Aşᴋ Vᴀʀ Lᴀɴ!!! (Zᴏʀʟᴜ'ɴᴜɴ Zᴏʀᴀᴋɪsɪ) TAMAMLANDI√

5. Bölüm👉Karşıma Çıkma

Medyada ki şarkı sizleri bekliyor☺
Keyifli okumalar❤

Uçaktan inen çift valizleri alarak bir taksiye bindiler. Tabii bu arada Zorlu, tanınmamak için gözlük, şapka ve ek olarakta maske takmıştı.

Her an her şey olabilirdi ve Zorlu, şu yanındaki çirkin kızla görüntülenmek istemiyordu.

Zorlu'nun yanında hep güzeliği ile insanı büyüleyen kadınlar olurdu ve bu çirkin kızla görüntülenmesi imajını sarsabilirdi.

Zorlu, nerdeyse iki gündür kapalı olan telefonunu eline alıp açtı. Ve açmasıyla bir sürü bildirim geldi.

Teyzesi'nin evinde şarj etmişti ama telefonu açacak vakit bulamamıştı.

E haliyle olaylar üst üste gelince açamamıştı. 57 tane cevapsız arama 20 tane de mesaj vardı ve bunun büyük çoğunluğu Doğan'dan geliyordu.

Diğerleri ise diğer tanıdıklardan arkadaşlarından falan gelmişti.

36 defa aramıştı 15 tane de mesaj atmıştı. Zorlu mesajlara girip okumaya başladı. Doğan'dan gelenleri:

"Nerdesin?",
"Telefonunu aç",
"Telefonun neden kapalı?",
"Gittiğin her yerde bir olay çıkartıyorsun",
"O üstündeki kız kim?",
"Çabuk dön bir açıklama yapman gerek",
"Telefonunu aç lanet olası seni geberteceğim, Zorlu"  vb. mesajlar atmıştı Doğan.

Oflayarak son aramalardan Doğan'ı arayıp telefonu kulağına götürdü.

Dalga ise ilk defa geldiği bu şehirde etrafına hayranlıkla bakmakla meşkuldü.

Gerçekten de İstanbul çok güzeldi.

Etrafına hayranlıkla bakan Dalga, Zorlu'nun sesiyle kendisiyle konuştuğunu sanıp tedirgin oldu.

Ama telefonda biriyle konuştuğunu anladığında rahatladı.

Neden tedirgin olmuştu, bilmiyordu ama Zorlu'dan çekindiği kesindi.

Çünkü onunla zoraki bir şekilde evlenmişti ve adamın kendisine dedikleri ise aklından hiç çıkmıyordu.

Ve Dalga,  Zorlu'nun dediklerinde sonuna kadar haklı olduğunu düşünüyordu kendince.

Bu düşünceyle gözleri doldu. Gözlerini kırpıştırarak ağlamamaya çalıştı.

Birkaç çalıştan sonra açılan telefondan Doğan'ın sesi duyuldu.

"Alo Zorlu neredesin, neler oluyor? Yine magazin haberlerine çıkmışsın. Herkes senin nerede olduğunu soruyor, telefonlarım  susmuyor..."  Doğan'ın susmayacağını anlayan Zorlu sözünü kesip "her şeyi anlatacağım ama benim eve gel" dedi ve arkadaşının "tamam" demesi ile telefonu kapatıp arkasına yaslandı.

Yanındaki kızı da yok sayıyordu.  Neyse ki birkaç ay sonra boşanacaklardı. Taksinin durmasıyla arabadan inip taksicinin valizleri çıkarmasını beklediler.

Valizleri alıp taksicinin parasını ödeyip eve doğru yürüdü, Zorlu.

Dalga ise sessizce genç adamı takip ediyordu. Asansöre binip katın düğmesine bastı ve yanındaki kıza baktı.

Hiç sesi soluğu çıkmıyordu. Başı eğik  kıza bakarak konuşmaya başladı.

 "Ben evdeyken odandan çıkma! Seni görmek istemiyorum. 3 ay sonra da boşanacağız zaten. Sonra sana bir ev alırız orada kalırsın ama şu an 3 ay evli kalmamız lazım İstanbul'a alışman için. Teyzem istedi. Yoksa seninle bir saat bile evli kalmam. Sen okul açılana kadar hiç dışarı çıkma. Etraf paparaziler ile kaynıyor. Bir de başıma bu belaya açma"