Aşᴋ Vᴀʀ Lᴀɴ!!! (Zᴏʀʟᴜ'ɴᴜɴ Zᴏʀᴀᴋɪsɪ) TAMAMLANDI√

12. Bölüm👉Kuzenim Sayılır

Medyada ki şarkıyı açınn☺Biliyorum söylememe gerek yok fakat söylemesem olmaz. İçimde kalmasın😉😇😆😃
Keyifli okumalarrr😘

Batı, Hümeyra, Seray, Utku ve Doğan birbirine bakakaldılar.

Bunların arasında ne vardı?
Ve bu kız kimdi?

Akılları cevapsız sorular ile doluyken Batı, bu cevapsız sorulara son verme amacıyla ikilinin kendilerini fark etmesi için boğazını temizliyormuşcasına bir ses çıkardı.

Zorlu ve Dalga kendilerine gelip sesin geldiği yöne döndüklerinde Batı, konuşmaya başladı.

Zorlu'ya bakarak "Zorlu, bize neler olduğunu anlatmayı düşünüyor musun? Ve ayrıca bu kız kim?" dedi.

Zorlu ile konuşup Dalga'yı üçüncü plana attığı ise bir gerçekti.

Bu hareket ile üzülen Dalga, başını eğdi.

Kendisinin sakarlığı yüzünden Zorlu'nun başı derde girmişti ve Zorlu gelip ayrıca kendisini uyarmış, karısı olduğunu arkadaşlarının bilmemesi gerektiğini söylemişti.

Zorlu, Batı'nın sorduğu sorular ile ne cevap vereceğini bilemedi ve Doğan'a bir bakış fırlattı.

'Bilmiyorum' dercesine dudaklarını büzdü Doğan.

"Şey..." diye söze başlayan Zorlu, ne diyeceğini bilemiyordu.

Dalga'nın konuşması ile yan tarafına dönüp karısına baktı.

"Ben Zorlu'nun akrabasıyım" diyen Dalga'ya cevap Utku'dan gelmişti.

"Tam olarak neyi oluyorsun?" diyen Utku ile pür dikkat kızın vereceği cevabı odaklanmışlardı.

Doğan ve Zorlu ise çok şaşkınlardı. Doğan, rahatlarken Zorlu; sevinsem mi, üzülsem mi anlayamamıştı.

Ama  genç kızın bunu kendisini zor durumdan kurtarmak için söylediğini biliyordu.

Dalga, birkaç saniye düşündü. Zorlu'nun sadece teyzesini tanıyordu ama aralarında bir diyalog geçmemişti.

Magazin haberlerinden bildiği kadarı ile Zorlu'nun annesi ve babası vefat etmişti.

Baba tarafı ile ilgili bir şey bilmediğinden anne tarafından Zorlu'nun akrabası olmalıydı ama o Zorlu'nun karısıydı.

"Şey ben Zorlu'nun teyzesinin, kocasının kardeşinin kızıyım"

O kadar uzun anlatmıştı ki herkesin aklı karışmıştı. Hatta Zorlu'nun bile.

Dalga, odada bulunanların bu dediklerini anlamaya çalıştıklarını gördüğünde çok uzun anlattığını ve yine gerektiğinden fazla konuştuğunu düşünerek odadakilerin kafa karışıklığını gidermeye çalışarak "Yani kuzeni sayılırım" dedi.

"Peki, biz geldiğimizde neden odadan çıkmadın" diyen Hümeyra ile "Uyuyordum" dedi.

Bugün o kadar çok yalan söylemişti ki kendisine inanamıyordu.

"Sen, neden evde kuzenin olduğunu söylemedin" diyen Seray'a baktı Zorlu.

"Aklımdan çıkmış sorgulamanız bitti mi?" dediğinde Zorlu, bir soru ile yine karşılaştı.

Batı "Peki, neden burada?" diye sorunca "Üniversite için. Burada kalıyor çünkü ilk defa İstanbul'a geldi tek yakını da benim. Bitti ise sorularınız hadi oturma odasına gidelim" dedi, Zorlu.

Ama herkesin aklında ufak da olsa bir şüphe vardı.

Zorlu'nun onunla nasıl ilgilendiğine, endişelenmesine gözleri ile şahit oldukları için haklılardı.