KOKD•17| OKYANUSUN TEKLİFİ

3.5K 175 80
                                    


Kül Olmuş Kalpler Diyarı | 17. Bölüm

Sayfası canice, acımadan koparılan bir kitaptı benim hayatım. Başı belli sonrası fani...

Hayatımın ilk satırı sevgisizlikti. Annemin gidişi benim hayatımın çöküşü olmuştu. Evet hayat zordu ama önemli olan doğru yaşamaktı. Pes etmemekti... Kirpiklerime düşen ağırlıkla omuzlarım çöktü. Kuruyan ağzımdan dolayı dudaklarımın gül yaprağı gibi soyulmasına sebep olurken...

Amer Dağdelen gece karası olan gözlerini kısmış; içinde bir çok duygunun olduğu anlamlarla bakıyordu bana. Öfke, hasret, kırgınlık ve daha nicesi.

"Anlamadım..." korku bedenimde yer yer gezinirken sessizlikle mırıldandım. Çünkü onun ağzından dökülen o isim benim hayatımdı!

Bir suç işlemişliğin cesareti vardı üstünde. Yakalanma korkusu olmayanından. "Karan'la ne alakan var diyorum Sozdar?" Ürpertili sesiyle irkildim. Boğazım düğümlendi, nefes alamadım. Onun öğrenmemesi için elimden geleni yapmışken o çok kolay bir şekilde bunu öğrenmiş gibi duruyordu. Şimdi ise bir Azrail kadar korkutucu bir şekilde karşımda dikilmiş hesap soruyordu. Peki ama ne sıfatla yapıyordu bunu? Onun benim için hiç bir anlamı yoktu ki. Bir abi, bir arkadaş, bir sevgili, bir dost ; neydi benim için? Söyleyeyim hiçbir şey, koca bir hiç...

"Hocam o benim!" diye sinirle konuştum.

"Peki neden o gün o lanet adam alışveriş merkezindeyken sende bir anda kayboldun?!" Bağırdığı için gerildi yüz hatları sonra sağ elini hırsla arkamdaki tezgaha vurdu. Ortama yayılan korkunç sesle birlikte gözlerim anın hızıyla kapandı. "Senin o adamla ne gibi bir alakan olabilir Sozdar?!"

KÜL OLMUŞ KALPLER DİYARI (Bir Doğu Masalı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin