Bitch Boss | Taekook

23.Bölüm: "Eminim çok yakışacaktır sana."

23.Bölüm: "Eminim çok yakışacaktır sana."

-

Pikniğin geri kalanı benim açımdan oldukça güzel ve eğlenceli geçmişti. Biraz önceki kıskançlığımı unutup Bay Kim'le güzelce sohbet edip bir şeyler yemiştim. Kıskandığım kızla da aralarında bir şey olmadığını öğrenmiştim zaten. Bir sorun yoktu yani.

Şimdiyse ben Bay Kim'in arabasındaydım ve birlikte eve dönüyorduk. Piknik biraz önce bitince herkes evlere dağılmıştı.

"Eğlendin mi piknikte?"

"Evet Bay Kim, oldukça güzeldi." dedim küçük bir tebessümle birlikte. Aynı şekilde o da gülümserken "Güzel." dedi. "Senin için yaptım o pikniği, tabii beğeneceksin."

"Ne, benim için mi?" dedim şaşkınca ona dönerken.

"Oh, şey yani evet. Yarın stajın bitiyor ve sen gitmeden önce küçük bir şey düzenlemek istedim."

Biraz çekingen bir şekilde mırıldanırken içimden gelen tek şey kahkaha atmaktı çünkü benim için yapmıştı bu pikniği. Resmen benim için! İstemsizce sırıtırken Bay Kim'e döndüm yavaşça.

"Ben teşekkür ederim Bay Kim. Benim için böyle bir şeyle uğraşmanız gerçekten çok güzel."

"Ne demek. Önemli olan senin mutluluğun. Bunu da başardığıma göre tamam o zaman, sorun yok."

Sessizce kıkırdamaya çalışırken o da bana dönüp güldüğümü görmüş ve "Ne? Ne var ya ne gülüyorsun?" demişti tatlı bir sinirle. Fakat sinirli bir adamdan çok tatlı bir bebeğe benziyordu.

"Hoşuma gitti sadece. Kimse benim için böyle bir şey yapmazdı ama siz yaptınız. Gerçekten çok teşekkür ederim."

O da bana kocaman gülümsediğinde güzel bir sohbet eşliğinde yola devam etmiştik.

🐰

Akşama doğru Bay Kim'le vedalaşıp eve gelmiş, olanları detaysız bir şekilde Jimin Hyunglara anlatıp odama dönmüştüm. Yatağa yatıp gün boyu olanları düşünürken sırıtıp duruyordum. Evet önce onu kıskanıp gerçekten çok üzülmüştüm ama o benim kırıldığımı bile anlamadan güzel davranışlarıyla kendini bana hemen affettirmişti. Tabii bu olanlardan onun haberi yoktu ama olsun.

Saat henüz çok geç olmadığı için uyumayarak telefondan dizi izlemeye karar vermiştim. 4-5 bölüm izlediğimde zaman hızla geçip gece olmuş ve uyumak için gözlermi kapatmıştım.

🐰

Sabah hızlı bir şekilde hazırlanıp şirkete gelmiş ve masama oturmuştum. Her ne kadar aklıma getirmek istemesem de bugün şirketteki son günümdü. Ne yapacağımı bilmiyordum. Bay Kim'i bir daha nasıl göreceğimi ya da onun beni görmek isteyip istemeyeceğini bilmiyordum. Tek bildiğim gerçekten çok üzgün olduğumdu.

Sıkıntıyla gözlerimi kapatıp kafamı eğdiğimde asansörün bu katta durduğunu belirten bir ses geldi. Kafamı kaldırıp kim olduğuna bakarken yaşlı bir adam olduğunu fark etmiştim. 65-70 yaşlarında gibi gösteren yaşlı adam ağır adımlarla yanıma gelmiş ve oldukça şirin bir şekilde gülümsemişti.

"Merhaba, kime bakmıştınız acaba?"

"Taehyung'un dedesiyim ben. Bugün havaalanına gelip beni alacağını söylemişti ama gelmedi eşek sıpası."

Son söylediği şeyle istemsizce kıkırdarken onu incelemeye başladım. Bay Kim ona gerçekten de benziyordu.

"Ben Bay Kim'e haber vereyim o zaman." diyerek yerimden kalacaktım ki "Dur bakalım." demişti. Şaşkınca ona döndüğümde bir elini omzuma koyup konuşmaya başladı.