Bildiğim diller ilk kez işime bu kadar yaradı. Çin, İtalya, Amerika gibi bir çok ülkeye gidip Moriarty'nin planlarını bozduk.
Sonuçta Alice Moriarty hayatta olduğu sürece Jim Moriarty'nin ölmesinin bir anlamı yoktu. Ne yazık ki küçük kardeşim bu işte Jim Moriarty'den bile daha iyiydi.
En son Rusya ya gitmiştik. Tehlikeliydi ama yeterince dikkatli olduğumuz sürece sorun yoktu.
Gidişimizden 2 yıl geçti. Sherlock John un kendisini asla affetmeyeceğini söyleyip duruyordu.
"İkimizi de affetmeyecek."
"Senin ölümünden de ben sorumluyum Valentine."
"Sonuç olarak ikimizin de yaşadığını gördüğünde öfkesi azalacaktır."
Mycroft ilk başlarda John'un gerçekten yıkıldığını, terapiste gittiğini söyleyen mesajlar atıyordu. Ama üzerinden 2 yıl geçti ve işleri biraz daha yoluna sokmuş.
İşlerimiz bitmek üzereydi. Bir ay sonra döneceğimizi düşünüyorduk.
Ancak Mycroft bir gün beni aradı. Sherlock'a söylememem gereken yeni bir sorun olduğunu bu yüzden yine "ölmem" gerektiğini söyledi.
Saçmaladığını söyleyerek onu tersledim. Ama bana konunun Alice ile ilgili olduğunu Alice'in, James Moriarty öldükten sonra bizim canımızı yakmak istediğini söyledi.
Tabii ki nefret ettiği ablasının canını yakmak istiyordu, bunun için de Sherlock'u gerçekten öldürecekti.
"Kendi 2. sahte ölümünü mü tercih edersin yoksa Sherlock'un John'u bir daha göremeden gerçekten ölmesini mi?"
Elbette kendi sahte ölümümü tercih ettim.
Alice eğer benim öldüğümü düşünürse Sherlock'a da zarar vermezdi. Bu yüzden Mycroft'a küfürler ederek teklifini kabul ettim.
Bu sefer ölümüm ile ilgili uygulamam gereken bir plan bile yoktu sadece sessizce gidecektim. Mycroft her şeyi düşünmüştü.
Ben gidecektim ve Sherlock, Londra'ya bir ay içinde geri dönecekti. Olması gerektiği gibi...
Son gün Sherlock'a belli etmeden veda etmeye çalıştım. Çünkü bir daha canlı olarak Londra'ya dönemeyebilirdim.
"Sherlock, seni çok sevdiğini bilmeni istiyorum. Bu sonsuza dek böyle olacak."
"Evet,biliyorum. Bu benim için de geçerli. Ama neden belirtme ihtiyacı duydun ki?"
"Bilmiyorum. Sadece söylemek istedim."
Her şey planladığımiz gibi oldu. Sherlock geri döndü. John ile aralarını düzeltmeleri zor olmuş ama araları şu an gayet iyiymiş.
Hiç kimse benim adımı anmıyormuş çünkü Sherlock'un gözleri doluyormuş. Bunlar Mycroft un bana yazdıklarıydi.
Alice'i yenmek Moriarty'i yenmekten de zordu. 3 yılın sonunda suçlarını kanıtlayabildim.
Defalarca ölüm ile burun buruna geldim ve bu zamanlarda düşünebildiğim tek şey "Keşke Sherlock'un bana son kez'seni seviyorum.'dediğini duyabilseydim" oldu.
Bitirmem gereken birkaç işim vardı ama Mycroft'un yeni bir mektubu ile yarım kaldı.
___________________________
Bayan Valentine White,
Alice'i yendiğini biliyorum. Küçük işlerini tamamlanana gerek yok.
Ayrıca Sherlock hakkında bilmediğim bazı yeni şeyler öğrendim. John anlattı.
Bazen seninleyani hayali Valentine ile konuşuyormuş. Evde sadece senin bıraktığın kemanını çalıyormuş.
Sherlock'un odasına girdiğimde sana söylemek istediği şeyleri yazdığı bir defter buldum. Tek okumada ezberledim ve okuduğumda kalbim ne kadar kırıldı tahmin edemezsin.
Senin sesini unutmaya başladığını yazmış ve bu onu çok üzüyor Valentine. Yüzünü de unutmaktan deli gibi korkuyor.
Davaları çözerken artık ona yardım etmiyormuşsun. Tabii bu yazdıkları Hayali Valentine için.
Birkaç kez madde kullanımın dan dolayı hastahaneye kaldırıldı. Onu kullandığında seni daha net gördüğünü söylüyor. Uyuşturucunun etkisinden uyanırken senin adını sayıklıyor.
Senin dairene kimse girmiyor. Sherlock'u üzmemek için kimse adını anımsayacak tek kelime bile etmiyor.
İlk zamanlarda durum bu kadar kötü değildi. Ya da ben bilmiyordum.
Ama hayatımda ilk kez Sherlock'un ağladığını gördüm ve bu gözyaşları senin içindi...
Bana senin yerine ölmeyi tercih edeceğini söyledi.
Duygularını nasıl kontrol altında tuttuğunu bilirsin. Ve tüm bunların onun için ne kadar fazla olduğunu anlamışsındır.
Farkındayım gitmeni ben istedim. Şimdi de geri dönmeni istiyorum. Sherlock için bunu yapar misin?
O seni seviyor Valentine, seni özlüyor. Lütfen geri dön.
Mycroft Holmes ______________________________
John un bloğunu takip ediyordum ama bunları hiç yazmıyordu. Tabii ki yazamaz çünkü beni yazamaz.
John'un Mary adında biriyle evlendiğini biliyordum. Bu durumda Sherlock yapayalnız kalmıştı. Zavallı Sevgilim...
Elbette onun için geri dönecektim.
Zaten Mycroft yaptıklarımdan dolayı bir çeşit ödül olarak bana ömür boyu maaş bağlamıştı. Tabii ki çalışmadan yapamazdım, bu benim için bir ihtiyaçtı, ama döndüğümde işleri yoluna koymak için vaktim olacaktı.
Mycroft'a kısa bir mesaj yazdım.
"Sürpriz yapmak istiyorum."
Elbette dönmem bir ay sürecekti bu sırada kafamda karşısına çıkmak için bir sürü plan yaptım. Ama hepsinden vazgeçtim.
Günler geçiyordu ve ben ne yapacağımı bile bilmiyordum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________________________
En başa koyduğum fotoğrafta Sherlock, John'un düğününde Valentine'ı özlediği için ağladığını ve son gifte de yine Valentine için ağladığını varsayın...
