Bryce's POV
Graduation Day!
"Good Evening Ladies and Gentlemen, I am Veda Lia Soo, an business management student. As nervous as I am standing here today I am also proud to be sharing my experiences with you all. First of all I would like to congratulate all of the students here including myself for finally graduating."Panimula na speech ni Veda at lahat kami ay tutok sa kanyang nakikinig at sobrang proud ako sa kanya sa pagiging Summa cum laude niya.
At syempre naging proud din siya sakin nung una ako nag-speech bilang cum laude. At nakakapagtaka nga kung bakit nakasama pa ako at kung bakit naging cum laude pa ako.
At saka masasabi ko na kumuha siya na course na business management at hindi ko alam kung yun talaga ang gusto niyang course pero okay na rin yun kesa naman sa wala siyang course eh ang talino niya kaya at saka ako naman ay engineering.
"Every end has a new beginning. Today might be the last day for some of us as students of business school, but I believe our learning will actually start from today. And I'm so happy to end of this school year."Patuloy na sabi niya at huminto rin siya sa pagsasalita dahilan magpalak-palakan naman kami.
At ito naman na ang sumunod na speech niya dahilan bigla na lang may kung anong kurot sa puso ko habang nakikinig pa rin sa speech niya at masasabi ko na sobrang ganda ng speech niya.
"Naalala ko nga noong bata pa ako...hilig ko na talaga ang mag-basa ng libro at hindi talaga ako masyadong naglalaro noon dahil gusto kong magbasa na lang at kaya siguro naging ganito a-ako katalino hehe...Nung medyo lumaki naman na ako ay mahilig pa rin ako magbasa at hanggang sa magkaroon ng anumang pagsubok. Naranasan ko na rin kasing maglayas noon dahil nagalit ako sa Dad ko at inakala ko na siya ang pumatay kay Mommy noon pero wala akong kaalam-alam na buhay pala si Mommy at nalaman ko lang din na buhay si Mommy ng makita ko siya kung saan bigla naman namatay si...M-Marcus"Patuloy pa rin na sabi niya at bigla na lang siya napayuko sa huli niyang sinabi at pansin ko na may biglang luha sa mga mata niya.
'Naaalala pa rin niya si Marcus'
Agad naman niya yun pinunasan at saka ulit tumingin sa aming lahat at saka nagsimula ulit sa pagsasalita,
"Naalala ko rin nung panahon na marami talaga akong pinasukan na school kaso hindi rin ako nagtatagal d-dahil lagi akong nabubully noon at sinasalitaan na kung ano-ano. At sa nung lumipat naman ako dito sa Gillford at wala pang college noon dito at saka high school pa lang ako...m-may isang lalaki na nangbubully sakin pero dahil wala naman talaga akong pakealam kung pag-tripan 'man niya ako at hanggang sa lumipat ako ng Stanford at doon na nagsimula ang lahat"
"As usual, walang pinagbago. Nabubully pa rin ako pero hindi na ganun masyado at nagpapasalamat talaga ako dahil nakilala ko ang Black Crown na sina Ayden, Scott, Quinn, Dylan at Bryce na naging kaibigan ko rin na tunay. A tkaya ako nagpapasalamat kung hindi dahil nakilala ko sila at naging kaibigan kundi dahil sa wakas ay may matino rin na kumakausap sakin haha"Patuloy na sabi niya. Natawa naman siya sa huli niyang sinabi kaya natawa na lang din kami at tumingin din siya sa amin na may ngiti sa labi at saka na ulit siya nagpatuloy sa pagsasalita.
"At yun na nga dahil sa una kong pagkakakilala sa kanila ay may nakilala rin ako at sila naman ang Black Army na sina Eros, Dean, Kyle, Chase at...at M-Marcus"Pagpapakilala naman niya kila Eros at napayuko ulit siya at napansin ko na may luha ulit na tumulo sa mata niya pero agad niya rin yun pinunasan at saka na ulit nagpatuloy sa pagsasalita.
'Pansin ko lang kapag nababanggit niya pangalan ni Marcus naiiyak siya...'
"H-Hindi ko akalain sa laki ng mundo magtatagpo kamig dalawa dahil hindi k-ko a-alam na si Marcus pala ang siyang nangbubully sakin noon. Diba ang laki nga ng mundo para pagtagpuin kayo ng tadhana pero napaka ikli ng panahon ng nakasama ko siya at parang kailan lang nung nakakasama ko pa siya pero ngayon wala ma siya at dapat nandito siya at pinapanood ako at proud na proud sakin kaso...hays! Fast forward na tayo hehe...at yun na nga nung nakabalik na ako sa pamilya at humingi na rin ako ng tawad kay daddy dahil ako naman talaga ang may kasalanan kung bakit naglayas ako at nagalit ako sa kanya dahil sa maling akala...at sa ngayon masaya naman na ako dahil sa wakas natapos ko na rin ang pag-aaral ko at ganun din sa mga kaibigan ko, sa kaklase ko at syempre sa lahat lahat. Ang natutunan ko sa buhay ko ay maraming marami at ang pinaka natutunan ko talaga ay ang magpatawad, magmahal at masaktan. Nasasaktan talaga ako sa pagkawala niya pero masaya naman ako kahit na wala na siya dshil alam kong masaya na siya. Pero nalulungkot ako pa rin ako dahil nami-miss ko na siya at miss na miss na rin namin siya. Wala na akong ibang gustong sabihin dahil nasabi ko na at ang gusto ko na lang din siguro sabihin ay ang salitang 'SALAMAT' dahil kung hindi dahil sa inyo baka wala ako ngayon dito sa harapan nyo na nagsasalita at taos pusong nagpapasalamat ulit sa pagsuporta niyo sakin."
"Basta ang lagi natin tatandaan ay mahalin ang sarili natin at dapat kung magmamahal ka dapat noon pa lang sinabi mo na sa kanya ang dalawang salita na 'Mahal kita dahil kapag sa oras na hindi mo nasabi sa taong mahal mo yon ay pagsisihan mo yun hanggang sa mawala siya. At basta gusto ko rin pasalamatan ang lahat na nandito at syempre sa mga guro, kaklase, mag-aaral, sa mga nandito na nanonood at nakikinig ng mahabang speech ko. Sa magulang at syempre kay God na laging gumagabay sa atin at sa lahat ng pagsubok ay siya lang ang atin masasandalan sa hirap at ginhawa. Muli, maraming salamat!"Ang pagtatapos na speech ni Veda kaya lahat kami ay nag-palakpakan at halos lahat din ay sobrang natuwa at naiyak sa speech ni Veda at damang-dama talaga namin ang pag-speech niya.
Pero siguro naluha ako nung nasabi niya yung tungkol kay Marcus at kahit noon hindi kami naging close pero sa huli natanggap niya rin na maging magkaibigan kami.
Bumaba naman na si Veda sa stage at saka umupo sa tabi ko. Kami kasi ang magkatabi dahil kaming dalawa lang naman ang honor.
Nilapit ko naman ang mukha ko sa tainga niya at saka bumulong."Congrats!"Nakangiti kong bati sa kanya dahilan mapatingin siya sakin saka sabay din na ngumiti.
"Congrats din sayo Gunner!"Nakangiting bati niya rin sakin. Akmang magsasalita naman ako ng bigla naman namin narinig na nagsalita yung emcee.
"Stand up please! Bago tayo magtapos ay mag-closing prayer na muna tayo at saka sabay-sabay na ihahagis niyo ang inyong mga cap..."Sabi naman ng emcee kaya nagsipag-tayuan naman kami. Nagsimula naman kami mag-closing prayer at ilang saglit lang tapos na rin.
Nagsimula naman magbilang yung emcee at saka na namin ihahagis sa ere yung cap na suot namin.
"5...4...3...2...1...!!!"Pagkasabi yun ng emcee at sabay-sabay nga namin hinagis yung mga cap na suot namin at halos mangiyak-ngiyak pa yung iba dahil magkakahiwalay na sila.
Pero hindi naman kami malungkot at masaya pa nga kami dahil kahit kailan walang magkakahiwalay sa samahan namin na mga tunay na magka-kaibigan.
'Yan ang tunay na kaibigan samahan hanggang wakas!'
"Tapos na rin sa wakas ang madugong college! Hooray!"Malakas na sigaw na sabi naman nung emcee at saka naman kami nagpalakpakan ulit.
'Para naman hindi sabihing bitter kami dahil tapos na rin kami sa pag-aaral'
Napatingin naman ako kay Veda na halos lahat ay binabati ng lahat at napapangiti na lang ako dahil medyo nagiging okay na rin siya at sana tuluyan na rin siya makapag-move on.
Niyakap siya ng parents niya at saka ni Shawn at Vanessa. Nagulat naman ako ng biglang may kumalabit sakin at si Mommy at Daddy pala. Kakauwi lang nila dito sa Pilipinas bago pa ang graduation namin.
Pareho naman nila akong niyakap."Congrats anak"Nakangiting bati sakin ni Daddy kaya napangiti na lang ako.
"Thanks dad"Sagot ko naman. Bigla naman nagsalita si Mommy na nasa tabi ko kaya napatingin naman ako sa kanya.
"I'm so proud of you my son"Bati rin ni Mommy at bigla na lang siya naiyak kaya natawa na lang ako.
"Wag ka ng umiyak mom hahaha! By the way, thank you for greeting me and kay daddy"Nakangiti kong sabi kaya ako naman ang yumakap sa kanila at hindi ko naman maiwasan maiyak na lang din na may ngiti sa labi.
Tears of joy!
Bumitaw na ako sa pagkakayakap sa kanila ng bigla naman dumating si Soo at binati niya ako.
"Congrats Bryce!"Bati ni Soo laya napangiti na lang din ako.
"Thank you po"Sagot ko naman habang may ngiti sa labi. Dumating din naman si sir Jaime at saka binati rin ako at ganun din si sir Manuel.
At halos lahat ng mga pamilya ng mga kaibigan ko sy binati kami!
d^__^b
Pagkatapos naman nila ako i-congrats lahat ay napatingin na lang ako kay Veda at napangiti na lang ako. Nakatalikod siya sakin kaya naman tinawag ko siya.
"Lia?"Tawag ko sa kanya dahilan para mapalingon siya sakin at saka ngumiti.
"Congrats!"
–
PLEASE DON'T FORGET TO
VOTE, COMMENT & FOLLOW!Thanks a lot!!
d^^,v
YOU ARE READING
Dating with a gangster (Season two)
Fiksi RemajaSeason 2 ongoing 'Dating with a gangster'