Bitch Boss | Taekook

4.Bölüm: "Bu iğrenç Jungkook."

4.Bölüm: "Bu iğrenç Jungkook."

-

Üzerindeki kırmızı dar elbise ve kırmızı rujuyla birlikte gerçekten güzel bir kadındı Kim Yeri. Fakat bu güzellik sadece dışı için söylenebilirdi. Çünkü bakışları ve yürüyüşü, içindeki fesatlığı belli edercesineydi. Birkaç gün önce gördüğüm haberde de, şimdi de hiç sevmemiştim bu kadını.

"Buyurun?" dedim sorarcasına yüzüne bakıp. Konuşmamla aşağılayıcı bakışları yüzümde yerini bulurken maşalı saçlarını geriye attı ve dolgulu dudaklarını oynatarak cevap verdi.

"Taehyung'a geldim. Seni ilgilendiren bir şey değil yani."

"Pardon? Ben Bay Kim'in sekreteriyim. İşe yeni başlamam ilgilendirmediği anlamına gelmez. Bekleyin haber vereyim."

"Tatlım, haber vermene gerek yok. Taehyung beni her zaman kabul eder." demiş ve bir şey dememi beklemeden Bay Kim'in odasının kapısını açmıştı. Hızla ben de peşinden girerken Kim Yeri'ye fırsat vermeden konuşmaya başladım.

"Bay Kim, girmemesini söyledim ama beni dinlemedi."

Bay Kim kaşları çatılı bir şekilde yanımdaki sinir bozucu kadına bakmış ve "Onu neden dinlemiyorsun? Her istediğinde odama girme yetkisine sahip olduğunu ne düşündürdü acaba sana?" demişti oldukça sinirli bir şekilde. Kadının kızarması hoşuma giderken belli etmeden gülmüştüm.

"Bu da ne demek Taehyung? Yataktayken öyle demiyordun ama."

Söylediği şeyle ben öksürük krizine girerken Bay Kim iyice sinirlenerek konuşmuştu.

"Tek gecelik bir şey olduğunu söylemiştim sana Yeri. Uzatmanın gereği yok. Sakın bir daha buraya geleyim deme. Çık bu odadan şimdi."

Kadın iyice kızarıp bozarırken yumruklarını sıkmış ve "Öyle olsun Taehyung." diyerek odadan çıkmıştı. Arkasından şaşkınca bakarken Bay Kim burada olduğumu hatırlar gibi bana bakmıştı.

"Ah, üzgünüm. Bu konuşmaya tanık olmanı istemezdim Jungkook."

"Sorun değil Bay Kim. Kimseye söylemem ben zaten. Hiç şüpheniz olmasın."

Onaylar anlamda kafasını sallayarak saate bakmıştı. "Öğle arası gelmiş bile. İstersen şirketin yemekhanesinde yemek yiyebilirsin. Ücretli değil."

"Tamam Bay Kim. Şey, nerede acaba yemekhane?"

"Ben de oraya gidiyorum zaten. Benimle gel."

Onayladığımda ikimiz birden odadan çıkmıştık. Biraz heyecanlıydım fakat nedenini bilmiyordum. İlk gün olduğu içindir herhalde. Asansöre binip -1'e bastığında inmeye başlamıştık. Şu an sessiz bir ortamda yalnız olduğumuz için gerilmiştim biraz.

"Alışabildin mi şirkete? Nasıl buldun?"

Birden konuşmasıyla korkuyla yerimde zıplarken bana güldüğünü duymuştum. Hiç komik değildi tamam mı?

"Alıştım Bay Kim. Ve çok güzel, çok sevdim."

"Güzel." diyerek kafa salladığında asansör durmuştu. Kapılar açılırken önce benim geçmem için elini öne doğru uzattığında utanarak teşekkür etmiş ve çıkmıştım. O da benim ardımdan çıkarken yemek almak için sıraya girmiştik.

Açıkçası Bay Kim'i daha farklı biri olarak bekliyordum. Beni şaşırtmıştı. Yani genelde şirket CEO'ları sinir bozucu, insanlara sert davranan, hiç sevmediğim tipler olurdu. Fakat Bay Kim öyle değildi. Bana oldukça yumuşak davranmış, elinden geldiğince yardımcı olmuştu. Bir de yemeği bir restaurantta falan yiyeceğini düşünmüştüm. Şirketin küçük yemekhanesinde yemesi garip gelmişti bana.