Aşᴋ Vᴀʀ Lᴀɴ!!! (Zᴏʀʟᴜ'ɴᴜɴ Zᴏʀᴀᴋɪsɪ) TAMAMLANDI√

23.Bölüm👉Yok!

Medya da ki şarkı ile okuyabilirsiniz☺
Keyifli okumalar😇 ve yıldıza basın turuncu olsun(Bölüm sonunda da söyleyeceğim😂)

"Bana abi deme!"

Batı'nın bağırması ile Zorlu, hızlıca koltuktan kalkıp Dalga'nın elinden tuttu ve arkasına çekti.

Karısını koruma içgüdüsüyle dolmuştu.

Batı'ya bakarak "ne cüretle karıma bağırırsın" diye bağırdı.

Karşısındaki kişi yıllardır dostu, arkadaşı şimdi ise kayınbiraderi bile olsa karısına kimse bağıramazdı.

Dalga, önceden Abi deyince kızmayan ama şimdi kızan Batı ile şaşkınla uğrarken, daha aradan saniyeler geçmemişken kendini Zorlu'nun arkasında bulmuştu.

Zorlu'nun sözleri ile kendisine karım diyip koruduğu için sevinsem mi, yoksa bu gidişle kavga çıkacağını bildiğinden üzülsem mi anlamadı.

Birkaç saniyede gelişen olaylar ile Haldun Bey ayağa kalkarken Tamer hiç istifini bozmadı.

Tamer, Zorlu'nun verdiği tepkiler ile ilk şaşırsa da genç adamın Dalga'ya aşık olduğunu anlaması pek de zor olmamıştı.

Batı "O cüreti sen biliyorsun ve karının bana abi demesini istemiyorum. Ben onun abisi miyim"dediğinde Zorlu daha da sinirlenirken Dalga, Batı'nın neyden bahsettiğini anlamadı ve ona abi demesini istemediği için üzüldü.

Haldun Bey "Batı, sarf ettiğini sözlere dikkat et! Ve hemen Dalga'dan özür dile" deyince Batı "özür mü dileyeceğim? Bunu nasıl söylersin baba asıl özür dilemesi gereken kişi sensin" deyip dış kapıya yöneldi.

Tamer de yerinden kalkıp "Batı, haklı" diyerek genç adamın peşinden gitti.

Bu söylenenler ve verilen tepkiler Dalga'yı şaşkınlığa uğratmış ve söylenen sözlere bir anlam verememişti.

Tamer ve Batı'nın çıkıp gitmesi ile Haldun Bey mahcupça Zorlu ve Dalga'ya döndü.

"Kızım...sen onların kusuruna bakma. Sanırım canları birşeye sıkkındı senden çıkardılar. Ben de artık gideyim" deyince Dalga, Zorlu'nun arkasından çıkıp "sanırım ben hatalıyım...Haldun Amca, biraz daha kalsanız" dediğinde Zorlu ve Haldun Bey, Dalga'nın iyilik dolu kalbine bir kez daha hayran kalmışlardı.

Haldun Bey "O, hatalı onun yerine ben özür dilerim ve artık gitmeliyim geç oldu" dedi.

Dalga, yaşlı adamın kendisinden özür dilemesi ile utanırken "özür dilemene gerek yok Haldun Amca" diye mırıldandı.

Yaşlı adamın, kızı kendisine her amca dediğinde canı yanıyordu.

Acıyla gülümseyip "Her şey için teşekkürler. Yemeklerde çok güzeldi. Ellerine sağlık" dedi kapıya doğru yönelirken.

Dalga, gülümseyerek "teşekkür ederim" dedi.

Zorlu ise Dalga ile yalnız kalacağı anı ip ile çekiyordu. Batı'nın sözleri aklına geldikçe de sinirlenmeden edemiyordu.

Haldun Bey ile vedalaştıktan sonra kapıyı kapatıp Zorlu'ya döndü Dalga.

Genç adam "Batı'nın sözlerini kafana takma. Üzülmeni istemiyorum!" dediğinde Dalga'nın kalp atışları hızlandı.

'Üzülmeni istemiyorum' bu kelimeleri Zorlu'nun ağzından duymak için ne derece büyük bir iyilik yaptığımı düşünüyordu ama bulamıyordu.

Gülümseyen genç kız "önemli değil unuttum gitti" dediğinde Zorlu, Allah'a şükretmek ile meşguldü.

'Allah'ım benim gibi bir adama böyle bir eş verdiğin için şükürler olsun' diye dua edip düşüncelerinden sıyrıldı.