Chapter 9

84 3 0
                                    

Chapter 9

Myna's POV

Ngayon lang ako pumasok pero nakapunta na ako dito sa Cap University kahapon. I just go here yesterday to take care of my uncomplete papers. Medyo nagulat ako dahil malaki ang university na ito, though not as huge as my former school you still say that this is a huge one. But gosh! Mainit talaga! Mabuti na lang at malamig sa classroom dahil may aircon dito. Architecture ang kinukuha ko and I'm third year now. Ginusto kong ituloy ang pagaaral here in the Phillipines dahil gusto ko rin talagang makasama sila mom, dad and my twin brothers. I missed them, you know?

"Gosh it's hot here." Aniko habang naglalakad sa hallway na ginagamit pa ang kamay pamaypay. Papunta ako ngayon sa front cafeteria para bumili ng pagkain, break time na kasi.

"Ouch!" Naging OA na naman ako dahil napasigaw ako ng mahinang tumama ang bola ng football sa aking paa.

Isang lalake ang lumapit sa akin para kunin lang ang bola.

"Gosh! Walang sorry?" Ewan, pero hindi ko na naman napigilan ang pagiging maldita ko.

"Bakit naman kami magsosorry sa'yo?" Sambit ng isang lalake na medyo may kalayuan. Maganda ang katawan niya, may katangkaran, pogi? Pwede na, sakto lang.

"Really? Gosh! People here in the Phillipines doesn't have manners, natamaan ako ng bola, 'di ba? Sana hindi ka bulag? Duh!" Inirapan ko pa ang lalakeng ito at inirapan ulit, hindi ko na alam kung gaano karaming irap ang nagawa ko. All I know is my eyes are keep on rolling.

Narinig ko ang mahinang pagtawa ng lalakeng ito, tinaasan ko lang siya ng kilay habang naglalakad siya palapit sa akin. "What?" Mataray kong sambit.

"Sa tingin mo may isip 'yong bola para iwasan ka? It's your fault not us or the ball, hindi ka kasi marunong tumingin sa dinadaanan mo." Medyo tumaas ang boses niya kaya nairita ako.

"Oh my... what the hell? Will one sorry is going to kill you? Gosh! Manners lang po need niyo." Hinawi ko pa ang buhok ko saka pinitik ang kamay at namewang.

Mukhang gusto ata ng away ng kupal na 'to eh. Then okay, lets give him what he wants. Ako pa talaga, huh?

"Nagiisip ka ba talaga? First of all, the ball hits you too weak. Next, hindi ka naman matatamaan kung marunong kang tumingin sa paligid. Lastly, don't ask for manners you don't even have." Natatawa pa siya habang pinagmamasdan ang kabuuhan ko. "Hindi mo ako kilala, noh?" Anito na animo'y kailangan ko siyang kilalanin at katakutan.

"Like hell I care who you are? Pake ko ba kung sino ka? And wait... ako walang manners? Gosh! 'Wag mo akong igaya sa'yo na kahit babae inaaway. Eww! Duh!" Hindi ako titigil kung hindi siya titigil, ano bang akala niya sa akin? Mabilis masindak? No way!

Gosh! Duh!

"And look at you, so dirty. Ugh!" Inusisa ko pa ang kabuuan niya. Hindi naman siya gan'on kadumi pero tumatagaktak ang pawis niya at may kaunting dumi ang damit at short niya. Dahil na rin siguro naglalaro siya ng football. I don't care. Madumi pa rin siya at walang manners.

Muli siyang natawa, "Next target locked." Iniwanan niya ako ng isang nakakairitang ngisi bago tinalikuran.

"Target your ass, bastard! Gosh! Dirty! Eww! Mannners! Duh!" Hindi na siya nagsalita o lumingon pa, looks like ako ang nanalo. Hahah.

Ako pa ba? Hindi manan--- "OUCH!" this time hindi lang ako napasigaw dahin sa ka-OA-an ko. Masakit talaga ito. Ang lakas ng pagkakatama ng bola sa akin, at saktong sakto pa ito sa aking ulo kaya masakit talaga.

Ang Boyfriend Kong May Toyo [part 2]Where stories live. Discover now