Bitch Boss | Taekook

41.Bölüm: "İsteyerek yapmadım."

41.Bölüm: "İsteyerek yapmadım."

-

Taehyung'un göğsüne kafamı yaslamış uzanırken içimde garip bir heyecan ve mutluluk vardı. Evet, kalçam çok fena acıyor ve ağrıyordu ama yine de mutluydum işte. Aşık olduğum adamla fazlasıyla ateşli bir şekilde sevişmiştik ve bu hayallerimin dahi ötesindeydi. Ayrıca Taehyung'un kıskandığında neler yapabileceğinin de en büyük örneğiydi.

"Güzelim eve gidelim mi? Duş almamız gerekiyor."

Söylediği cümlelerle kafamı sallayarak göğsünden kalktım ve tam kalkacakken kalçamdaki acıyla inleyerek geri oturdum. Taehyung kahkaha atarken somurtarak ona bakmıştım.

"Ne gülüyorsun ya? O an üstünde hayvani bir güç falan vardı herhalde. Yoksa bu kadar acımasının imkanı olamaz."

Sızlanır şekilde söylediklerimle gülmesi iyice artarken önümde eğilip yüzümü elleri arasına aldı ve saçlarımı alnımdan çekerek uzun bir öpücük bıraktı.

"Üzgünüm bebeğim, bir dahaki sefere nazik olmaya çalışacağım."

Sırıtarak dedikleriyle omzuna küçük bir yumruk atarken o ayağa kalkmış ve yerdeki kıyafetlerini giyinmeye başlamıştı. Ben de kalkınca hissedeceğim acıdan dolayı öylece yerimde oturuyordum. Taehyung durumumu anlamış olacak ki kıyafetlerimi alıp yanıma gelmiş ve beni giydirmeye başlamıştı. Önce boxerı daha sonra da pantolonu giydirirken kalçama hafif bir şaplak atmayı da ihmal etmemişti.

"Taehyung ben bu gömleği nasıl giyeceğim?" diye sordum sevişme esnasında yırttığı gömleği göstererek. Cidden nasıl başarmıştı bunu? En sevdiğim gömleğimdi ve üstelik çok pahalıydı!

"Ceketimi sen giy, önünü de kapatırsın. Bizim çalışanlar bayağı bir yavşak, seni çıplak görmesinler."

Bizim çalışanlar derken Jiwoo'yu kastettiğini anlayıp güldüm. Kızın sevgilisi vardı ama yine de kıskanıyordu işte. Kafamı sallayıp onu onaylarken ceketini giymiş ve önünü kapatmıştım. Taehyung beni süzerken ben de kendimi inceledim. Siyah kaliteli ceketi ondan biraz daha yapılı olduğum için üzerime tam oturmuştu.

"Sana daha çok yakışması haksızlık ama."

"Kıskanma sevgilim." diyerek sırıttığımda dudaklarını büzmüş ve belimden tutup kendine çekerek dudaklarıma sert bir öpücük bırakmıştı. Bir an dengem şaşsa da toparlanabilmiş ve odayı incelemiştim.

Deri koltuk ve masa yerlerinden kaymış, yamuk bir biçimde duruyorlardı. Ayrıca koltukta ve zeminde menilerimiz duruyordu. Bu görüntü utançla yutkunmama neden olurken Taehyung'a dönmüştüm.

"Odayı temizleyecek miyiz?"

"Gerek yok, çalışanlar halleder."

"Ama şey var." diyerek utanarak konuştuğumda anladığı halde sırf daha çok utanmam için "Ney?" diye sormuştu. Sırıtarak yüzüme bakıyordu.

"Şey işte Taehyung, utandırmasana beni ya!"

"Bunu daha demin 'Daha hızlı ol Taehyung' diyen kişi mi söylüyor gerçekten?"

Kızaran yanaklarımla oflarken "Tamam, sus." diyip bacağına hafif bir tekme attım ve daha fazla utanmamak için hızla kapıya doğru yürüdüm.

Fakat bir sorun vardı. Kalçam çok fena acıyordu ve yürüdükçe sanki hâlâ içimdeymiş gibi hissediyordum.

Taehyung'un kahkahalarını duymaya başlarken "Hayvan herif!" diye bağırdım. "Bir dahaki sefere ben üstte olacağım."

"Aynen bebeğim, ondan."