One Night With My Boss (COMPLETED)

Chapter 19

MASAYANG pumasok si Zoe nang umagang iyon. Na-isipan niya na agad ng sabihin sa binata ang kanyang pagda-dalang-tao. Kina-kabahan siya ngunit mas nangingi-bawbaw ang pagka-sabik na makita ang magiging reaksyon nito. Hindi na siya makapag-hintay.

Malawak ang ngiting nilalandas niya ang daan patungo sa kanilang opisina. Nang makarating sila roon ay nakita niyang bahagyang naka-awang ang pinto. Nabitin ang dapat pag-bukas niya nang pinto nang maka-rinig nang hindi pamilyar na tinig.

"I want you to marry Andrea, son. Marry her, please." natulis sa kinatatayuan si Zoe nang narinig niya iyon. Hindi siya makagalaw pero isa lang ang hinihiling niya sa kanyang isipan.

'H'wag kang papayag, wa--'

"Okay, i'll marry her." agad umalpas ang luhang nangga-galing sa mata niyang puno nang sakit.

Nasasaktan siya! Bigla na lamang nilukob nang poot ang kanyang puso.

'Iiwan niya na ako? Pagka-tapos niya akong buntisin, iiwan niya lang ako.'

Walang ingay na lumayo si Zoe sa lugar na iyon. Nababalot nang mga iba't-ibang katanungan ang isipan niya. Pinag-laruan lang ba siya nito? Pero sabi nito ay gusto siya nito! Kasinungalingan lang ba iyon?

Patuloy lamang sa pagla-lakad si Zoe hanggang sa maka-labas siya nang kumpanya nila. Nag-lakad siya pero hindi niya alam kung saan siya papunta. Hinayaan niya lang ang paa niyang mag-lakad kung saan nito gusto. Habang nagla-lakad siya ay walang tigil sa pag-tulo ang mga luha niya. Isa lang ang hiling niya nang mga oras na iyon. Gusto niyang malayo sa lugar na iyon. Malayo sa boss niya. Malayo sa kung saan. Naramdaman niyang may biglang humigit sa kanya.

"Zoeng! Ano ba ang ginagawa mo? Muntik ka na--" napa-tingin siya sa taong iyon dahilan para ma-putol ang sasabihin nito.

'Warren? Bakit siya narito?' tanong niya sa isipan.

"Warren...." wala sa sariling niyakap niya ito at doon umiyak. Kailangan niya nang taong malalapitan ngayon.

"Zoeng? Umiiyak ka ba? Anong nangyari?" naga-alalang tanong nito ngunit hindi niya ito masagot, sa halip ay iba ang sinabi niya.

"Ayoko dito, ilayo mo ako rito. Warren, nakiki-usap ako sayo.." patuloy lamang siya sa pag-iyak sa dibdib nito. Hanggang sa nawalan siya nang malay.

NAGISING si Zoe sa isang k'wartong hindi pamilyar sa kanya. Tumayo siya agad sa ina-akalang nasa ibang lugar siya.

"Zoeng? Gising ka na pala." anang tinig na kakapasok lang.

"Warren? Anong ginagawa mo rito? Nasa probinsya ka di'ba?" takang tanong niya rito.

"Sabi ko naman sa'yo, susunod ako. Balak sana kitang surpresahin sa trabaho mo kaso ako pa pala ang masu-sorpresa dahil makikitang kitang umiiyak habang nagla-lakad sa kalasada na hindi alam na muntik ka nang mahagip nang sasakyan." may sarkastiko ang tinig nito pero hindi niya iyon pinansin dahil agad nanubig ang mga mata niya.

"Wala lang yun, wala naman akong problema. Wala talaga." hindi niya alam kung nababaliw na ba siya. Dahil tinatanggi niya ang na wala siyang problema kahit lumuluha naman siya.

Lumapit ito sa kanya at niyakap.

"Ano bang nangyari?" kahit ayaw niyang mag-salita ay kailangan niyang ilabas ang hinanakit niya. Kinwento niya rito ang lahat-lahat. Mula sa nangyari sa kanila hanggang sa ngayong pagbu-buntis niya.

"B-buntis ka?" gulat na tanong nito na ikina-tango niya lang. "Hi-hindi ba siya tanggap ng boss mo? Kaya ka ba umiiyak?" umiling siya at inalala ang narinig kaninang umaga, agad uminit ang gilid nang mata niya at kumawala ang hindi maubos-ubos na luha.

"Ikakasal na siya sa iba. Magpa-pakasal na siya. Anong laban ko?" nanginginig niyang sambit.

"Hush. H'wag ka nang umiyak." Pagpapagaan nito nang loob niya na agad namang gumana. Nang kumalma na siya ay nag-salita ulit ito. "Anong balak mo?" walang pagda-dalawang-isip na sinagot niya ito.

"Gusto kong lumayo. Malayo sa lugar na'to. Malayo sa kanya. Matutulungan mo ba ako?" may umaasa sa kanyang mata na tinignan ito.

"Gusto mo bang umuwi sa probinsya?" sabi nito na agad niyang ikina-iling.

"Ayaw ko munang malaman nila Nanay at Tatay. Tsaka na, pag-maayos na ang lahat." ngumiti ito at tumango. "Tutulungan mo ba ako?"

"Oo naman, malakas ka sakin e." napa-ngiti siya sa sinabi nito.

"Saan mo naman ako dadalhin?" tanong niya rito.

"Secret." agad na lumukot ang mukha niya.

"Kung pupunta tayo nang ibang bansa, mabuti pang h'wag mo na akong tulungan." reklamo niya rito.

"Ikaw naman itong gustong lumayo! Tinutulungan lang kita. Ang dami mo nang pera, pero kuripot ka pa din." napa-ngiti na lamang siya rito.

Nakaka-gaan ng loob na may handang tumulong sa kanya. Gumaan lamang ang loob niya pero alam niyang hindi niyon nabawasan ang sakit at poot sa puso niya.

Inayos ng kanyang kaibigan ang sarili nitong gamit. Hindi pa naman iyon karamihan dahil kaka-lipat lamang nito. Mabuti na lamang ay mag-hahanap pa lang ito nang trabaho kaya wala itong maiiwan na trabaho.

Nang matapos itong mag-ayos ay inaya na siya nitong umalis para tumungo sa kanyang apartment building. She didn't notice that he already booked a flight for them. Maybe he booked online.

Nang makarating siya sa tahanan ay kinuha niya lamang ang mga kailangan niya. Alam niya sa sarili niyang hindi na siya makaka-balik rito muli at sa oras na malaman nang boss niya na wala na siyang sekretarya ay hahanap ito nang bagong sekretarya at iyon naman ang titira rito sa apartment niya.

Bago siya umalis ay gumawa siya nang liham para rito kahit alam niyang hindi naman siguro ito maga-abalang pumunta sa apartment niya para hanapin siya dahil laro lang naman para rito ang lahat.

Inaya niya nang umalis si Warren at tinungo na nila ang daan papuntang airport.

Gusto niyang ipag-laban ang anak niya. Buntis siya! May karapatan itong malaman iyon. Pero pinanghi-hinaan siya nang loob dahil sapat na sa kanya ang mga narinig mula sa ina nito. Ayaw siya nang ina nito, mas gusto nito si Andrea kaysa sa kanya.

Kaya anong laban niya? Sinang-ayunan na rin naman nito ang ina nito na gusto nitong makasal sa higad na iyon.

The moment she hop in on their designated plane. That is the time when she bid her goodbye.

'Goodbye My dear Philandering Boss.'

-----------------GimmieFries----------------