb je deze auto? Is ie van jou?", vroeg ik en wreef over de leren zetels. Het was echt een mooie auto en zag er best duur uit. En nieuw. Maar ja, Harry kon natuurlijk kopen wat hij wilde. "Ja, maar ik gebruik hem eigenlijk bijna nooit. Hij staat meestal gewoon in de garage bij me thuis. Ik gebruik liever de metro ofzo, maar dat was nu niet zo'n goed plan." Ik glimlachte bij het idee van de Harry Styles die doodgewoon de metro neemt. Daarom was hij dus geweldig, hij liet zich niet innemen door zijn bekendheid. Hij bleef gewoon altijd zichzelf en wilde zelfs met mij, een gewoon meisje, een fan zelfs, stiekem dates regelen omdat hij verliefd op me was. Bij die gedachte kreeg ik een kriebel in m'n buik. Nadat we even hadden gepraat, kon ik niet anders dan hem blijven aanstaren. Het is gewoon ongelofelijk dat hij verliefd is op mij. Hij was de geweldigste persoon op aarde en hij hield van míj. Ik had nog nooit zoveel liefde gevoeld, ik leefde in een droom. Hij keek snel een keertje naar me opzij en keek dan weer glimlachend naar voor. "Wat scheelt er? Is er iets verkeerd of zie ik er niet uit ofzo?" Ik glimlachte. Ik schudde mijn hoofd. "Niets hoor, het is alleen..." Ik begon weer te lachen en m'n hoofd te schudden. "Ik-ik kan het gewoon niet geloven." Hij keek me weer aan, nu iets langer. Zijn gezicht fronste. "Hoe bedoel je?", vroeg hij. Ik kreeg die stomme glimlach maar niet van mijn gezicht. "Dat... Nou ja, dat jij, de meeste respectvolle, lieve, grappige en talentvolle jongen mij leuk vindt, een oppervlakkig, simpel meisje, net zoals alle andere meisjes. Ik bedoel, er bestaan zoveel andere meisjes, die veel mooier zijn dan mij. Waarom ik? Je laat me de speciaalste persoon in de wereld voelen omdat je namelijk een geweldig persoon bent, maar dat ben ik toch helemaal niet? Ik begrijp het soms gewoon niet." Het rolde er allemaal een voor een uit en ik kon het niet stoppen. Ik keek hem vragend aan en weer vroeg ik me af waarom ik zo'n prachtig jongen had verdient met zo'n perfect profiel, terwijl mijn profiel... afval was tegenover het zijne? Hij stopte voor een roodlicht en fronste dieper. Hij keek me zo ontzet aan, dat ik me schaamde voor wat ik net had gezegd. Ik bekeek mijn vingers die op mijn schoot lagen. "Nou... Waar moet ik beginnen?", begon Harry. "Ten eerste ben je geen simpel, gewoon meisje, je bent een van de interessantste meisjes die ik ken. De reden dat je dit alleen al vraagt, betekent al dat je niet oppervlakkig bent. Elke keer als ik met je praat, leer ik weer iets nieuws bij over jou, je zit vol verrassingen. Door jou is onze relatie niet saai, je hebt altijd wel iets om over te praten, je hebt altijd iets nieuws te vertellen, je bedenkt altijd creatieve dingen om te doen, jij zorgt voor spanning en leven. Daarbij ben je ook nog eens grappig en vreselijk lief en schattig. En wees nou eens niet onzeker over je uiterlijk, je bent een prachtige meid." Hij had de hele tijd zijn ogen op de weg gericht maar keek me nu liefdevol aan. "Ik hoef geen model, ik wil jou." Die woorden gaven me bijna een hartaanval. "Maar...", begon ik. Zijn ogen bleven liefdevol op mijn gezicht hangen, en staarde recht in mijn ogen. "Maar er zijn toch nog meer meisjes zoals ik? Ik bedoel..." Ik stopte omdat Harry diep zuchtte. "Cille, er zijn niet meer meisjes zoals jij. Iedereen is uniek en anders, maar ik ben verliefd geworden op jóú. Liefde is iets vreemds, maar ik weet dat als ik jou zie, het voelt alsof ik voor altijd bij je wil blijven en je wil vasthouden en beschermen." De auto stopte voor nog een roodlicht. Jezus, hoeveel stoplichten kun je plaatsen op zo'n korte afstand? Zodra de auto stilstond, buigde hij zich plots naar me toe en zoende me, zacht en voorzichtig, maar lang. Ik sloot mijn ogen en hoopte dat die voor eeuwig zou duren. Hij stopte na een tijd maar bleef met zijn gezicht vlak voor het mijne. Zijn ogen gleden van mijn voorhoofd naar mijn ogen naar mijn lippen, en dan terug naar mijn ogen. "Ik hou van jou", fluisterde hij. Ik hield automatisch mijn adem in.

Wauw.

Het magische moment werd onderbroken door toeters van auto's achter ons. "Oh, het is groen", zei hij terwijl hij terug recht ging zitten en de auto in gang zette. Verdoofd bleef ik in dezelfde houding zitten. En toen begon ik te lachen. Kon mijn leven nog beter? Op dit moment voelde ik me het gelukkigste meisje ter wereld. Ook Harry grinnikte. "Ik hou ook van jou", zei ik zacht en gaf hem een kusje op zijn wang. Zijn glimlach werd breder. Zijn kuiltje werd zichtbaarder en dieper. De rest van de rit verliep rustig. We praatten gezellig over de gebeurtenissen van afgelopen dagen. Een gezellig en rustig gesprek, dat had ik nodig. Ik legde mijn hoofd tegen de hoofdsteun van de autostoel en sloot mijn ogen. Een rustig en relaxed gevoel verspreidde zich in mijn lichaam. Ja, dit had ik echt nodig, even relaxen... De afgelopen dagen waren zo stressvol geweest, deze date was de perfecte pauze om even van m'n drukke leven afstand te nemen. Zeker omdat deze vrijdag het etentje was met mijn misschien toekomstige stieffamilie. Ugh, het idee aan gênant tegenover die Daniel te zitten en aardig doen tegen hem en zijn vader kon zo mijn stemming verpesten. Geërgerd leunde ik weer naar voor en ondersteunde mijn hoofd met mijn hand. "Wat scheelt er?", vroeg Harry die mijn frons zag. We waren bijna bij het bioscoopje. "Vrijdag moet ik naar dat stomme diner met die stomme James en zijn stomme kinderen. Ik bedoel, mijn moeder gaat toch niet met hem trouwen ofzo? Waarom moet ik zijn kinderen dan ontmoeten?! Ugh". Harry wreef geruststellend over mijn rug. "Ach, het valt best wel mee. Ik snap wel dat je moeder wilt dat je ze ontmoet. Ik bedoel, je moeder wilt misschien wel trouwen met James, of met hem een toekomst hebben. Binnenkort woon je nog met hen samen! Het kan altijd, en dat kan toch niet met personen die je nog nooit hebt ontmoet?" Ik hield mijn schouders op. "Je hebt vast gelijk, maar ik heb er nog steeds geen zin in", zei ik beteuterd. Waarom stond hij niet aan mijn kant? Harry grinnikte. "Je bent schattig als je boos bent." Ik sloeg zijn hand weg maar lachte ook. We kwamen aan bij de cinema en zagen dat er duidelijk bijna geen mensen waren. Alleen een paar bejaarde mensen die tijd zat hadden. Andere mensen werkten nu normaal of zaten op school. Rond 13u speelde ze een film, dus we waren goed op tijd. We kochten onze ticketten en gingen een snack halen. Ik hield mijn adem in toen ik de ruimte instapte waar de snacks geordend stonden per soort. Je zou het niet verwachten van zo'n kleine bioscoop maar deze ruimte was vast en zeker bijna even groot als de cinemazaal zelf. Overal stond snoep, chips, popcorn en chocolade en alle soorten drankjes die je je maar kunt voorstellen. Van gewone frisdrank tot verse sappen tot dranken die ik nog nooit had gezien. Harry kwam naast me staan en was net zo verwonderd als ik. "Ik was hier eigenlijk nog nooit geweest. Ik had er wel al veel van gehoord, maar dat er zo'n groot aanbod aan snacks was, wist ik niet. Ik had hier eerder moeten kopen", zei hij en trok me mee, de hemel in. Het was ook mijn eerste keer in deze hemel. Telkens als ik iets lekkers zag, zag ik de volgende lekkere snack al. "Ooooohmygod!", had ik zeker al twintig keer gezegd. Hier was ook zoveel lekkers! Nadat ik eindelijk de moeilijk keuze had gemaakt in dit paradijs, koos ik voor een reep chocolade met oreo, een zak chips met de smaak "cipaccio", wat me wel aansprak, ookal had ik het nog nooit gegeten en een reuze zak snoep met allemaal verschillende snoepjes. Ik wilde graag nieuwe dingen proberen, maar ik speelde het liever veilig, dat ik niet iets zou kopen waarvan ik spijt zou krijgen. Ik pakte ook nog een drankje met de naam "strawflurry", wat er lekker uit zag. De verpakking was mooi versierd met fruit en felle kleurtjes. Schattig. Ook Harry pakte iets klein om te eten maar niet teveel want hij wist dat hij zeker van mij nog kon mee-eten. En misschien zelfs nog 20 andere mensen. Hij pakte ook een speciaal drankje en we haastten ons naar het zaaltje. Als we binnenkwamen, was de reclame al begonnen. We namen plaats ergens in het midden, aangezien we, afgezien van de twee dametjes die op de laatste rij zaten, overal konden gaan zitten. Zij zouden ons vast en zeker niet verraden.