One Night With My Boss (COMPLETED)

Chapter 28

TAHIMIK lamang si Zoe habang tinatahak nila nang boss niya ang daan kung nasaan ang kaibigan nito. The moment he said that he loved her, she can't compose any kind of words. Like her tongue was taken away from her mouth. She can't speak any kind of words.

"Hey, Man! You're late. It was supposed to be 3 o'clock right? So, what--" napatigil ito sa pagsasalita nang mapansin siya nito sa likod ng boss. "Zoe?"

Bahagya siyang yumukod dito bilang pagbati. Ayaw niyang maglabas ng kahit anong salita dahil siguradong bibirahin siya nito.

"Whoa! What the fuck, man? How did you found h--"

"Why did you set an appointment? I don't want to talk to you. Please, let's this nonsense conversation." walang buhay na putol nito sa sasabihin ni Estivan.

"Man! Why are you so harsh? Are you having a bad day." hindi niya alam kung concern ba ito sa kaibigan o nangaasar. Base sa ngisi nito ay nangangasar ang gago.

"Shut up, Estivan!"

"Hey! It's Ivan, not Estivan! The fuck man!" napailing na lamang siya sa pagiging asar talo nito.

Nagsimula na ang dalawa sa paguusap habang siya ay nasa gilid lang ng boss. Kapag may tinatanong ito ay iyon lamang ang isasagot niya

Hindi rin nakatakas sa paningin niya ang mapanuring tingin sa kanya ni Estivan.

'Aish. Ang lalaking ito talaga!'

Nang matapos ang paguusap nila ay pinauna siya nang boss niyang sumakay sa kotse dahil may paguusapan pa raw ang dalawa ng saglit.

'Ano kaya ang paguusapan nila?'

"FUCK MAN! What did you do? How did you do that? Is this a fucking destiny or you planned all of this. God! Man! You're so--"

"Shut the fuck up, Estivan!" inis na sambit ni Maverick sa kaibigan. "What do you want? What is that 'private' thingy that you don't want to heard by my secretary?" pinagdiinan niya pa talaga ang salitang 'private'.

"First of all, It's Ivan not Estivan."

"Estivan." pagtawag niya rito.

"Ivan, Man!"

"Estivan."

"Fuck! Fuck you! Fuck you, Grey!" kulang na lamang ay suntukin siya nito sa inis. Napabuntong hininga ito bago nagsalita ulit. "So as i was saying, how to be you?" napataas ang kilay niya sa sinambit nito.

"You, and your nonsense question. Stop pestering me." ani niya at tinalikuran ito. Akala niya naman ay importante, may pa-private-private pa itong nalalaman.

Narinig niya pang tinawag siya nito pero hindi niya ito nilingon. Agad siyang sumakay sa kotse nang makarating doon at minaobra ito pabalik sa kumpanya niya.

Buong byahe silang hindi naguusap hanggang sa makarating sila sa kumpanya niya. Hindi niya maiwasang isipin ang sinabi nito sa kaniya sa sulat na iniwan nito sa kaniya.

'Mahal kita.'

Iyon ang pinanghahawakan niya kahit na may pamilya na ito. Sabi nito, mahal siya nito. Iyon din ang dahilan kung bakit siya umamin. Dahil naniniwala siyang mahal siya ni Zoe, pero hindi niya inaasahang iiwasan siya nang dalaga!

'Is it a bad move to confess what is my true reason?' ani niya sa isip na ikinailing niya. Sana pala ay hindi niya nalang inamin kung ganito pala ang kalalabasan.

Nasa unahan ang sekretarya niya habang sila ay naglalakad. Nasa kalagitnaan sila nang paglalakad sa lobby ng may sumigaw.

"Mama! Mama! Mama!" pamilyar sa kaniya ang cute na boses na iyon kaya napalingon siya.