My Dear Genius

CİNAYETİMSİ İNTİHAR

Herkesi evine uğurladıktan sonra evimize geldik.

Sherlock ve ben eski daireme girip eşyaları alacaktık ve Bayan Hudson da üst kata çıktı.

Tam daireye girdiğimiz sırada üst kattan Bayan Hudson'ın çığlıklarının gelmesiyle koşarak yukarı çıktık. Ve Bay White'ın cesetiyle karşılaştık.

Sherlock bana güven vermek için şaşkınlığını belli etmemeye çalışsa da yüzü bembeyaz oldu. Güven veren sesiyle konuşmaya çalıştı.

"Bileklerindeki kesikler intihar göstergesidir. Yani genelde."

Bu sırada cesedin yanına gidip incelemeye başlamıştık bile.

"Sherlock! Boğuşmaya dair izler var. Şunlara bak. Bu bir cinayet!"

"Ah evet. Başka?"

"Burada öldürülmemiş. Buraya taşınmış."

"Ama burada çok fazla kan var."

"Ama boğuşma burada olsaydı her şey devrilip kırılırdı."

"Lestrade'ı arayalım da gelip onu alsınlar."

"Oyun başladı."

Lestrade ile birlikte John'u da çağırdık. Ve elbette Lestrade gelince Anderson ve Donavon da gelmiş oldu.

Ben ise ceseti görünce fenalaşan Bayan Hudson ile ilgileniyordum. Aslında sebebi biraz da olayın dışında kalmayı istememdi. Çünkü zaten gergin ve yorucu bir gün grçirmiştik ve olanlar çok fazla olmaya başlamıştı.

Bayan Hudson uyumaya gittiğinde ben öylece oturmuş olanları ve bunu kimin yaptığını düşünüyordum. Evimiz cinayet mahali olmuştu.

Anderson yanıma geldi. Yine o sinir bozucu havasıyla konuşuyordu.

"Siz neden yardım etmiyorsunuz Bayan Holmes?"

"Yorgunum Anderson. Anlarsın ki seninle de uğraşmak istemiyorum."

"Yorgun musunuz? Yoksa görünmez olmaya mı çalışıyorsunuz?"

"İşten yırtmaya çalıştığımı mı ima ediyorsun?"

"Boşver."

Bu sohbetimizden sonra Lestrade'ın kulağına bir şeyler söyledi ve uzun uzun fısıldaştılar. Lestrade göz ucuyla bana baktı ve işine devam etti.

Neler olduğunu anlayamayacak kadar yorgundum. Zaten kanepede uyuklarken Sherlock yanıma gelip yatağa gitmemi söyledi ve sabaha kadar mışıl mışıl uyudum.

Uyandığımda Sherlock yanımdaydı. Ama gece boyunca uyumamış olduğu her halinden belliydi.

"Sherlock? Bir gelişme var mı?"

"Lestrade seninle konuşmak istiyor. Ona senin böyle bir şey yapmayacağını ve o sırada benim yanımda olduğu..."

"Sherlock, benim ne yapmayacağımı söyledin?"

Lestrade kapıdan göründü ve sert bir sesle "Cinayet işlemeyeceğini söyledi."

"Lestrade? Sen benim Bay White'ı..."

"Babana Bay White diyor olman bile seni şüpheli yapıyor Valentine!"

"Ama bir insanı şüpheli yapan şey sadece bu olamaz."

"Düğünden önce onunla kavga ettin ve sinir krizi geçirdin. Sonra saatlerce etrafta görünmedin. Belki de kaçtın ve bir kriz anında onu öldürdün."

"Lestrade! Bunu nasıl düşünürsün?"

"Eve geldiğimizde de bir köşeye çekilip görünmez olmaya çalıştın."