One Night With My Boss (COMPLETED)

Chapter 20

LAKAD-TAKBO ang ginawa ni Maverick para lamang mabilis na maka-punta sa Apartment ng sekretarya. Hindi ito pumasok ngayong araw. Buong mag-damag siyang bina-bagabag pero hindi niya alam kung bakit. Kanina niya pa bina-balak na puntahan ang sekretarya ngunit ang dami niyang tinrabaho sa kadahilanang hindi nga pumasok ang kanyang sekretarya kaya wala siyang katulong sa mga gawain niya.

Nang makarating siya sa tapat ng apartment ng sekretarya ay agad siyang kumatok. Ilang beses na siyang kumatok pero walang nagbu-bukas niyon, para bang walang tao sa loob niyon. Mabilis na binulabog nang kakaibang kaba ang kanyang dibdib.

"No. Nasa loob siya. She's just asleep. Yeah, she's just asleep."

Pinilit niyang patatagin ang sarili dahil ayaw niyang isipin na wala ito sa loob at hindi man lang nag-paalam sa kanya. He get his spare key of his secretary's apartment and open it. He stunned when he saw that all lights are off.

"No, tulog siya. Tulog na siya, kaya patay na ang ilaw." sinindihan niya ang ilaw at ganun na lamang ang pagka-buhay nang kanyang loob nang makitang walang pinag-bago sa bahay nito.

"I told you self, she's just asleep." nakangiti niyang tinahak ang k'warto nito.

He starting to remove his business suit, so that he could sleep beside his sexytary. Nang makarating sa k'warto ay dahan-dahan niyang binuksan iyon dahil baka magising ang sekretarya niya. He silently walk beside the bed.

Umupo siya sa gilid niyon, madalim ang k'warto nito kaya hindi niya ito makita. Inangat niya ang kamay para haplusin ang mukha nito ngunit wala siyang makawakan. Nilandas niya kamay para makapa ang bawat gilid ng kama ngunit wala siyang mahawakan.

He immediately turn on the lamp shade. Bumungad sa kanya ang kamang walang sino man ang naka-higa.

"Maybe she just buy something outside." pilit niyang pinapa-tatag ang sarili ngunit hindi niya na magawa!

He walk towards his secretary's closet. Agad niyang binuksan iyon tumambad sa kanya ang walang laman na kahit anong damit.

Para siyang nanlumo sa nakikita. Hindi siya naniniwala.

"No, she visit her parents. Yes, she visit her parents again." Naluluha niyang sabi.

"I should book a flight now, I'll follow her." pagka-sabi niyon ay tumalikod siya at akmang lalabas na nang mahagip ng mata niya ang puting papel na nasa sahig malapit sa kama. Marahil ay nahulog ito nang kapain niya iyon kanina.

He picked it up and open. He immediately regret why he open that paper. It's a note. A note from his secretary. Agad bumuhos ang luhang kanina pa niya pinipigilan habang binabasa ang liham na isinulat nito para sa kanya...

Dear: My dear Philandering Boss,

Maybe if you'll see this note, I'm pretty sure I'm gone. I went to a place where i can think and have a peaceful life. Masakit man pero alam ko sa sarili ko na hindi ako magkakaroon ng kapayapaan sa'yo.

I know it's rude, not saying a personal goodbye to my boss. Sorry, i really don't want to see you. I'm not going to lie at you, eto na ang huli kaya sasabihin ko na ang totoo.

I know kahit na maging tayo, hindi tayo magiging masaya kung ang gusto nang ina mo ay si Andrea. Hindi ako manhid Maverick, ramdam ko na ayaw sakin ng ina mo kahit na hindi niya pa ako nakikilala. Dahil botong-boto na siya sa Andrea na iyon.

Oo, narinig ko. Hindi man lahat, pero sapat na para malaman ko na pati ikaw ay gusto siyang pakasalan. Wala lang ba sa'yo ang lahat? Pinag-laruan mo lang ba ako? Sawa ka na ba sa akin? Yan ang mga tanong na paulit-ulit pumapasok sa isip ko sa t'wing naiisip ko na pumayag ka na magpa-kasal kayo. Ano pa bang magagawa ko? Pumayag ka na e. Anong laban ko? Wala. Isa lang naman akong sekretarya.

Hanggang dito na lang siguro tayo, hindi man natapos na may saya, at least nasimulan natin. Sana maging masaya ka sa piling niya. Sana hindi mo ako maka-limutan, sana hindi mo kalimutan na dumaan ako sa buhay mo. Kasi ako, hindi kita makaka-limutan lalo na at nagbigay ka nang isang bagay na maa-alala ko t'wing titingin ako rito.

H'wag mo na ring balaking hanapin ako, hindi mo naman ako makikita. Kahit sa probinsya ko pa ni anino ko ay wala kang makikita. Boss, may sasabihin ako.....

Mahal kita......

~Ms.Sexytary Grey"

Lumuluhang niyukom niya ang kamao dahilan para malukot ang papel nahawak niya. Nanghihina man ay tumakbo siya palabas nang apartment nito.

Sumakay siya sa kanyang sasakyan at minaneho ito patungo sa bahay ng taong sumira sa kanila.

Nang maka-rating siya roon ay agad siyang pumasok sa bahay na iyon at walang sabi-sabing tinungo kung nasaan ang taong pakay niya.

"Son? What's the matter? Is ther--"

"Look what you've done, Mamá! Dahil sa kagustuhan mong ikasal ako sa babaeng hindi ko naman gusto ay iniwan ako nang babaeng mahal ko." hindi siya lumuluha sa harap ng ina simula nang mag-binata siya, ngunit sa mga oras na iyon at umiyak siya sa harap nito dahil pakiramdam niya ay may nawala sa kanya kaya ganun na lamang kasakit para sa kanya.

"Son.. I'm sorry, i didn't know. I'm sorry." lumapit ito sa kanya at inalo siya. "If you have told me earlier, I'm going to accept her wholeheartedly. Why didn't you tell me? Where she is? Let me meet her." tumulo nanaman ang luha niya bago buong pait na sinagot ang tanong nito.

"She leave me, Mamá. She leave me."

-----------------GimmieFries----------------