Ang Boyfriend Kong May Toyo [part 2]

Chapter 16

Myna's POV

Ngiting ngiti kong nilapitan si Queen Taft -este King Taft- maapas ng football game.

"Gosh! Kayo ang star player ng school, right? But you lost with brothers? Duh! What kind of player." I rolled my eyes then raised an eyebrow to him.

Syempre pinauna ko na muna ang dalawa kong kapatid para hindi nila makita na inaaway ko 'tong kupal na ito. Nangako kasi ako kay Chas na titigil na ako after this game. Well, last na talaga ito. Iinsultohin ko lang siya ng todo. Last na talaga.

Oh my gosh!

Medyo creepy ang mukha niya, at ang sama pa ng tingin niya. Deadma. I am not afraid at him. Hindi naman siya gan'on nakakatakot.

"Get out of my way." Nagbabanta ang tono ng kanyang boses but I don't care.

A smirk appeared in my lips, "Why should I?" I asked with a raised eyebrow.

"Ouch!" I yelled not in pain, sumigaw ako dahil sa gulat sa kanyang ginawa sa akin.

Tinulak niya ako kaya natumba ako, "Basang sisiw." Natatawang sambit niya.

Gosh! Dirty!

Mabilis akong tumayo saka siya tinakbo at tinulak rin, napasobra naman ata ang pagtulak ko dahil napasubsob ang mukha niya sa damuhan. At least it's a tie. Lampa lang talaga siya kaya OA ang pagkabagsak niya.

Nakarinig ako ng malulutong ngunit mahihinang mura galing sa bibig niyang may lupa lupa pa. Pinunasan niya ito gamit ang puting t-shirt niya.

Oh my... he's damn ho--- I don't care!

"Napakalampa kasi." Umirap pa ako na ikinakunot ng kanyang noo.

Kumuha siya ng nalabottle na tubig saka ito ginamit upang linisan ang mukha niya. Muli niyang pinunasan ang kanyang mukha gamit ulit ang puting t-shirt niya. Inalis ko naman na ang tingin ko, ayoko makita ang katawan niya. Kadiri. Yuck!

Isang malakas at malutong na mura ang lumabas sa aking bibig, "What the hell?!" Sigaw ko pa na ikinatawa lang niya.

Damn bastard!

Ibinuhos niya ang natirang tubig sa bote sa mukha ko, syempre nagulat ako. It's cold eh. 

"You choose," panimula niya at lumapit pa sa akin. "Aatras ko o paatrasin kita." Alam ko ang gusto niyang sabihin. Gusto niyang nagpatalo ako, at kung hindi ako susuko at nagpapatalo siya ang gagawa ng paraan para manahimik ako.

Imbes na matakot ako ay natawa lang ako, "Really? I guess ikaw dapat ang tinatanong ko niyan, Queen Taft. Are you going to surrender or not?" Pagbabalik ko sa kanya. Yes, I know, kung tutuusin ay siya ang pinakamakapangyarihan sa campus na ito. Pero hindi ako natatakot, as long as wala akong ginagawang masama. In the first place, siya ang nauna. Sinasabayan ko lang siya sa gusto niya.

"Surrender? Me? The king of this campus? Aatras? Dahil lang sa isang babaeng bago dito? No way. No and never." Anito saka pa nilapit ang mukha sa akin, akala niya siguro masisindak niya ako sa paglapit lapit ng mukha niya. "If you want to be pulled out here easily, then fine. I'll be the reason." Isang ngisi ang sumilay sa kanya, ni wala man lang akong naramdamang takot.

"Oh? Yeah? Okay, but please... sana naman you can show your words. Puro lang kasi salita eh. Are you really the king?" Natatawang sambit ko, ngayon naman ay ako ang lumapit sa kanya. "Try me too... King Taft." Nginisian ko pa siya bago tinalikuran.

Gosh! He really thinks that I'll be threatened with his words. It's not scary at all, it's literally funny. Ha.ha.ha.

Taft's POV