Aşᴋ Vᴀʀ Lᴀɴ!!! (Zᴏʀʟᴜ'ɴᴜɴ Zᴏʀᴀᴋɪsɪ) TAMAMLANDI√

20.Bölüm👉İhanetin Sonucu

Medya👆👆👆😉😉😉
Keyifli okumalar, oylarr(yıldızlarr)😘❤❤❤

Sabah gözlerini açan Zorlu, Dalga'yı yanında göremeyince uykuya doyamayan kızın bu kadar erken kalkmasına şaşırdı.

Yataktan kalkıp ortak kullanılan banyoya doğru yöneldi.

İhtiyaçlarını halledip kıyafetlerini giydi ve mutfağa doğru yöneldi. Birlikte sohbet ederek kahvaltı hazırlayan teyzesi ve Dalga'yı gördüğünde yüzünde bir gülümseme oluştu ve "günaydın hanımlar" dedi.

Dalga da "günaydın"deyip gülümsedi. Serpil Hanım, birbirlerine sevgi ile bakan çifte mutlulukla bakıp her şerde bir hayır olduğunu düşündü.

Çapkın, uslanmaz yeğeninin, kalbini bu masum kıza kaptırdığını anladı.

"Günaydın oğlum hadi gel kahvaltı neredeyse hazır" diyerek bakışan çiftin kendilerine gelmesini sağladı.

Kahvaltıdan sonra planladıkları gibi Metin Bey, tarafından Kars'a götürülmüş oradan da uçağa binmişler.

Her ikisinin aklında ise düşünceler mevcuttu.

Zorlu, İstanbul'a gittiğinde ilk iş Haldun Bey'in yanına gideceğini düşünüyordu.

Dalga ise babasının nerede olduğunu ve eğer onu bulursa kendisini kabul edip etmeyeceğini merak ediyordu.

Uçaktan indiklerinde bir taksiyle eve doğru yola koyuldular.

Sonunda evlerine vardıklarında güzel bir duş almışlardı.

Dalga, atıştırmalık bir şeyler hazırlamak için mutfağı yönelirken Zorlu'da telefonda Doğan ile konuşuyordu.

Doğan "döndüğüne göre çekimler seni bekliyor" deyince Zorlu "yapmam gereken birşey daha var onu da halletiğimde çekimlere başlayabiliriz" dedi.

Doğan "bana neler olduğunu anlatacak mısın, bu yapman gereken şey Dalga ile mi alakalı?" diye sordu.

Zorlu "düşüncelerimi kesinleştirdiğimde sana neler olduğunu anlatacağım ama şu an hiçbir şey kesin değil" dedi.

Doğan "tamam neyse hadi görüşürüz tonla işim var" deyip telefonu kapattı.

Mutfağa, Dalga'nın yanına yönelen Zorlu, tahmin ettiği şeyler doğru ise bunu Dalga'ya nasıl söyleyeceğini düşünüyordu.

Peki, ya bu kadar şey tesadüf muydu? Ama tesadüf diye birşey yoktu. Herşey kaderin oyunuydu.

Kendisini fark etmeyen ve domates dilimleyen Dalga'nın arkasından sarılıp çenesini omuzuna koyduğunda genç kız irkildi.

Dalga "Korkuttun beni Zorlu. Neden arkamdan sessiz sessiz yaklaşıyorsun?" diye Zorlu'yu azarladı.

Zorlu "ben sessiz değildim. Sen yine bir şeyleri kafana taktığın için beni fark etmedin" dedi Dalga'yı görünce yüzünde eksik olmayan tebessümüyle.

"Ne düşünüyordun?" diye sorusunu sorarak konuşmasına devam etti genç adam.

Dalga, derin bir nefes alıp verdi ve "acaba babamla tanışabilecek miyim , ya benim varlığıma öğrendiğinde beni kabul etmezse?" diye düşüncelerini söyledi.

Genç adam "neden seni kabul etmesin ki, senin gibi tatlı bir kızının olmasını kim istemez ki?" diye gülümseyerek konuştu.

Yanakları kırmızıya dönen Dalga "benim tatlı olduğumu mu düşünüyorsun?" diye sordu teyit etmek istercesine.

Zorlu, Dalga'yı kolları arasında döndürüp "tanıdığım en tatlı kişisinin" dedi.

Daha fazla kızaran Dalga'nın önce yanaklarını öptü. Sonra dudaklarına yaklaşıp genç kızın tatlı dudaklarını keyfine vardı.